To Tέλος του Λαθρεμπορίου στα Καύσιμα;

Από την περασμένη Παρασκευή (15/2) έχει αρχίσει να εφαρμόζεται το νέο σύστημα προμήθειας πετρελαίου θέρμανσης το οποίο βασίζεται στην εξομοίωση των φόρων στα καύσιμα. Το σύστημα αυτό το οποίο έχει στόχο την πάταξη του λαθρεμπορίου και της φοροδιαφυγής στο κύκλωμα της εμπορίας πετρελαίου, μελετήθηκε και τελικά υιοθετήθηκε από το υπουργείο Οικονομικών μετά από πολύμηνες συζητήσεις και αλληλοενημέρωση τόσο με τις εταιρείες εμπορίας (βλέπε ΣΕΕΠΕ) όσο και με τους πρατηριούχους (βλέπε ΟΒΕ) οι οποίοι και καλούνται σήμερα να επωμισθούν το μεγάλο χρηματοοικονομικό κόστος που προϋποθέτει η εφαρμογή του συστήματος.
Τρι, 19 Φεβρουαρίου 2008 - 06:55

Από την περασμένη Παρασκευή (15/2) έχει αρχίσει να εφαρμόζεται το νέο σύστημα προμήθειας πετρελαίου θέρμανσης το οποίο βασίζεται στην εξομοίωση των φόρων στα καύσιμα. Το σύστημα αυτό το οποίο έχει στόχο την πάταξη του λαθρεμπορίου και της φοροδιαφυγής στο κύκλωμα της εμπορίας πετρελαίου, μελετήθηκε και τελικά υιοθετήθηκε από το υπουργείο Οικονομικών μετά από πολύμηνες συζητήσεις και αλληλοενημέρωση τόσο με τις εταιρείες εμπορίας (βλέπε ΣΕΕΠΕ) όσο και με τους πρατηριούχους (βλέπε ΟΒΕ) οι οποίοι και καλούνται σήμερα να επωμισθούν το μεγάλο χρηματοοικονομικό κόστος που προϋποθέτει η εφαρμογή του συστήματος.

 Δεν υπάρχει ουδεμία αμφιβολία ότι η κυβέρνηση και το ΥΠΟΙΚ ποιο συγκεκριμένα, εκινήθησαν προς την σωστή κατεύθυνση επιχειρώντας να βάλλουν τέλος σ’ ένα απαράδεκτο καθεστώς το οποίο επέτρεπε στους παραβάτες του νόμου να θησαυρίζουν αγοράζοντας φθηνό (δηλ. με χαμηλούς φόρους) πετρέλαιο θέρμανσης, αλλά και ναυτιλιακά καύσιμα, και να το μεταπωλούν ως βενζίνη κίνησης καρπούμενοι την διαφορά. Έχει υπολογισθεί ότι από την μεγάλης αυτής κλίμακας άσκηση λαθρεμπορίου το δημόσιο εζημειώνετο κάθε χρόνο 1.2 με 1.5 δισεκ. ευρώ. Με το νέο σύστημα το κράτος, που για λόγους κοινωνικής πολιτικής επιθυμεί να προσφέρει στους πολίτες σχετικά φθηνό πετρέλαιο θέρμανσης, υποχρεώνει τώρα τους βενζινοπώλες ν’ αγοράζουν το πετρέλαιο θέρμανσης από τις εταιρείες και τα διυλιστήρια καταβάλλοντας τον πλήρη φόρο ενώ οι βενζινοπώλες να προμηθεύουν το πετρέλαιο στους καταναλωτές πωλώντας το σε φθηνότερες, αποφορολογημένες, τιμές. Έτσι τώρα οι βενζινοπώλες είναι υποχρεωμένοι ν’ αγοράζουν ακριβά και να πωλούν φθηνότερα, με την υποχρέωση του κράτους να τους επιστρέφει την διαφορά σ΄ ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Αυτό το εύλογο χρονικό διάστημα είναι που ανησυχεί τους εμπόρους, οι οποίοι συνήθως πληρώνονται με επιταγές και βεβαίως χρωστάει ο ένας στον άλλο.

Είναι λογικό πολλοί βενζινοπώλες ν’ αντιδρούν αφού είναι αίφνης υποχρεωμένοι να πιστώνουν το κράτος με τεράστια ποσά. Ο ΣΕΕΠΕ είχε ζητήσει εγγράφως αναβολή εφαρμογής του μέτρου για 30-45 ημέρες, προκειμένου να συντονιστούν οι έμποροι και οι πωλητές, ωστόσο την Πέμπτη ο κ Αλογοσκούφης το ξεκαθάρισε, « ο νόμος θα εφαρμοστεί όπως ψηφίστηκε»

Ο υπουργός Οικονομίας απέκλεισε το γεγονός να δοθεί αναβολή στην εφαρμογή του μέτρου και κάλεσε τους βενζινοπώλες να παραδίδουν κανονικά πετρέλαιο θέρμανσης, διότι σε αντίθετη περίπτωση, ύστερα από συντονισμένους ελέγχους με το υπουργείο Ανάπτυξης, θα τους αφαιρείται η άδεια. Όπως περιγράφεται το νέο σύστημα από το ΥΠΟΙΚ στη εγκύκλιο που κυκλοφόρησε κυριολεκτικά μια μόνο ημέρα πριν την εφαρμογή της (βλέπε ΠΟΛ 1034 της 14/2/2008) πρόκειται περί μιας εξαιρετικά πολύπλοκης διαδικασίας ενώ απαιτεί από τους βενζινοπώλες ένα καλά οργανωμένο λογιστήριο και προπάντως πάρα πολλά χρήματα στην άκρη.

Όμως τα κίνητρα για την μη εφαρμογή του νέου συστήματος είναι πολλά και μένει ν’ αποδειχθεί στην πράξη εάν τελικά θα λειτουργήσει η νέα μέθοδος η οποία εν πολλοίς βασίζεται σ’ έναν ωμό εκβιασμό εκ μέρους του κράτους. Δηλαδή η συμμορφώνεσαι με το αιφνιδιαστικό νέο σύστημα η σου αφαιρούμε την άδεια. Περιθώριο άρνησης η μη συμμετοχής δεν υπάρχει. Όπως υποστηρίζουν ορισμένοι κύκλοι της αγοράς αυτή η ανυποχώρητη στάση του υπουργού είναι και η δια μακρόν αναμενόμενη τιμωρία για τα τόσα χρόνια αναλγησίας της αγοράς από μια μερίδα βενζινοπωλών και εμπόρων. Έτσι όπως συνήθως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά.

Είναι πάντως απορίας άξιον γιατί το ΥΠΟΙΚ δεν μπόρεσε να επιλέξει ένα πιο απλό και λιγότερο χρονοβόρο και απαιτητικό, από άποψη δέσμευσης κεφαλαίων, σύστημα για να κάνει την εξυγίανση στην αγορά των καυσίμων. Μια πλήρης εξομοίωση των φόρων σε επίπεδο αντλίας, και μετακύλιση όλου του φόρου στον τελικό καταναλωτή, έστω και εάν αυτό εγίνετο τμηματικά σε δύο χρόνια, δεν θα εσήμανε το τέλος του κόσμου. Θα αυξάνετο αίφνης το κόστος για τον καταναλωτή, ιδίως κατά το πρώτο έτος εφαρμογής του μέτρου, αλλά το πρόβλημα θα ελύνετο μια και καλή. Το κάθε νοικοκυριό και ο κάθε επαγγελματίας θα έκαναν τους υπολογισμούς τους και μέσα σε 12 το πολύ μήνες θα επιτυγχάνετο η απαραίτητη προσαρμογή. Για δε τα νοικοκυριά που έχουν πραγματικά ανάγκη οικονομικής στήριξης για την αγορά πετρελαίου θέρμανσης (και αυτό εύκολα μπορεί ν’ εξακριβωθεί από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ και τα φορολογικά στοιχεία), θα μπορούσε να τους καταβάλλετε μία εφ’ άπαξ επιδότηση στην αρχή της χειμερινής περιόδου.

Εξάλλου το ακριβότερο πετρέλαιο θα έδινε πραγματικά κίνητρα για εξοικονόμηση ενέργειας στον κτιριακό τομέα, όπου ως γνωστό η χώρα μας υστερεί. Μήπως θα έπρεπε κάποιος να ενημερώσει το υπουργείο Οικονομικών για αυτό το πολύ ενδιαφέρον, από οικονομικής άποψης θέμα, που προωθεί με ιδιαίτερη επιμονή το τελευταίο διάστημα η ΕΕ και μάλιστα προσφέρει και ισχυρά οικονομικά κίνητρα ;