Τόσο η αστραπιαία επίσκεψη στην Αθήνα την περασμένη εβδομάδα του νέου αφεντικού της Gazprom του κ. Alexander Ivanovits Medvedev, η χθεσινή συνάντηση στη Μόσχα της μικτής επιτροπής για τη μελέτη του Ελληνικού τμήματος του αγωγού αερίου South Stream, και η κινητοποίηση του τελευταίου μήνα γύρω από αυτό το θέμα, πιστοποιούν την άριστη συνεργασία μεταξύ Αθήνας και Μόσχας με απώτερο στόχο τη διέλευση του νότιου άξονα του South Stream μέσω της Ελλάδας. Παράλληλα προχωρούν οι προπαρασκευαστικές εργασίες για τον πετρελαιαγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη, η έναρξη της κατασκευής του οποίου δρομολογείται για το 2009.
Η Ρωσία επιθυμεί την αξιοποίηση της Ελλάδος, την οποία θεωρεί και όχι αδίκως, ως ένα πιστό φίλο, καλό εμπορικό εταίρο και μελλοντικό σύμμαχο (η Ελλάδα κάθε χρόνο προμηθεύεται ολοένα και μεγαλύτερες ποσότητες Ρωσικού πολεμικού υλικού) για την προώθηση του μακροχρόνιου ενεργειακού της σχεδιασμού. Αυτός προβλέπει τη διαφοροποίηση των ενεργειακών διαδρόμων για τις εξαγωγές ολοένα και μεγαλύτερων ποσοτήτων φυσικού αερίου και πετρελαίου προς την απαιτητική αγορά της Ευρώπης αλλά και ευρύτερα. Η Ελλάδα, ως μέλος της Ε. Ένωσης και χώρα φίλη προς την Ρωσία αλλά και ως η πιο οικονομικά ισχυρή χώρα των Βαλκανίων, προσφέρει ασφαλές έδαφος για τη δημιουργία μιας ακόμα Ρωσικής ενεργειακής εξαγωγικής πύλης.
Ο τομέας της ενέργειας παίζει σταθερά τα τελευταία χρόνια κεντρικό ρόλο στη σύσφιξη των οικονομικών και εμπορικών σχέσεων των δύο χωρών. Ιδίως την περίοδο μετά το 1997 όταν ξεκίνησε η ροή των πρώτων ποσοτήτων Ρώσικου αερίου προς την Ελλάδα. Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι η χώρα μας προμηθεύεται σταθερά τα τελευταία 15 – 20 χρόνια το 40% περίπου των πετρελαϊκών της αναγκών από την Ρωσία. Με άλλα λόγια το τελευταίο διάστημα έχει δημιουργηθεί αργά και σταθερά ένα σοβαρό υπόβαθρο ενεργειακής συνεργασίας ανάμεσα στις δύο χώρες που αποτελεί μια στέρεα βάση πάνω στην οποία μπορεί να πραγματοποιηθεί μία εντυπωσιακή επέκταση των εργασιών στον ενεργειακό τομέα.
Πέρα όμως από τα πρόσφατα οικονομικά και εμπορικά οφέλη που προσφέρει και στις δύο χώρες μία αναβαθμισμένη συνεργασία στον ενεργειακό τομέα, τα οφέλη επεκτείνονται και στους τομείς της γεωπολιτικής και των εξωτερικών σχέσεων. Η Μόσχα πολύ εύστοχα και με μεγάλη μαεστρία αξιοποιεί εδώ και καιρό την Ελληνική δυσαρέσκεια, για να μην πούμε πλήρη απογοήτευση, από την αρνητική στάση των ΗΠΑ στα μεγάλα εθνικά μας θέματα, δηλαδή την Τουρκία, ιδιαίτερα στο Αιγαίο, και τελευταία το Σκοπιανό.
Από την άλλη πλευρά η κυβέρνηση Καραμανλή προσβλέπει στη Ρωσική στήριξη, κυρίως μέσω ενδυνάμωσης της ενεργειακής συνεργασίας, η οποία πέρα από το πολιτικό σκέλος δημιουργεί και τις κατάλληλες συνθήκες για μία σειρά από μεγάλες επενδύσεις. Μπορεί η κυβέρνηση Μπους να δυσανασχετεί για την Ελληνική στάση, πράγμα που δεν έκρυψε εξ άλλου στην πρόσφατη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, όμως τη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία δεν μπορεί να κάνει και πολλά πράγματα. Η επιλογή της Ελλάδος για στενότερες οικονομικές και πολιτικές σχέσεις με την Ρωσία υποστηρίζονται εξ άλλου, έστω και σιωπηλά, από την Γερμανία, την Γαλλία, την Ιταλία αλλά και άλλους εταίρους εντός και εκτός της Ε. Ένωσης.