Όπως ανακοινώθηκε πρόσφατα από το υπουργείο πετρελαίου του Ιράν θα τεθεί σε εφαρμογή ένα νέο στρατηγικό σχέδιο με 19 σημεία-θέσεις σύμφωνα με το οποίο θα αναπτυχθεί περισσότερο η Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου του Ιράν (NIOC). Τα 19 αυτά στρατηγικά βήματα παρουσιάσθηκαν από τον νέο πρόεδρο της κρατικής εταιρείας, κ Seifollah Jashnsaz.
Ο νέος πρόεδρος πριν αναλάβει τα νέα του καθήκοντα από τον υπουργό πετρελαίου Hossein Nozari, ήταν ο υπεύθυνος για τον τομέα πετρελαίου των νοτίων περιοχών του Ιράν. Μέχρι τις αρχές Μαρτίου ο Nozari εκτός από την θέση του υπουργού ήταν αρμόδιος και για την διεύθυνση της NIOC κατέχοντας την θέση του προέδρου της κρατικής εταιρείας.
Σύμφωνα με το site, ο Jashnsaz, σκοπεύει να βελτιώσει και να δώσει μία νέα πνοή στην διαχείριση του τεράστιου δυναμικού υδρογονανθράκων που υπάρχουν στο Ιράν με άμεσο στόχο την αύξηση της παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου σε συνάρτηση φυσικά με την διασφάλιση των υπαρχόντων αποθεμάτων.
Επί προσθέτως ο Jashnsaz σκέφτεται να ακολουθήσει ένα πολύ πιο ευέλικτο σχήμα σε θέματα διοίκησης, να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα και την παραγωγική ικανότητα του εργατικού δυναμικού στον τομέα του πετρελαίου καθώς και να επισπεύσει τον σχεδιασμό και την ολοκλήρωση νέων επενδυτικών έργων που θα δώσουν ώθηση στην ενεργειακή στρατηγική του Ιράν. Επίσης εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο να συμπράξει το Ιράν με ξένες εταιρείες κυρίως στο downstream.
Το Ιράν είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου στον OPEC, μετά την Σαουδική Αραβία παράγοντας ημερησίως 4 περίπου εκατομμύρια βαρέλια ενώ η κυβέρνηση έχει ανακοινώσει ότι τα επόμενα εφτά χρόνια ο στόχος είναι να φτάσει στα 5,6 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα. Η επίτευξη αυτών των στόχων βέβαια θα εξαρτηθεί από τις διεργασίες εντός του OPEC και την ανακατανομή των ποσοστώσεων.
Όμως, ένα από τα μεγαλύτερα βέβαια προβλήματα αν όχι το πιο σοβαρό εμπόδιο που έχει να αντιμετωπίσει το Ιράν είναι η πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών, η οποία εμποδίζει με κάθε τρόπο την εισροή νέων επενδύσεων προς την ισλαμική χώρα με αποτέλεσμα να καθυστερεί η εισαγωγή νέων τεχνολογιών που θα βοηθούσαν σε πιο αποτελεσματικές μεθόδους παραγωγής πετρελαίου αλλά και αναφορικά με την προσπάθεια υγροποίησης του φυσικού αερίου (LNG).