συνοπτικά οι δράσεις σε επίπεδο πολιτικής που αναλήφθηκαν, προκειμένου να μπορέσει η Ευρώπη να ξεφύγει από την ρωσική εξάρτηση στην ενέργεια.
Ακόμη γίνεται εκτενής αναφορά στις «τεκτονικές» αλλαγές που επήλθαν στον ενεργειακό τομέα, το 2022, εκ των οποίων, όπως επισημαίνεται, ορισμένες θα είναι μόνιμες Οι αποφάσεις που λαμβάνονται αναδιαμορφώνουν δομικά τον τομέα της ενέργειας, τόσο στην ΕΕ όσο και εκτός αυτής και θα απαιτηθεί πολύς χρόνος αλλά και κόπος για την επίτευξη της όποιας ομαλότητας.
Όπως επισημαίνεται, τα τελευταία χρόνια βασικοί πυλώνες της ευρωπαϊκής ενεργειακής στρατηγικής όπως είναι η ασφάλεια εφοδιασμού και η ενεργειακή επάρκεια είχαν υποβαθμιστεί. Στο όνομα της πράσινης μετάβασης η ΕΕ προώθησε άκριτα νέες αμφιλεγόμενες πολιτικές για άμεση και βίαιη αλλαγή του ενεργειακού μείγματος, χωρίς να υποστηρίζονται από το απαραίτητο τεχνολογικό υπόβαθρο, με αποτέλεσμα να σημειώνονται αστοχίες και καθυστερήσεις στην υλοποίησή τους.
Οι επιπτώσεις της κρίσης στο γεωστρατηγικό τοπίο αποτελούν επίσης μέρος της συλλογιστικής που αναπτύσσεται στο τρίτο μέρος του αφιερώματος. Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, το 2023 βρίσκει τον πλανήτη στα πρόθυρα Χάους. «Πόλεμος στην Ευρώπη μεταξύ Μόσχας και Δύσης, πολιτικές περιθωριοποίησης της Ρωσίας, ενεργειακή και οικονομική κρίση, υψηλός πληθωρισμός και ύφεση, αύξηση κόστους δανεισμού για έργα Καθαρής Ενέργειας αλλά και αύξηση των εκπομπών CO2, που θέτει εκτός στόχων την επίτευξη καθαρών μηδενικών εκπομπών, το 2050, ανάδυση νέων πολιτικών/στρατιωτικών συμμαχιών και, τέλος, αδυναμία της Πολιτικής να επιβληθεί, κύρια, λόγω απουσίας της», τονίζεται χαρακτηριστικά.
Γίνεται ακόμη αναφορά στην επανεκκίνηση των ερευνών υδρογονανθράκων και στην Ελλάδα, κυρίως για φυσικό αέριο και έπειτα για πετρέλαιο, ενώ τονίζεται ότι οι γεωλογικές-γεωμετρικές δομές του υπεδάφους της χώρας «εγκλείουν αναμφισβήτητα φυσικό αέριο και πετρέλαιο οικονομικά βιώσιμο.»
Όπως επισημαίνει στο άρθρο του ο κ. Κωστής Σταμπολής, Πρόεδρος και Εκτελεστικός Διευθυντής του ΙΕΝΕ, με την οικονομία της Ευρώπης σε πολύ χειρότερη κατάσταση από την περίοδο πριν τον πόλεμο, και την Κίνα να εξέρχεται μόλις τώρα από την οδυνηρή περίοδο του κορωνοϊού, οι βασικές ωφελημένες από την κρίση είναι οι ΗΠΑ. Ο αρθρογράφος τονίζει πως η χώρα έχει αυξήσει εντυπωσιακά τις εξαγωγές της σε LNG στην Ευρώπη αλλά και διεθνώς, η οικονομία της “δουλεύει στο φούλ”, με ελάχιστη ανεργία και υψηλές επενδύσεις, όταν στην Ευρώπη, το πολυδιαφημισμένο Green Deal έχει αρχίσει να ξεθωριάζει. Η Ε.Ε. αναφέρει, υποχρεώθηκε σε στροφή 180 μοιρών, στο θέμα της χρήσης άνθρακα στην ηλεκτροπαραγωγή και τη βιομηχανία, ενώ ενθαρρύνει τα κράτη-μέλη να επιταχύνουν την κατασκευή υποδομών φυσικού αερίου και τις έρευνες κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.
Η οικονομική αναγέννηση της Γηραιάς Ηπείρου μέσα από το Green Deal ακούγεται πλέον ως ένα κακόγουστο αστείο, καταλήγει.
Δεν παραλείπονται οι αναφορές στις αυξανόμενες απαιτήσεις για μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας σε μεγάλες αποστάσεις, ως αποτέλεσμα του ταχέως αυξανόμενου μεριδίου ΑΠΕ που εγκαθίστανται συχνά σε απομακρυσμένες περιοχές από τα κέντρα φορτίου, λόγω της αυξανόμενης ζήτησης και τις αυξανόμενες διασυνοριακές ανταλλαγές ηλεκτρικής ενέργειας.
Τέλος, επισημαίνεται η ανάγκη να υπάρξει συνέχεια και συνέπεια από τους κυβερνώντες και τα πολιτικά κόμματα, στα ζητήματα της ενεργειακής πολιτικής, καθώς «ευκαιρία παρόμοιου βεληνεκούς, που πραγματικά μπορεί να αλλάξει την δυναμική και τον ρου της χώρας, δεν θα ξαναβρεθεί.»
Καλή ανάγνωση.