Οι Total και Eni, δύο από τις μεγαλύτερες εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ευρώπη, σχεδιάζουν, η κάθε μια από την πλευρά της, να μεταφέρουν την πυρηνική ενέργεια σε χώρες στη Μέση Ανατολή. Η κίνηση εντάσσεται στο πλαίσιο μιας μεταστροφής που προκαλεί έντονες διαμάχες, για έναν τομέα που αντιμετωπίζει σοβαρές ελλείψεις αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Οι Total και Eni, δύο από τις μεγαλύτερες εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ευρώπη, σχεδιάζουν, η κάθε μια από την πλευρά της, να μεταφέρουν την πυρηνική ενέργεια σε χώρες στη Μέση Ανατολή. Η κίνηση εντάσσεται στο πλαίσιο μιας μεταστροφής που προκαλεί έντονες διαμάχες, για έναν τομέα που αντιμετωπίζει σοβαρές ελλείψεις αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Η Total σχεδιάζει να κατασκευάσει εργοστάσια παραγωγής πυρηνικής ενέργειας με απώτερο σκοπό να διαπραγματευτεί καλύτερους όρους καθώς και πρόσβαση στα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου χωρών με τις οποίες διατηρεί μακροχρόνιες σχέσεις, δήλωσε στους Financial Times ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, Κριστόφ ντε Μαργκερί. Η στρατηγική, είπε, υποκρύπτεται στα σχέδια που αποκαλύφθηκαν τον περασμένο Ιανουάριο και αφορούν στις προθέσεις των Total, Areva, ο όμιλος πυρηνικής ενέργειας της Γαλλίας και η Suez, η γαλλική επιχείρηση κοινής ωφελείας, να κατασκευάσουν δύο αντιδραστήρες πεπιεσμένου ύδατος στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

Αναμένει, ακόμη, να υπογράψει, σε σύντομο χρονικό διάστημα, μια παρόμοια συμφωνία με άλλη χώρα στη Μέση Ανατολή.

Σε μια ξεχωριστή συνέντευξη ο διευθύνων σύμβουλος της ιταλικής Eni, Πάολο Σκαρόνι, δήλωσε πως εξετάζει το ενδεχόμενο να ακολουθήσει το παράδειγμα της Τotal. Η Αίγυπτος και η Αλγερία θεωρούνται ως οι πιο πιθανές υποψήφιες χώρες για την πραγματοποίηση της επένδυσης.

Οι εταιρείες πυρηνικής ενέργειας, όπως είναι η γαλλική Areva, έχουν αποτύχει να αποκτήσουν σημαντικό βαθμό πρόσβασης στις χώρες της Μέσης Ανατολής επειδή τα διευθυντικά στελέχη τους υπέθεταν πως οι πλούσιες σε αποθέματα αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου, χώρες της περιοχής, δεν θα χρειάζονταν τις υπηρεσίες τους.

Ωστόσο, με εξαίρεση το Κατάρ, οι χώρες της περιοχής δεν έχουν κατορθώσει να εκμεταλλευτούν στο έπακρο τα αποθέματα φυσικού αερίου τους και μέλλουν να αντιμετωπίσουν σοβαρές ελλείψεις εν μέσω των εκρηκτικά αναπτυσσόμενων οικονομιών τους και της ολοένα αυξανόμενης χρήσης φυσικού αερίου από βιομηχανίες βαριάς εντάσεως χρήσης του ενεργειακού προϊόντος, όπως είναι οι πετροχημικές. «Είπα στους αξιωματούχους των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων: γιατί δεν σκέφτεστε τη λύση της πυρηνικής ενέργειας;», δήλωσε ο κ. ντε Μαργκερί και πρόσθεσε πως σε μακροπρόθεσμη βάση, η Total θα μπορούσε, ακόμη, να βοηθήσει την Ινδία να κατασκευάσει πυρηνικούς αντιδραστήρες με σκοπό την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Ο κ. Σκαρόνι είπε πως η Eni θα προωθούσε το ζήτημα της παραγωγής πυρηνικής ενέργειας ως εναλλακτική λύση σε χώρες οι οποίες, είτε χρειάζονται φυσικό αέριο για άλλες χρήσεις στην αναπτυσσόμενη εγχώρια αγορά τους, είτε με σκοπό να την εξάγουν. «Είναι λογικό για μας να πούμε σε αυτούς: εμείς ασχολούμαστε με την πυρηνική ενέργεια, εσείς κρατείστε το φυσικό αέριο», συνέχισε ο ίδιος.

Οι πετρελαϊκές εταιρείες έχουν πείρα στο να διαχειρίζονται και να χρηματοδοτούν μεγάλα, περίπλοκα έργα και χρήσιμες επαφές σε χώρες που θα μπορούσαν να επωφεληθούν από την πυρηνική ενέργεια, είπε ο κ. Σκαρόνι.

Ο διευθύνων σύμβουλος της ιταλικής πετρελαϊκής εταιρείας υποστήριξε, ακόμη, πως θα είναι πολύ πιο δύσκολο για την Eni να μεταπηδήσει στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας σε σύγκριση με την Total, ακόμη και αν ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο νέος πρωθυπουργός της Ιταλίας, έχει ήδη ενστερνιστεί την ανάγκη για την ανάπτυξη της πυρηνικής ενέργειας στη χώρα. «Για εμάς, είναι δύσκολο, αν και όχι ακατόρθωτο», πρόσθεσε ο κ. Σκμαρόνι.

Η στρατηγική αυτή έχει τους επικριτές της, μεταξύ των οποίων και όλους όσοι ανησυχούν για τη διάδοση της πυρηνικής ενέργειας σε μια τόσο «ευαίσθητη» από γεωπολιτικής άποψης περιοχή. Ωστόσο, καλά πληροφορημένες πηγές του πετρελαϊκού τομέα, υποστηρίζουν πως η Τotal έχει εξασφαλίσει την πλήρη υποστήριξη της γαλλικής κυβέρνησης.

(Από την εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 12-13/07/2008)