Οταν ο ιστορικός του μέλλοντος ανατρέξη στην συνταγματική ιστορία της Ελλάδος, είναι βέβαιο ότι θα χαρακτηρίση ως την πλέον μελανή σελίδα της την παρούσα δήθεν αναθεώρηση του Συντάγματος. Κινήθηκε προ διετίας η διαδικασία αναθεωρήσεως από την Κυβέρνηση, αλλά απέτυχε λόγω αποχωρήσεως της αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως. Και τελικώς έγινε μία αναθεώρησις-παρωδία, με την αλλαγή ενός άρθρου που αφορά τα συμφέροντα των βουλευτών και δύο ακόμη άρθρων δευτερευούσης σημασίας.
Τα συμφέροντα των βουλευτών
Θα μελετά ο ιστορικός του μέλλοντος την αναθεώρηση αυτή και θα διαπιστώνη ότι όλη η διαδικασία κατέληξε στην αλλαγή του άρθρου 57 και την άρση του επαγγελματικού ασυμβιβάστου των μελών της Βουλής, το οποίο είχε θεσπισθή κατά την προηγούμενη συνταγματική αναθεώρηση. Καθώς και στην αλλαγή δύο ακόμη άρθρων του Συντάγματος: Του άρθρου 79 γιά το δικαίωμα της Βουλής να τροποποιή επί μέρους κονδύλια του Τακτικού Προϋπολογισμού. Και του άρθρου 101 γιά την μέριμνα σε κάθε νόμο, ειδικά γιά τις νησιωτικές και ορεινές περιοχές. Αν είναι δυνατόν να χαρακτηρίζονται αυτά αναθεώρησις του Συντάγματος.
Η εξέλιξις αυτή εκθέτει ολόκληρο το πολιτικό μας σύστημα. Δεν νοείται να έχη κινηθή η διαδικασία αναθεωρήσεως του Συντάγματος, να έχη απασχολήσει δύο αλλεπάλληλες Βουλές (την προτείνουσα και την αναθεωρητική) και να καταλήγη στην αναθεώρηση μόνο των τριών αυτών άρθρων, εκ των οποίων το ένα αφορά τους ιδίους τους βουλευτές. Η αναθεώρησις αυτή είναι παρωδία. Και τα πολιτικά κόμματα έπρεπε να την έχουν αποφύγει. Αφ' ής στιγμής απεχώρησε από την διαδικασία το ΠΑΣΟΚ, η Νέα Δημοκρατία έπρεπε να καταγγείλη την στάση του και να δηλώση ότι η διαδικασία της αναθεωρήσεως δεν μπορεί να προχωρήση.
Εν προκειμένω, η πλέον υποκριτική στάσις ήταν αυτή των κομμάτων της Αριστεράς, που εδήλωσαν ότι θα υπερψηφίσουν τα τρία αυτά άρθρα –και κυρίως το περί άρσεως του επαγγελματικού ασυμβιβάστου των βουλευτών- ώστε να "μπλοκάρουν" την αναθεώρηση των άλλων πολύ σοβαρωτέρων άρθρων του Συντάγματος γιά πολλά χρόνια. Και ειδικώς του άρθρου 16 γιά την Παιδεία και του άρθρου 24 γιά το Περιβάλλον. Διότι με την συντελεσθείσα αναθεώρηση τριών μόνο άρθρων του Συντάγματος, η επόμενη αναθεώρησις δεν επιτρέπεται να δρομολογηθή προ της παρελεύσεως πενταετίας. Το οποίο πρακτικώς σημαίνει ότι μέχρι να ολοκληρωθή η τυχόν νέα αναθεώρησις, θα απαιτηθούν ακόμη περισσότερα χρόνια.
Αραγε αν τα κόμματα της Αριστεράς είχαν δηλώσει ότι θα υπερψηφίσουν μόνο τα δύο επουσιώδη άρθρα και όχι την άρση του επαγγελματικού ασυμβιβάστου, θα είχε προχωρήσει η Κυβέρνησις στην αναθεώρηση; Μάλλον όχι. Θα είχε δηλώσει η ίδια ότι η αναθεώρησις αποτελεί παρωδία και δεν θα είχε ολοκληρώσει την διαδικασία. Και θα το έπραττε, ακριβώς γιά να μην θυσιάση την επόμενη αναθεώρηση, που τώρα πλέον απαιτείται πενταετία γιά να κινηθή. Αυτή θα ήταν η κοινοβουλευτικώς ενδεδειγμένη ενέργεια. Δεν νοείται να εκτίθεται κατά τέτοιο τρόπο το Κοινοβούλιο. Μία αναθεωρητική Βουλή να περιορίζεται σε 2-3 επουσιώδεις αλλαγές.
Το επαγγελματικό ασυμβίβαστο
Ο λόγος γιά τον οποίο προχώρησε η Κυβέρνησις στην αναθεώρηση-παρωδία, ήταν ακριβώς το επαγγελματικό ασυμβίβαστο των βουλευτών. Δηλαδή τα καλά και συμφέροντα. Το επαγγελματικό ασυμβίβαστο -που θεσπίσθηκε κατά την προηγούμενη αναθεώρηση- ήταν πράγματι λάθος. Όμως ο τρόπος με τον οποίο αίρεται σήμερα, είναι απαράδεκτος. Εκθέτει ολόκληρο το πολιτικό σύστημα. Δείχνει ότι τα μέλη της Βουλής είναι ικανά να θυσιάσουν την αναθεώρηση σοβαρωτάτων άρθρων του Συντάγματος που αφορούν την Παιδεία και το Περιβάλλον, μόνο και μόνο γιά να ανακτήσουν τα δικά τους επαγγελματικά συμφέροντα που είχαν χάσει.
Πρόκειται περί αίσχους. Και γιά να συνειδητοποιήσετε τις διαστάσεις του, ελάτε προς στιγμήν στην θέση του ιστορικού του μέλλοντος. Ο οποίος θα μελετά την ιστορική εξέλιξη του Συντάγματος της Ελλάδος και δεν θα κατανοή πώς είναι δυνατόν να κινήθηκε μία ολόκληρη διαδικασία αναθεωρήσεως γιά να τροποποιηθή κατ' ουσίαν μία και μόνη διάταξις: Ότι οι βουλευτές μπορούν, παράλληλα με τα κοινοβουλευτικά τους καθήκοντα, να ασκούν και το επάγγελμά τους. Ντροπή.