Η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε εξαιρετικά δυσχερή θέση. Και το θέμα είναι ότι η απογοητευτική εικόνα της δεν έχει να κάνει μόνο με την αρνητική διεθνή συγκυρία και τις τιμές του πετρελαίου, όπου συνηθίζουν να τα φορτώνουν οι πολιτικοί.
Η ουσία της ιστορίας είναι ότι οι εξαιρετικά ευνοϊκή συγκυρία των τελευταίων χρόνων ήταν η αιτία της φαινομενικής ανάπτυξης στη χώρα μας.
«Τα φρούτα όμως της ΟΝΕ τελείωσαν και είμαστε ήδη στην αρχή του τέλους στην Ελλάδα,» η άποψη αυτή ανήκει στον οικονομολόγο και πανεπιστημιακό Γκίκα Χαρβούβελλη.
Για να συνεχίσει ο κ. Χαρδούβελλης την απαισιόδοξη ματιά του στα τεκταινόμενα της χώρας , λέγοντας ότι «έπρεπε να τα περιμέναμε από την στιγμή που είμαστε μια χώρα όπου υπερκαταναλώνουμε και δεν παράγουμε.»
Τα πρόσφατα μεγέθη της ελληνικής οικονομίας είναι επιεικώς καταθλιπτικά.
Το δημόσιο χρέος έφτασε το πρώτο τρίμηνο του έτους τα 247 δισεκατομμύρια ευρώ. Εάν η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι φέτος το δημόσιο χρέος θα πέσει στο 102% του ΑΕΠ, που πρακτικά σημαίνει ότι θα ανέλθει στα 250 δις ευρώ, τότε πρέπει να ανησυχεί σοβαρά.
Επίσης το πρώτο τρίμηνο ο ρυθμός αύξησης των δημοσίων εσόδων ήταν μόλις 6.9% έναντι 12% του ετησίου στόχου.
Όσο για το ισοζύγιο συναλλαγών στο πρώτο τρίμηνο του έτους, εκεί το έλλειμμα διαμορφώνεται σε επίπεδα ρεκόρ, στα 8.35 δις.
Σημαντική πτώση παρουσίασε και ο δείκτης της ελληνικής βιομηχανίας, σημειώνοντας μείωση 0.9% έναντι αύξησης 4.6% τον Μάρτιο του 2007.
Απλά και απέριττα δεν υπάρχει οικονομία. Αν δούμε και την πορεία του πληθωρισμού, που πλέον διαμορφώνεται σταθερά πάνω από το 4.5%, βλέπουμε ότι πρακτικά δεν υπάρχει ούτε και κράτος.
Η ανταγωνιστικότητα δεν συνδέεται με την ασυδοσία των τιμών της βενζίνης από πρατήριο σε πρατήριο- γιατί το ακούσαμε και αυτό πρόσφατα. Η κυβέρνηση αποφεύγει να επιβάλλει κάποιο πλαφόν στις τελικές τιμές της βενζίνης για να μην πλήξει τον ανταγωνισμό. Εμείς θα σκεφτόμασταν ότι δεν θέλει να πλήξει τα συμφέροντα των μεσαζόντων και των ημετέρων.
Πάντως πρακτικά οι υψηλές τιμές του πετρελαίου, δεν δημιουργούν τόσο μεγάλο πρόβλημα στα δημοσιονομικά του κράτους και ας αρέσκονται οι ιθύνοντες να τα φορτώνουν όλα σε εξωγενείς παράγοντες.
«Οι τιμές του πετρελαίου μάλλον διευκολύνουν τον στόχο του ελλείμματος γιατί αυξάνονται τα φορολογικά έσοδα,» η επίσημη άποψη ενός διακεκριμένου οικονομολόγου, όπως του κ. Χαρδούβελλη.
Τώρα είναι απορίας άξιον πως τα δημόσια έσοδα παρουσιάζουν τέτοια υστέρηση που απειλούν τον στόχο του 3% για το έλλειμμα το 2008. Να πούμε ότι παράγοντες του Υπουργείου Οικονομικών μάλλον έχουν ήδη ξεγράψει το στόχο του 3%.
Αν έρθουμε στο δια ταύτα για να δούμε τι πραγματικά έχει φταίξει , και δεν μιλάμε για την άσχημη διεθνή συγκυρία η οποία απλά ξεσκεπάζει τα προβλήματα τα οποία υπόβοσκαν τα τελευταία χρόνια, θα δούμε ότι σε επίπεδα δομών η χώρα μας έχει ελάχιστα να επιδείξει.
Τα λεφτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης , τα οποία θα έπρεπε να πάνε στη δημιουργία δομών σε όλα τα επίπεδα, μάλλον βρέθηκαν στα χέρια λίγων για την εξυπηρέτηση προσωπικού οφέλους και στόχων.
«Όταν υπάρχει παντελής έλλειψη ανταγωνιστικότητας, όταν η παιδεία έχει γυρίσει σε προπολεμικά επίπεδα τι θα μπορούσαμε να περιμένουμε για την εξέλιξη της οικονομίας,» μας λέει ο κ. Χαρδούβελλης.
Το παιχνίδι πλέον της οικονομίας παίζεται σε επίπεδο υπηρεσιών και αυτό είναι γνωστό σε όλους. Όσο για την Ελλάδα, αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο μεγάλο δίλημμα αν θα επιτρέψει τη λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων με αποτέλεσμα όλη η παιδεία να βρίσκεται στους δρόμους και οι πρυτάνεις των σχολών να ξυλοκοπούνται.
Κατά τ’ άλλα για όλα φταίει το πετρέλαιο...