Η σημαντική αύξηση της τιμής του πετρελαίου έχει αρχίσει να διαφοροποιεί την υποδομή παραγγελιών κατασκευής αγαθών προερχόμενων από χώρες φτηνού εργατικού δυναμικού. Το συνεχώς αυξανόμενο κόστος μεταφοράς αγαθών εξαναγκάζει ήδη Αμερικανούς και Ευρωπαίους κατασκευαστές στον επαναπροσδιορισμό της παραγωγής «παγώνοντας» τα όποια σχέδια επέκτασης σε υπερπόντιες χώρες. Το έξοδο μεταφοράς του ναυτικού σκέλους ενός εμπορευματοκιβωτίου Κίνα - Αμερική στην αρχή του έτους έφθανε τα 5.300 δολ. (ποσοστό αύξησης 15% από το 2007), με προβλεπόμενη τιμή αύξησης τον επόμενο μήνα στα 5.600 δολ.
Η κίνηση κατασκευής εργοστασίων προς τις χώρες φτηνού εργατικού δυναμικού, η οποία άρχισε τρεις δεκαετίες πριν και οδήγησε σε απώλειες θέσεων εργασίας, με αποκορύφωμα την τελευταία δεκαετία, δείχνει τελευταία να περιορίζεται σημαντικά.
Οταν το βαρέλι πετρελαίου κόστιζε 20 δολ. αρκετά χρόνια πριν (το έτος 2000) το ποσοστό τιμής στην αξία του προϊόντος ήταν έως και μηδαμινό, ενώ αντίθετα με τριψήφιο αριθμό κόστους το ποσοστό καθίσταται ιδιαίτερα σημαντικό.
Αναδίπλωση
Στην εποχή μας με τα έξοδα μεταφοράς να αποτελούν ένα μέρος μόλις του «κύματος πληθωρισμού» το οποίο σαρώνει την παγκόσμια παραγωγή, σε περιβάλλον μάλιστα ιδιαίτερα υψηλών πρώτων υλών, ο επαναπροσδιορισμός του τόπου κατασκευής καθίσταται πλέον επιβεβλημένος. Ο σχεδιασμός της όποιας κίνησης προϋποθέτει, μάλιστα, επιτελική εκτίμηση του κόστους μεταφοράς.
Το κίνητρο δημιουργίας επιχειρηματικής κίνησης σε Κίνα έχει αρχίσει να εκλείπει όχι μόνο λόγω επιβολής αυστηρότερων περιβαντολογικών νόμων προστασίας όσο και ελέγχων με εισαγωγή νέων φορολογικών δεσμεύσεων.
Περιορισμός εξόδων
Ανασταλτικό παράγοντα αποτελεί επίσης και η αύξηση της ισοτιμίας του νομίσματος της Κίνας σε σχέση με το δολάριο. Ο συνδυασμός με τις μισθολογικές αυξήσεις και τις αναμενόμενες μελλοντικές απαιτήσεις των εργατών προδιαγράφει ένα ζοφερότερο εργασιακό περιβάλλον. Πράγματι, διάχυτη είναι πλέον η πεποίθηση ότι αρκετές παραγωγικές μονάδες θα επιστρέψουν σε Αμερική και Ευρώπη όχι μόνο λόγω των αυξημένων μεταφορικών εξόδων αλλά και του ευκολότερου ελέγχου των μονάδων παραγωγής. Ο περιοριμός των εξόδων μεταφοράς είναι βέβαια εφικτός όχι όμως και «απόλυτος», ειδικά στους προορισμούς της ενδοχώρας με τα φορτηγά και τρένα να καθίστανται απαραίτητα, έχοντας να αντιμετωπίσουν τις γνώριμες καθυστερήσεις, ιδιαίτερα αρνητικό παράγοντα για τις όποιες «εξάρσεις» ζήτησης. Με δεδομένο τον προβληματισμό, η όποια απόφαση καθίσταται επίπονη ιδιαίτερα στην περίπτωση μεταφοράς χαμηλής αξίας αγαθών όπου το επιμεριζόμενο κόστος καθιστά την τιμή ασύμφορη, επιβάλλοντας εκ των πραγμάτων επιπρόσθετους επιλεκτικούς επαναπροσδιορισμούς.
(Από την εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 13/07/2008)