και για αυτό οι επιθέσεις τους είναι φραστικές. Ας μην κάνει όμως κανείς το σφάλμα να θεωρήσει ότι αυτά είναι «λόγια του αέρα» ή διατυπώνονται απλώς και μόνον για να διατηρεί η Άγκυρα ανοικτές τις διεκδικήσεις της.
Οι Τούρκοι αξιοποιούν την κάθε συγκυρία, προσαρμόζονται στην κάθε κατάσταση, χρησιμοποιούν ως εφαλτήριο την κάθε διεκδίκηση που θεωρούν παγιωμένη και πάντα επιδιώκουν συγκεκριμένους και σαφώς προσδιορισμένους στόχους. Εν προκειμένω στόχος παραμένει να σύρουν την Ελλάδα σε διαπραγματεύσεις, με όσο το δυνατόν περισσότερα ζητήματα ανοικτά προς συζήτησιν. Ακόμη και την κυριαρχία μεγάλων νησιών αμφισβητούν πλέον.
Η μεθοδολογία περιλαμβάνει την εκτόξευση απειλών κατά της Ελλάδος και την αποστολή επιστολών προς τον κάθε διεθνή οργανισμό. Σχετικό ή άσχετο. Εφαλτήριο η Μαδρίτη και οι ατυχής παραδοχή από την τότε κυβέρνηση Σημίτη ότι (και καλά) υφίστανται «νόμιμα, ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα της κάθε χώρας στο Αιγαίο, τα οποία έχουν μεγάλη σημασία για την ασφάλεια και την εθνική κυριαρχία της». Ως συνήθως οι Τούρκοι απομονώνουν αυτά που τους συμφέρουν και αγνοούν όλα τα υπόλοιπα. Προβλέπει για παράδειγμα η συμφωνία της Μαδρίτης αποφυγή μονομερών ενεργειών, σεβασμό του διεθνούς δικαίου και άλλα πολλά. Περίμενε κανείς να τηρηθούν από τους Τούρκους; Να θεωρήσουμε «αφελείς» τους Έλληνες πολιτικούς που συνυπέγραψαν; Να υποθέσουμε τίποτε χειρότερο;
Το γεγονός είναι τώρα πάντως ότι τώρα τα βρίσκουμε πάλι μπροστά μας. Αμέσως και εμμέσως εκεί αναφέρονται οι επιστολές Τσαβούσογλου προς το ΝΑΤΟ, την ΕΕ και τον ΟΗΕ. Στις επιστολές αυτές, που απευθύνονται και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, «εξηγεί την θέση» της Άγκυρας και τις απόψεις της για την «επίλυση των προβλημάτων του Αιγαίου» ενώ κάνει ξανά λόγο για τις «παράνομες ενέργειες» και τις «μαξιμαλιστικές απαιτήσεις» της Ελλάδος. Σύμφωνα με το πρακτορείο Anadolu που επικαλείται τουρκικές διπλωματικές πηγές, η επιστολή φέρει ημερομηνία 1ης Σεπτεμβρίου και απευθύνεται σε 25 χώρες της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, τον επί κεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Ζοζέπ Μπορρέλλ, τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες και τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ.
Ο Τσαβούσογλου αναφέρεται στην επιστολή αυτή σε μια σειρά «αλληλοσυνδεδεμένων» προβλημάτων στο Αιγαίο, όπως είναι το εύρος των χωρικών υδάτων, του εθνικού εναέριου χώρου και η υφαλοκρηπίδα ενώ επαναλαμβάνει την κατηγορία ότι η Ελλάδα παραβιάζει το αποστρατιωτικοποιημένο καθεστώς των νησιών του ανατολικού Αιγαίου. Ισχυρίζεται επίσης ότι υπάρχουν νησιά και βραχονησίδες που δεν έχουν αποδοθεί στην Ελλάδα μέσω «έγκυρων διεθνών συμφωνιών». Σύμφωνα με το Anadolu, o Τούρκος υπουργός αναφέρει ότι η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που ο εναέριος χώρος (10 μίλια) δεν συμπίπτει με τα χωρικά ύδατα (6 μίλια) και ότι αυτό δεν αναγνωρίζεται από «καμμία άλλη χώρα». Η Τουρκία, συνεχίζει ο Τσαβούσογλου, πιστεύει ότι «τα προβλήματα στο Αιγαίο» μπορούν να επιλυθούν εντός του πλαισίου του διεθνούς δικαίου, με την αμοιβαία αναγνώριση των θεμελιωδών δικαιωμάτων και των νόμιμων συμφερόντων των δύο χωρών. Σύμφωνα με τις πηγές, στην επιστολή υποστηρίζεται ότι η Άγκυρα τάσσεται υπέρ του διαλόγου και της συνεργασίας, ενώ η Αθήνα αποφεύγει τον διάλογο και κλιμακώνει τις εντάσεις και μεταφέρει τα προβλήματα του Αιγαίου στην ΕΕ.
Όπερ έδει δείξαι που θα έλεγαν και οι παλαιοί. Τους στόχους της Αγκύρας τους αποκαλύπτει ο ίδιος ο Τσαβούσογλου. Ταυτοχρόνως θα πρέπει να δούμε και τις ενέργειες των Τούρκων στην γραμμή της μεθορίου. Αποφεύγουν μαζικές προσπάθειες προωθήσεως παρανόμων μεταναστών δια θαλάσσης που μπορεί να κινητοποιήσουν ναυτικές μονάδες ή ακόμη και πλοία της FRONTEX και αρκούνται στην εκμετάλλευση των αδυναμιών του Λιμενικού Σώματος για να περνούν μικρές ομάδες μέχρι νησιά όχι μόνον του ανατολικού, αλλά ολοκλήρου του Αιγαίου. Ομοίως στον Έβρο η απειλή εκδηλώνεται κατά υβριδικό τρόπο πάλι με την προώθηση μικρών ομάδων παρανόμων μεταναστών σε λασπονησίδες του ποταμού, αλλά και με παραπληροφόρηση για κινήσεις που αποδεικνύεται ότι δεν έγιναν ποτέ.
Η συντήρησις αυτού του κλίματος συνδυάζεται με τις επιστολές. Διότι πέρα από τις τουρκικές διεκδικήσεις δίδονται (και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά) και ελληνικές απαντήσεις. Δημιουργείται έτσι ένας κορεσμός σε διάφορες πρωτεύουσες, στις Βρυξέλλες και στην Νέα Υόρκη με στόχο να εξωθηθούν οι «φίλοι και σύμμαχοι» να μας πιέσουν για «διάλογο». Με πρότυπο την Μαδρίτη και σκοπό την επιβολή στην Ελλάδα περαιτέρω υποχωρητικότητος.