Έπειτα από χρόνια καθυστερήσεων και μια καταδίκη από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, η Ελλάδα ετοιμάζεται επιτέλους να ενσωματώσει την Οδηγία για την εξοικονόμηση ενέργειας στα κτίρια. Ωστόσο και αυτή η θετική εξέλιξη δεν καταφέρνει να ξεφύγει από τον κανόνα που θέλει τα πράγματα στη χώρα μας να γίνονται μισά.
Η επικύρωση της Οδηγίας αφήνει τη χρήση τεχνολογιών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στη διακριτική ευχέρεια των κατασκευαστών αντί να τη στηρίξει, καθιστώντας την υποχρεωτική στα νέα κτίρια, όπως συνέβη σε άλλες χώρες.
Προφανώς εκείνοι δεν ήξεραν τι έκαναν. Στο Ισραήλ επιβλήθηκε η χρήση ηλιακών συστημάτων σε νέα κτίρια από το 1980 και οδήγησε σε μια εξάπλωση της χρήσης τους στις κατοικίες σε ποσοστό άνω του 80%. Στη Βαρκελώνη, ήδη το 2002 δεκαπλασιάστηκαν οι ηλιακές εγκαταστάσεις σε σχέση με το 2000, όταν θεσπίσθηκε ως υποχρεωτικό το μέτρο.
Το γεγονός αυτό οδήγησε άλλες πόλεις (Μαδρίτη, Σεβίλλη, Παμπλόνα και Βαλένθια) να ακολουθήσουν. Σήμερα επιβάλλεται η εγκατάσταση ηλιακών συστημάτων σε όλη την Ισπανία, όπως και στην Πορτογαλία. Εδώ και μια τριετία σε δεκάδες πόλεις της Μεγάλης Βρετανίας για να πάρεις άδεια δόμησης πρέπει ποσοστό 10% των ενεργειακών σου αναγκών να καλύπτεται από τεχνολογίες Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Αντί δηλαδή να είμαστε πιο τολμηροί στην εφαρμογή μιας Οδηγίας, για την οποία ούτως ή άλλως καθυστερήσαμε, εμείς δείχνουμε το γνωστό άτολμο ελληνικό πρόσωπο.
Το αστείο είναι ότι η Κομισιόν, υιοθετώντας ουσιαστικά τη θετική εμπειρία αυτών των χωρών, ετοιμάζεται να κάνει υποχρεωτική τη χρήση ΑΠΕ στα νέα κτίρια! Το χάσμα μεγαλώνει. Και εμείς τι κάνουμε; Επιμένουμε να εφαρμόζουμε τον κανονισμό θερμομόνωσης του... 1979 και να λέμε ανέκδοτα, όπως για παράδειγμα το «εξοικονόμηση ενέργειας στην Ελλάδα»...
(Από την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, 27/03/2008)