Πληθωρισμός και πολιτική

Στις αρχές της εβδομάδας το υπουργείο Ανάπτυξης θα ανακοινώσει τα μέτρα κατά της ακρίβειας. Από όσα έχουν γίνει γνωστά, δυστυχώς, θα πρόκειται για μέτρα επικοινωνιακού χαρακτήρα που ούτε τις ανατιμήσεις αγαθών και υπηρεσιών θα αποτρέψουν ούτε τα χέρια των κερδοσκόπων θα κόψουν, όπως απειλούσε ο κ. Χρ. Φώλιας.
Του Νικου Νικολαου, Καθημερινή
Δευ, 18 Φεβρουαρίου 2008 - 02:12

Στις αρχές της εβδομάδας το υπουργείο Ανάπτυξης θα ανακοινώσει τα μέτρα κατά της ακρίβειας. Από όσα έχουν γίνει γνωστά, δυστυχώς, θα πρόκειται για μέτρα επικοινωνιακού χαρακτήρα που ούτε τις ανατιμήσεις αγαθών και υπηρεσιών θα αποτρέψουν ούτε τα χέρια των κερδοσκόπων θα κόψουν, όπως απειλούσε ο κ. Χρ. Φώλιας.

Ο πληθωρισμός είναι εισαγόμενος, επιμένει ο κ. Γ. Αλογοσκούφης, αλλά δεν μας εξηγεί γιατί αυτός ο εισαγόμενος πληθωρισμός (λόγω του διεθνούς κύματος στα καύσιμα και τα δημητριακά) δίνει στην Ελλάδα μέση αύξηση τιμών 3,9% και κάτι λιγότερο από 3,2% στην Ευρωζώνη. Διότι απλούστατα οι κ. υπουργοί, που αρνούνται στρουθοκαμηλικά να δουν την αλήθεια, δεν αποτολμούν να συγκρουστούν με τα εγχώρια και κυρίως τα ξένα ολιγοπωλιακά συμφέροντα που λυμαίνονται ανενόχλητα τη ρηχή ελληνική αγορά.

Ο πληθωρισμός είναι μια ύποπτη διαδρομή, στη διάρκεια της οποίας δίκην τελώνου εισπράττουν χαράτσια εις βάρος των καταναλωτών πολλοί μεσάζοντες, αλλά η πηγή που τον τροφοδοτεί είναι αποκλειστικά ο βιομήχανος παραγωγός ή ο εισαγωγέας.

Και στους δύο αυτούς τομείς υπάρχουν ολιγοπώλια, καθώς οι εταιρείες είναι δύο, το πολύ τρεις και κάνουν μεταξύ τους συμφωνίες για τις τιμές και το μοίρασμα της αγοράς. Δεν είναι φαινόμενο των τελευταίων μηνών αυτή η εναρμονισμένη πρακτική πωλήσεων, πηγαίνει πίσω χρόνια ολόκληρα και απεικονίζει τη μονοπωλιακή διάρθρωση της ελληνικής βιομηχανίας και του εισαγωγικού εμπορίου, όπως διαμορφώθηκε υπό την ανοχή όλων των κυβερνήσεων.

Δύο είναι οι μεγάλες ξένες εταιρείες παραγωγής και εισαγωγής απορρυπαντικών, δύο οι βιομηχανίες χαρτικών, τρεις ή τέσσερις οι γαλακτοβιομηχανίες, δύο οι τσιμεντοβιομηχανίες, τρεις οι χαλυβουργίες, τρεις ή τέσσερις οι εισαγωγείς κρέατος κ.λπ. Και μέσα στις ασφυκτικές αυτές συνθήκες και με δεδομένο το μικρό μέγεθος της ελληνικής αγοράς, πώς να αναπτυχθεί ο ανταγωνισμός;

Ευτυχώς που άρχισαν να αυξάνονται οι αλυσίδες των σούπερ μάρκετ με τον ερχομό των ξένων και τρέχει ο κόσμος στα LIDL ή στον Βερόπουλο κ.α. να πάρει φθηνά χαρτικά και απορρυπαντικά ή γάλα με 0,60 ευρώ το λίτρο. Αν δεν υπήρχε αυτός ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις αλυσίδες, τον οποίο θα έπρεπε να τονώσει η κυβέρνηση με πρόσκληση και κίνητρα για να έλθουν και νέες, θα ήμασταν ακόμη όμηροι στα βιομηχανικά και εισαγωγικά κυκλώματα που θεωρούν την Ελλάδα αποικία τους.
Ας μην ξεγελιόμαστε! Ο πληθωρισμός δεν είναι μόνο ένα οικονομικό μέγεθος που προσδιορίζεται αποκλειστικά από την προσφορά και τη ζήτηση. Είναι επίσης ένα κοινωνικό και πολιτικό μέγεθος, καθώς εκφράζει τους συσχετισμούς δύναμης και επιρροής ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις, ανάμεσα στο κράτος και τις εταιρείες.

Για να καταπολεμηθεί ο πληθωρισμός πρέπει η κυβέρνηση να είναι αποφασισμένη να συγκρουσθεί με τα μονοπωλιακά συμφέροντα που από αυτά ξεκινάει το τσουνάμι και όχι να κοροϊδεύει τους καταναλωτές ότι με πρόστιμα στους πωλητές των λαϊκών αγορών θα φρενάρει την ακρίβεια.