Η πετρελαϊκή σύνοδος της Τζέντα, που διοργάνωσε η Σαουδική Αραβία την περασμένη Κυριακή, αποδείχτηκε ότι δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια φιλική συγκέντρωση που δεν πρόκειται να αναλάβει καμία πρωτοβουλία για να ανακοπεί η περαιτέρω άνοδος των τιμών του αργού πετρελαίου, σύμφωνα με τα όσα υποστηρίζει ο κ. Μάικλ Γουίτνερ, ο επικεφαλής του τμήματος πετρελαϊκών αγορών της γαλλικής τράπεζας Societe Generale.
Η αύξηση των 200.000 βαρελιών ημερησίως που ανακοινώθηκε από το Ριάντ θεωρείται απογοητευτική κατά τον ίδιο, ο οποίος επισημαίνει πως οι αρχικές αναφορές αφορούσαν σε μιαν αύξηση της τάξης των 500.000 βαρελιών την ημέρα.
Σύμφωνα με τον κ. Γουίτνερ, οι περισσότερες εταιρείες διύλισης επιθυμούν να επεξεργάζονται το λεγόμενο ελαφρύ αργό πετρέλαιο και όχι το βαρύτερο σαουδαραβικό αργό και αυτό επειδή θέλουν να μεγιστοποιήσουν την παραγωγή καυσίμων τους.
Ο αναλυτής της Societe Generale τονίζει πως αν η Σαουδική Αραβία θέλει πραγματικά να συμβάλει στη μείωση των τιμών του πετρελαίου και να πουλήσει περισσότερα από 9,7 εκατ. βαρέλια ημερησίως, θα πρέπει να περικόψει τις τιμές για το αργό της στα επίπεδα των τιμών του αμερικανικού αργού πετρελαίου του Δυτικού Τέξας και του Βrent της Βόρειας Θάλασσας.
Ο κ. Γουίτνερ θεωρεί ότι η Σαουδική Αραβία θα μπορούσε να έχει αποστείλει μια πιο ισχυρή ένδειξη στις αγορές όσον αφορά στις προοπτικές των τιμών, αν ανακοινώνοντας τις λεπτομέρειες ενός οριστικού νέου σχεδίου σχετικά με την αύξηση της παραγωγικής ικανότητάς της πάνω από τα 12,5 εκατ. βαρέλια ημερησίως. Η έναρξη της υλοποίησης του εν λόγω έργου έχει, ήδη, προγραμματιστεί για τα τέλη του 2009.
Όμως, αν και ο υπουργός Πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας, κ. Αλή Αλ Ναίμι, αναγνώρισε πως θα παραχθούν επιπλέον 2,5 εκατ. βαρέλια ημερησίως, δεν παρέλειψε να προειδοποιήσει ότι η εν λόγω αύξηση θα πραγματοποιηθεί μόνο εάν υπάρξει και η απαιτούμενη ζήτηση.
«Αν η Σαουδική Αραβία δεν μειώσει τις τιμές της και δεν αυξήσει την παραγωγή της, οι πιθανότητες να ανακοπεί το ανοδικό ράλι των τιμών του πετρελαίου είναι περιορισμένες», τόνισε ο κ. Γουίτνερ.
Στο σημείο αυτό αξίζει να εξετάσουμε έναν από τους βασικούς λόγους για την εκτίναξη στα ύψη των διεθνών πετρελαϊκών τιμών. Η αστικοποίηση της Κίνας, με τη μετατροπή «εκατομμυρίων αγροτών σε βιομηχανικούς εργάτες» αποτελεί έναν από τους λόγους αυτούς.
Ποια είναι, όμως, η λύση να ανακοπεί το συνεχιζόμενο πετρελαϊκό ράλι;
Ένας τρόπος, είναι η δημιουργία νέων αστικών κέντρων ή τουλάχιστον καλύτερων αυτών που υφίστανται. Σύμφωνα με την εταιρία ερευνών GaveKal, το 1/3 από τα 85 εκατ. βαρέλια πετρελαίου που καταναλώνονται ημερησίως, σε παγκόσμιο επίπεδο, χρησιμοποιείται ως καύσιμο από οχήματα που μεταφέρουν τους αστούς μέσα στις πόλεις.
Εδώ παρουσιάζονται δύο ευκαιρίες που αξίζει να τις εκμεταλλευτούμε.
Στις αναπτυσσόμενες χώρες οι νέες πόλεις μπορεί να σχεδιαστούν με πιο έξυπνους τρόπους, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Στα ανεπτυγμένα κράτη υπάρχουν περισσότερες δυσκολίες, καθώς οι κάτοικοι των αστικών κέντρων θα πρέπει να αναπροσαρμόσουν τον τρόπο ζωής τους .
Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε, το 2000, στις ΗΠΑ, τα 3 /4 των οδηγών δεν μετέφεραν κάποιον συνάδελφο στη δουλειά τους, ενώ ο μέσος χρόνος για να φτάσουν στους χώρους εργασίας τους υπολογίστηκε στα 20 λεπτά της ώρας. Σαφώς, αυτά τα αυτοκίνητα δεν θα κινούνταν στους δρόμους εάν υπήρχαν αξιόπιστες εναλλακτικές λύσεις μεταφοράς. Στην Ευρώπη, όπου οι επενδύσεις σε υποδομές μεταφορών είναι υψηλότερες, όπως και ο φόρος καυσίμων, η κατανάλωση πετρελαίου είναι χαμηλότερη.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι 18 εκατ. βαρέλια πετρελαίου ημερησίως καταναλώνονται για θέρμανση, για ψύξη και για την ηλεκτροδότηση των κτιρίων. Για μία ακόμη φορά, ένας καλύτερος πολεοδομικός σχεδιασμός θα οδηγούσε σε μείωση της κατανάλωσης. Συνολικά, το 50% του πετρελαίου που χρησιμοποιείται σε παγκόσμιο επίπεδο αφορά σε περιοχές της υφηλίου όπου η συμπεριφορά των καταναλωτών μπορεί να αλλάξει.
(Από τους Financial Times, 25/06/2008)