Υπερβολική η πρόταση του προέδρου της Ουγγαρίας Ορμπάν να δοθεί εφέτος το βραβείο ειρήνης, το Νορβηγικό «Νόμπελ», στον Τούρκο ομογάλακτο του, με την αιτιολογία της επιτυχούς μεσολαβήσεως του Ερντογάν στη μεταφορά Ουκρανικού σίτου στη διεθνή αγορά. Πρώτοι που θίγονται είναι οι… σιτοπαραγωγοί που βλέπουν τις τιμές του σταριού να καταρρέουν διεθνώς – όχι στην Ελλάδα.

Κατόπιν, έρχονται οι σύγχρονοι «ιστορικοί» που θεωρούν την Τουρκία ως «αναθεωρητική της διεθνούς τάξεως» ενώ πρόκειται περί γενοκτονικής ορδής.

Εδώ και είκοσι χρόνια , η «Τουρκία του Ερντογάν» παρεμβαίνει στα διεθνώς δρώμενα, από του Ισραήλ, με την αρμάδα της που ανεσχέθη, μέχρις  Αρμενίας, Λιβύης, Κέρατος της Αφρικής ου μην αλλά και του Αιγαίου πελάγους και του Έβρου, όπου εισβάλλει καθημερινώς περιφρονώντας την Συνθήκη της Λωζάννης που υπέγραψε το 1923 ως «νικήτρια» δύναμις..

Τρία εκατομμύρια Σύροι πρόσφυγες εξ αιτίας της Τουρκικής εισβολής στο βορά της χώρας τους, θα εξελάμβανον ως ειρωνεία τυχόν βράβευση του Ερντογάν σαν ειρηνοποιού και οι Ρώσοι θα προτιμούσαν τον Χένρυ Κίσιντζερ  σ’ αυτό τον ρόλο και όσον αφορά στον Ρωσονατοϊκό πόλεμο στην Ουκρανία.

Προηγουμένως «η Τουρκία του Ετσεβίτ», κατέλαβε το ήμισυ σχεδόν της Κύπρου και επί Τσιλέρ αμφισβήτησε, με όπλα  θύματα , την Ελληνική εδαφική κυριαρχία σα Ίμια. Συγκρινόμενος, ο Ερντογάν με αυτούς μπορεί να μένει μόνο στα λόγια αλλά όχι και να πάρει «βραβείο Νόμπελ».

Τουλάχιστον, ο Κίσιντζερ το πήρε αλλά ειρήνευσε τι Βιετ-Νάμ. Σήμερα , είναι ο μόνος που έχει κατά νουν ένα λογικό σχέδιο «πολέμου κατά του πολέμου» στην Ευρώπη. Ξεκινάει από μία εκεχειρία στην Ουκρανία – να σταματήσει η αιματοχυσία – και προχωρεί σ’ ένα μεγάλο συμβιβασμό μεταξύ Πούτιν και Ζελένσκι :Ο Ρώσος πρόεδρος να κρατήσει την Κριμαία που κατέλαβε το 2016 με την ανοχή των Ευρωπαίων , ν’ αποσυρθεί από την λοιπή Ουκρανία κι αυτή να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά όχι του ΝΑΤΟ.

Ο αδύναμος κρίκος του σχεδίου Κίσιντζερ είναι η ασφάλεια της Ουκρανίας. Χωρίς πυρηνικά όπλα , από τα οποία παρητήθη το 1994, οι Ουκρανοί δεν θα αισθάνονται ποτέ ισότιμοι με τους Ρώσους αλλά το ίδιο ισχύει και με τις Ελληνικές κυβερνήσεις που έρχονται και παρέρχονται και δεν βλέπουν τον κίνδυνο ν’ αποκτήσει η Τουρκία σύντομα – πολύ σύντομα – πυρηνική δυνατότητα.

Τότε ούτε ο Ούγγρος ΥΠΕΞ Πετρ Σιγιάρτο που πρότεινε τον Ταγίπ για βράβευση, δεν θα αισθάνεται ασφαλής. Οι Ούννοι θα δείξουν το  αληθές των πρόσωπο, κάτω από την μάσκα του ειρηνοποιού.