Τους τελευταίους μήνες η συζήτηση για την αναγέννηση της πυρηνικής ενέργειας φαίνεται ότι αναζωπυρώνεται συνεχώς εξαιτίας του περιβαλλοντικού αδιεξόδου αλλά και της οικονομικής δυσπραγίας στην οποία έχουν βρεθεί αρκετές χώρες προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις ακριβές τιμές του πετρελαίου και να βρουν άλλους εναλλακτικούς τρόπους στην ηλεκτροπαραγωγική διαδικασία. Η Ιταλία, μία χώρα η οποία μετά το καταστροφικό ατύχημα στο Τσερνομπίλ της Ουκρανίας το 1986 τάχθηκε με δημοψήφισμα αρνητικά στην κατασκευή και λειτουργία πυρηνικών αντιδραστήρων, σήμερα σκέφτεται να επανέλθει δυναμικά στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας με άμεσο στόχο την κατασκευή ενός αντιδραστήρα τρίτης γενιάς ο οποίος θα αρχίσει να λειτουργεί σε πέντε περίπου χρόνια.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα βέβαια στην γειτονική χώρα είναι η κοινή γνώμη η οποία αν και δεν προδιατίθεται με τόσο αρνητικό τρόπο στην πυρηνική ενέργεια όσο πριν από 20 ή 10 χρόνια, λόγω κυρίως των τιμών του ηλεκτρισμού που έχουν εκτιναχθεί στα ύψη ωστόσο ακόμα είναι αρκετά επιφυλακτική ως προς ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Από την άλλη η κυβέρνηση αμφιταλαντεύεται ως προς την επιλογή ενός κατάλληλου μέρους για την κατασκευή του αντιδραστήρα με σκοπό να αποφύγει, όσο αυτό είναι δυνατόν τις αντιδράσεις των κατοίκων και άλλων περιβαλλοντικών οργανώσεων. Για τον λόγο αυτόν η Ιταλία σκέφτεται σοβαρά το ενδεχόμενο να κατασκευάσει πυρηνικούς αντιδραστήρες σε χώρες της Αδριατικής όπως η Αλβανία η οποία μάλιστα εξέφρασε το έντονο ενδιαφέρον της για την κατασκευή ιταλικών πυρηνικών σταθμών.
Η Ιταλία βέβαια παρά το γεγονός ότι έχει διακόψει εδώ και είκοσι χρόνια τις δραστηριότητες της στην πυρηνική ενέργεια έχει ωστόσο την εμπειρία και την αξιοπιστία μέσω συγκεκριμένων εταιρειών της για την υλοποίηση του πυρηνικού της προγράμματος. Ιδίως η εταιρεία Ansaldo Energia, μία ιστορική εταιρεία της οποίας η ύπαρξη χρονολογείται περίπου από το 1850, έχει ένα αρκετά πλούσιο ιστορικό στην κατασκευή και λειτουργία πυρηνικών σταθμών.
Συγκεκριμένα η εταιρεία έχει κατασκευάσει 2 πυρηνικές μονάδες στον Καναδά ενώ συνεργάζεται με τον αμερικάνικο πυρηνικό κολοσσό Westinghouse για την κατασκευή ενός αντιδραστήρα τρίτης γενεάς στην Κίνα. Επιπλέον, έχει παρουσία εδώ και είκοσι χρόνια στις πυρηνικές μονάδες της Ρουμανίας όπου εξειδικεύονται οι τεχνικοί της ενώ συμμετείχε στον καθαρισμό του Τσερνομπίλ μετά το ατύχημα. Πρέπει να σημειωθεί μάλιστα ότι η Ansaldo δραστηριοποιείται σε πάνω από 90 χώρες σ’ όλο τον κόσμο με εγκατεστημένη ηλεκτροπαραγωγική ισχύ γύρω στα 170.000 MW ενώ τα συνολικά της κέρδη το 2007 έφτασαν τα 1 δισεκατομμύρια Ευρώ.
Ο εκτελεστικός διευθυντής της εταιρείας, κ Giuseppe Zampini, υποστηρίζει μάλιστα ότι η Ansaldo μπορεί να πρωτοστατήσει στην αναγέννηση της πυρηνικής ενέργειας στην Ιταλία χωρίς ωστόσο να γίνεται ανταγωνιστική με τις δύο άλλες μεγάλες ιταλικές εταιρείες ηλεκτρισμού την Enel και την Edison. Σύμφωνα με τον κ Zampini, η Ιταλία αυτή τη στιγμή αρχίζει να έχει ανάγκη όσο ποτέ άλλοτε την πυρηνική ενέργεια καθώς κάθε χρόνο επιβαρύνεται όλο και περισσότερο με οικονομικά δυσβάσταχτες εισαγωγές ηλεκτρικού ρεύματος από την Γαλλία.
Από την άλλη η ιταλική κυβέρνηση στην προσπάθεια της να επαναφέρει την πυρηνική ενέργεια ξανά στο προσκήνιο πιστεύει ότι με μια απλή νομοθετική ρύθμιση θα μπορέσει να ανατρέψει τρόπον τινά το δημοψήφισμα και να δώσει τις απαραίτητες άδειες στις εταιρείες για να αρχίσουν την κατασκευή πυρηνικών σταθμών. Ωστόσο είναι σίγουρο ότι τόσο η εμπειρία όσο και η εξειδικευμένη τεχνογνωσία που μπορεί να κατέχει μία εταιρεία, δεν είναι από μόνα τους αρκετά για να ελαχιστοποιήσουν τους ενδεχόμενους κινδύνους που ελλοχεύουν από την κατασκευή ενός πυρηνικού αντιδραστήρα αλλά και να δώσουν λύση στο δυσεπίλυτο πρόβλημα της αποθήκευσης των πυρηνικών αποβλήτων.