Έχουμε λοιπόν μια τριλογία: τις πράσινες ταράτσες, την πράσινη πυρηνική ενέργεια και τα πράσινα αέρια. Για τις δύο πρώτες πράξεις της τριλογίας η στήλη έχει αναφερθή σε προηγούμενα σημειώματα. Σήμερα θα ασχοληθούμε με την τρίτη πράξη, ήτοι τα πράσινα αέρια. Γενικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι σε πράσινα αέρια κατατάσσονται επίσης και οι πράσινες ταράτσες καθώς και η πράσινη πυρηνική ενέργεια, αφού και αυτές με τον ίδιο γνωστό τρόπο μπορεί να τις βάψη κανείς. Ωστόσο, για να είμαστε δίκαιοι, οφείλουμε να παραχωρήσουμε και στα πράσινα αέρια τον δικό τους αποκλειστικό χώρο στη στήλη.
Είναι βέβαια κοινό μυστικό ότι η Αθήνα αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα μολύνσεως του Περιβάλλοντος, ένα σημαντικό ποσοστό του οποίου οφείλεται στα καυσαέρια των αυτοκινήτων. Για να αντιμετωπισθή η κατάσταση πρέπει να ληφθούν μέτρα. Σαν μέτρο δε ακούστηκε η πρόταση ότι θα επιβληθή ένας πρόσθετος πράσινος φόρος στα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στην Αθήνα ανάλογα με τον κυβισμό και με την παλαιότητά τους. Τα ακριβά αυτοκίνητα θα πληρώνουν μεγαλύτερο πράσινο φόρο, ενώ οι ιδιοκτήτες των παλαιάς τεχνολογίας αυτοκινήτων θα υποχρεωθούν να επωφεληθούν από την ευκαιρία που θα προσφέρη η νέα απόσυρση προκειμένου να αντικαταστήσουν τα παλαιά με τροχοφόρα τελευταίας τεχνολογίας.
Τα εν λόγω προαναφερθέντα μέτρα τώρα παρουσιάζουν τα εξής μειονεκτήματα: ο κρατικός κουμπαράς δεν φαίνεται να έχη χρήματα για να πληρώνη την απόσυρση, αλλά ακόμη και στην περίπτωση που θα εισέπραττε ο κάτοχος παλαιού αυτοκινήτου ένα μικρό ποσόν για να το αντικαταστήση, πού θα έβρισκε το υπόλοιπο μεγάλο ποσόν για να αγοράση καινούργιο αυτοκίνητο με την οικονομική κρίση που αντιμετωπίζουν σήμερα όλα τα βαλάντια; Το πιθανώτερο, λοιπόν, θα είναι ότι θα υποχρεωθή και ο πτωχός να καταβάλη τον πράσινο φόρο για να μπορεί να κυκλοφορή στην Αθήνα.
Από το άλλο μέρος ο κάτοχος αυτοκινήτου μεγάλου κυβισμού, ο εύπορος δηλαδή, ελάχιστα θα αντιληφθή το πρόσθετο χαράτσι του πράσινου φόρου και ουδόλως θα μειώση τις βόλτες του στο κέντρο της πρωτεύουσας. Επομένως τα καυσαέρια θα εξακολουθούν να μολύνουν την ατμόσφαιρα. Δεν θα είναι λιγώτερο επιβλαβή για την υγεία μας, επειδή θα στοιχίζουν ακριβώτερα σε εκείνον που θα τα παράγη! Ούτε με τα ποσά του πράσινου φόρου αυτοκινήτων θα μπορεί κανείς, έστω και αν είναι υπουργός, να βάψη τα καυσαέρια πράσινα!
Το πρόβλημα δεν είναι να ακριβύνουν τα καυσαέρια, αλλά να απαλλαγούμε από ένα μέρος τουλάχιστον από αυτά. Τι θα λέμε δηλαδή αν επιβληθή ο πράσινος φόρος; Ότι αντί ευτελών αναπνέουμε διοξείδια πολυτελείας και είμαστε εθνικά υπερήφανοι για αυτό; Τα μόνα ενδεδειγμένα μέτρα για να περιορισθή η κίνηση των ιδιωτικών αυτοκινήτων μέσα στις πόλεις, είναι να αναπτυχθή ένα δίκτυο συγκοινωνίας, που θα λειτουργή σωστά και να κατασκευαστούν χώροι σταθμεύσεως για μεγάλο αριθμό αυτοκινήτων στις εξόδους του Μετρό, που βρίσκονται στην περιφέρεια. Η επιβολή πράσινου φόρου μόνο εισπρακτικούς λόγους εξυπηρετεί. Αλλά μέχρι πότε θα πληρώνουμε πρόσθετα; Δεν έχουμε φτωχύνει αρκετά;
(Από την εφημερίδα ΕΣΤΙΑ, 20/05/2008)