Η έκθεση παρουσιάζει το πλαίσιο των επερχόμενων περιβαλλοντικών κανονισμών, τα νέα καύσιμα, το κόστος υιοθέτησής τους στα πλοία και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ιδανικό εναλλακτικό μέσο πρόωσης σήμερα δεν υπάρχει. Ωστόσο, επισημαίνεται ότι οι τεχνολογίες χρήσης της μεθανόλης είναι οι πιο ώριμες στις τωρινές συνθήκες.
Ειδικότερα, οι μελετητές του DNV προβλέπουν ότι οι επενδύσεις τεχνολογίας επί του πλοίου που απαιτούνται για τα σενάρια πορείας προς την απανθρακοποίηση μέχρι το 2050 θα κυμανθούν από 8 έως 28 δισ. ετησίως (ανάλογα με τον τύπο καυσίμου που θα επικρατήσει), μεταξύ 2022 και 2050. Επενδύσεις μεταξύ 30 και 90 δισ. ετησίως έως το 2050 απαιτούνται για τις χερσαίες αλυσίδες εφοδιασμού καυσίμων.
Με άλλα λόγια, με βάση το ανώτατο όριο στα παραπάνω σενάρια, το κόστος των επενδύσεων σε τεχνολογίες επί των πλοίων και στις χερσαίες αλυσίδες υπερβαίνει τα 3,3 τρισ. δολάρια.
Ώριμη η μεθανόλη
Οι τεχνολογίες αξιοποίησης της μεθανόλης στα εμπορικά πλοία μοιάζουν αυτήν τη στιγμή οι πιο ώριμες, όπως φαίνεται από τα σενάρια που εκπονεί ο DNV. Σύμφωνα με σχετικό χρονοδιάγραμμα που παρουσιάζεται στη μελέτη, ήδη από το τρέχον έτος έχουν κάνει την εμφάνισή τους projects δοκιμών του καυσίμου μέσω κινητήρων εσωτερικής καύσης, ενώ την επόμενη διετία θα καταστεί δυνατή και η εμπορική χρήση της.
Από την άλλη, τα πρώτα δοκιμαστικά έργα χρήσης αμμωνίας και υδρογόνου επί του πλοίου αναμένονται μέχρι το 2025, ενώ η εμπορική χρήση τους εκτιμάται ότι θα είναι εφικτή τα επόμενα τέσσερα με οκτώ χρόνια.
Παράλληλα, οι αναλυτές αναφέρουν ότι οι κυψέλες καυσίμου είναι πολύ λιγότερο ώριμες από τους κινητήρες εσωτερικής καύσης για όλα τα είδη καυσίμων.
Τέλος, αναδεικνύονται μία σειρά από νέες τεχνολογίες, όπως η αποθήκευση και δέσμευση άνθρακα και η αιολική ενέργεια, οι οποίες ενδέχεται να αναπτυχθούν σε μεγάλη κλίμακα καθώς οδεύουμε προς το 2030.
Συντονισμένη προσπάθεια
Σύμφωνα με τον DNV, η μετάβαση στα καύσιμα έχει ήδη ξεκινήσει, με το 5,5% των πλοίων (χωρητικότητα - GT) σε λειτουργία και το 33% GT των πλοίων υπό κατασκευή σήμερα να μπορούν να λειτουργούν με εναλλακτικά καύσιμα (με επικρατέστερο το LNG).
Οι μελετητές υπογραμμίζουν ότι η μελλοντική αγορά θα εξαρτάται από πολλαπλές πηγές ενέργειας, από την ενοποίηση με τις περιφερειακές αγορές ενέργειας, από την παραγωγή ενέργειας και τις βιομηχανίες, καθώς και από τη διαθεσιμότητα και την τιμή των πηγών ενέργειας.
«Τα ουδέτερα ως προς τις εκπομπές άνθρακα καύσιμα πρέπει να είναι διαθέσιμα για τα πλοία μέσα σ’ αυτή τη δεκαετία, μέσα από μονοπάτια απανθρακοποίησης που θα έχουν αξιολογηθεί. Το αργότερο έως το 2030, το 5% της ενέργειας για τη ναυτιλία θα πρέπει να προέρχεται από τα εν λόγω καύσιμα» τονίζει ο διευθύνων σύμβουλος του DNV Maritime, Knut Orbeck-Nilssen. Ο ίδιος συμπληρώνει ότι μέχρι το 2030 εκτιμάται ότι θα παραγγέλλονται ετησίως περίπου 2.000 πλοία, παρότι δεν έχει βρεθεί ακόμη η βέλτιστη λύση για την επιλογή καυσίμου.
«Οι συντονισμένες προσπάθειες από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, συμπεριλαμβανομένων και των μεγάλων παρόχων ενέργειας και καυσίμων καθώς και των λιμένων, είναι ζωτικής σημασίας, ενώ τα θεσμικά κίνητρα πρέπει να ενθαρρύνουν εκείνους που θα κάνουν τα πρώτα βήματα να συμμετάσχουν σε ένα εκκολαπτόμενο παγκόσμιο δίκτυο πράσινων ναυτιλιακών διαδρομών» σημειώνεται στη μελέτη.
«Καμία βιομηχανία δεν μπορεί να απαλλαγεί από τον άνθρακα μεμονωμένα, επομένως οι βιομηχανίες σε παγκόσμιο επίπεδο πρέπει να κάνουν τις σωστές επιλογές από κοινού» σημειώνει ο Orbeck-Nilssen.
(από την εφημερίδα "ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ")