Πολλές φορές μέσα από αυτή την στήλη έχουμε υποστηρίξει την ανάγκη για την αξιοποίηση στο έπακρον δυνατόν των εγχώριων ενεργειακών πόρων, συμβατικών και μη, με την λογική ότι τα ενεργειακά αποθέματα παγκοσμίως γίνονται όλο και πιο δυσεύρετα και άρα έχουμε κάθε συμφέρον ως χώρα να εξασφαλίσουμε με κάθε δυνατό τρόπο την ενέργεια για το μέλλον. Με αυτήν την άποψη συντάσσεται ο γνωστός αρθρογράφος της εφημερίδας «Καθημερινή» κ. Νίκος Νικολάου, για αυτό και αναδημοσιεύουμε πλήρως άρθρο του με τίτλο «Μακροετείς Συμβάσεις για Ενεργειακή Επάρκεια» που δημοσιεύτηκε στο χθεσινό φύλλο (9/7) της «Καθημερινής».
"Για το πού πάει η τιμή του πετρελαίου και του φυσικού αερίου πρέπει να ανησυχούμε κάθε μέρα ή για το αν θα έχουμε στη διάθεσή μας αυτούς τους ενεργειακούς πόρους στο μέλλον; Κουβεντιάζω αυτά τα ερωτήματα μέρες τώρα με υποψήφιους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας, που έχουν καλή ενημέρωση για τα παγκόσμια αποθέματα και είναι επίσης πληροφορημένοι για την πολιτική εξαγωγών των παραγωγών πετρελαίου ή αερίου. Ολοι μού τονίζουν ότι η μεγάλη ανησυχία ενεδρεύει όχι στο ύψος των τιμών αλλά στο ενδεχόμενο η χώρα μας να μην έχει σε λίγα χρόνια επαρκή πρόσβαση σε αυτές τις πηγές.
Για παράδειγμα, αυτή την περίοδο ολοκληρώνονται και κατασκευάζονται 7 μεγάλες ηλεκτροπαραγωγές μονάδες με πρώτη ύλη το φυσικό αέριο. Της ΔΕΗ στο Αλιβέρι η μία και η άλλη στη Μεγαλόπολη. Του Μυτιληναίου στο Αλουμίνιο και μια άλλη σε συνεργασία με την ισπανική Endessa στον Βόλο, της ιταλικής Edisson, της ιταλικής ΕΝΕL με τον Κοπελούζο και της Τέρνα - Ενεργειακή. Σε αυτή την περίοδο και μέχρι το 2016 έχουμε σύμβαση με τη Ρωσία από την οποία προμηθευόμαστε 3 δισ. κυβικά μέτρα αέριο τον χρόνο και άλλα 680 εκατ. από την Αλγερία. Οι ποσότητες όμως αυτές δεν καλύπτουν τις ανάγκες της κατανάλωσης και αγοράζουμε αέριο από την spot αγορά. Σε δύο-τρία χρόνια που θα λειτουργούν οι νέες μονάδες, οι ελλείψεις θα είναι τρομακτικές. Ποιος όμως το έχει σκεφθεί;
Η παγκόσμια αύξηση της ζήτησης (Κίνα - Ινδία), η συνεχής μείωση των αποθεμάτων και οι μελλοντικές στενότερες στρατηγικές σχέσεις χωρών, όπως Ρωσίας - Κίνας, θα καταστήσουν το Πετρέλαιο και το Φυσικό Αέριο είδη σπάνια και σε ανεπάρκεια. Οι κυβερνήσεις μικρών χωρών, με μικρές επομένως καταναλώσεις καυσίμων, αργούν να το αντιληφθούν και επόμενο θα είναι να βρεθούν προ εκπλήξεων, ιδιαίτερα όταν οι μεγάλες και ισχυρές χώρες έχουν σπεύσει και έχουν υπογράψει μακροχρόνιες συμφωνίες προμήθειας καυσίμων και όταν άλλες μεγαλύτερες, όπως η Κίνα και η Ινδία, απορροφούν σαν σφουγγάρι όσα καύσιμα είναι διαθέσιμα.
Η υψηλή ζήτηση σε συνδυασμό με την άνοδο των τιμών καθιστούν τις χώρες εξαγωγής καυσίμων κυρίαρχες στο παγκόσμιο γεωπολιτικό παιχνίδι, αφού έχουν τη δυνατότητα να επιλέγουν πελάτες. Και δεδομένου ότι οι παραγωγοί είναι κρατικές επιχειρήσεις, η ευθύνη των καταναλωτριών χωρών ανήκει στο κράτος, που πρέπει να σπεύσει να υπογράψει κρατικές συμβάσεις για να εξασφαλίσει καύσιμα. Αυτό φαίνεται και από τον αγώνα δρόμου που έγινε στην Ευρώπη από τις Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία να συνάψουν στρατηγικές συμφωνίες με τη Ρωσία για την προμήθεια φυσικού αερίου. Οι χώρες αυτές με ενεργειακή παράδοση, με μεγάλες καταναλώσεις, με σταθερή και υψηλού επιπέδου δημόσια διοίκηση και διαθέτοντας μεγάλες εταιρίες όπως ΕΟΝ, ΕΝΙ, TOTAL, είδαν έγκαιρα το πρόβλημα και έσπευσαν να εξασφαλίσουν το ενεργειακό μέλλον τους.
Αντίθετα, μικρές χώρες σαν την Ελλάδα αντί να σπεύσουν να κατοχυρωθούν με μακροχρόνιες συμβάσεις για την ενεργειακή επάρκεια φλυαρούν μόνο για αγωγούς που κάποιοι απ’ αυτούς δεν θα κατασκευαστούν ποτέ ελλείψει καυσίμων για μεταφορά. Καλός π.χ. ο αγωγός Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης και σημαντικό το έργο για την Ελλάδα, κανείς όμως από τους αρμοδίους που κομπορρημονούν ότι η χώρα μας έγινε ενεργειακός κόμβος, δεν έχει θέσει το ερώτημα, πόσο από το πετρέλαιο που θα φθάσει στην Αλεξανδρούπολη, θα μπορεί να το προμηθεύεται η χώρα μας. Καμιά συμφωνία πάντως, απ’ ό,τι ξέρουμε δεν έχει γίνει!
Οι Γερμανοί δεν υπέγραψαν με τους Ρώσους συμφωνία για την κατασκευή του αγωγού North Stream. Αντίθετα υπέγραψαν συμφωνία προμήθειας φυσικού αερίου, που προκειμένου να υλοποιηθεί χρειάζεται και έναν αγωγό!
Πριν λοιπόν αντιμετωπίσουμε ελλείψεις και πληρώνουμε πανάκριβα πετρέλαιο και αέριο στην spot αγορά, ας σπεύσει το υπουργείο Ανάπτυξης να εισηγηθεί μια διακρατική πολιτική μακροετών συμβάσεων! Οσο είναι ακόμη καιρός!"