Ο τομέας των ταχυφαγείων στη Γαλλία παράγει 180.000 τόνους συσκευασιών κάθε χρόνο, οι οποίες πετιούνται αμέσως μετά τη χρήση τους, ακόμη και για τα γεύματα που καταναλώνονται επιτόπου, σύμφωνα με το γαλλικό υπουργείο Περιβάλλοντος.
Ο αριθμός αυτός αμφισβητείται από τη βιομηχανία χάρτινων συσκευασιών, η οποία λέει ότι είναι πιο κοντά στους 20.000 τόνους με βάση τις εκτιμήσεις της ADEME, της γαλλικής υπηρεσίας για την οικολογική μετάβαση.
Από τον Ιανουάριο του 2023, ο γαλλικός νόμος κατά των αποβλήτων για μια κυκλική οικονομία (AGEC) υποχρεώνει τα εστιατόρια fast-food να χρησιμοποιούν επαναχρησιμοποιήσιμα επιτραπέζια σκεύη για τα γεύματα και τα ποτά των πελατών τους.
Το γαλλικό υπουργείο Περιβάλλοντος δήλωσε ότι το μέτρο θα μειώσει την κατανάλωση πλαστικού και χαρτονένιου υλικού, το οποίο σε βάρος ισοδυναμεί με περίπου 20 πύργους του Άιφελ ή 20 δισεκατομμύρια λιγότερα επιτραπέζια σκεύη μιας χρήσης, όπως ανακοίνωσε η κυβέρνηση.
Ο γαλλικός νόμος ενέπνευσε τον κανονισμό της ΕΕ για τις συσκευασίες και τα απόβλητα συσκευασίας (PPWR). Ο PPWR, που κατατέθηκε τον περασμένο Νοέμβριο, προτείνει την απαγόρευση των συσκευασιών μίας χρήσης για τα εστιατόρια εστίασης από την 1η Ιανουαρίου 2030.
Αλλά τρία χρόνια αργότερα, ήταν ο γαλλικός νόμος επιτυχία;
Για ορισμένους, η απάντηση είναι ένα αναμφισβήτητο ναι. Ο νόμος είναι «μια κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση», λέει η Marta de Cidra, ευρωβουλευτής της δεξιάς που είναι αντιπρόεδρος της επιτροπής βιώσιμης ανάπτυξης της γαλλικής Γερουσίας για το κόμμα Les Républicains.
Σύμφωνα με την ίδια, η επαναχρησιμοποίηση κινεί την τοπική οικονομία, ενώ οι συσκευασίες μιας χρήσης μπορεί να προέρχονται από όλο τον κόσμο, δήλωσε σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις 12 Απριλίου στο Παρίσι.
Η εκδήλωση έγινε με αφορμή τον απολογισμό πρόσφατων μελετών σχετικά με τις συσκευασίες που χρησιμοποιούνται για γεύματα που μεταφέρονται προς τα έξω και για φαγητό που καταναλώνεται από τη σουηδική εταιρεία συμβούλων Ramboll.
Και τα συμπεράσματά τους ήταν αντίθετα με τα συνηθισμένα. Παρόλο που πολλοί θα συμφωνούσαν ότι οι επαναχρησιμοποιούμενες συσκευασίες είναι πιο φιλικές προς το περιβάλλον από τα αντικείμενα που πετιούνται, αυτό δεν ισχύει πάντα.
Η μελέτη της Ramboll για την Ευρωπαϊκή Συμμαχία Χάρτινης Συσκευασίας (EPPA), η οποία συγκεντρώνει τη βιομηχανία συσκευασίας τροφίμων με βάση το χαρτί, συνέκρινε τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις κάθε προϊόντος επιτραπέζιων σκευών με βάση διάφορους παράγοντες, όπως οι εκπομπές CO2, η κατανάλωση νερού και η εξάντληση των ορυκτών και ορυκτών πόρων.
Η μελέτη εντοπίζει τα περιβαλλοντικά «καυτά σημεία» των συστημάτων μιας χρήσης και επαναχρησιμοποίησης, δηλαδή την παραγωγή χαρτιού για το πρώτο και το πλύσιμο και στέγνωμα για το δεύτερο.
Το συμπέρασμά της είναι ότι τα επιτραπέζια σκεύη επαναχρησιμοποίησης καταναλώνουν πάντα περισσότερη ενέργεια και νερό από τα είδη μίας χρήσης, ανεξάρτητα από τα εναλλακτικά υλικά που εξετάζονται: είτε πρόκειται για πλαστικά, πορσελάνινα ή μεταλλικά επιτραπέζια σκεύη, με διαφορετικά ποσοστά ανακύκλωσης.
Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η μετάβαση σε επαναχρησιμοποιήσιμα επιτραπέζια σκεύη είναι πιθανό να παράγει 2,8 φορές περισσότερο CO2 και να καταναλώνει 3,4 φορές περισσότερο νερό, αναφέρει η μελέτη.
Η επαναχρησιμοποίηση και η ανακύκλωση «δεν αποκλείουν η μία την άλλη»
Μεταξύ των ατόμων που συμμετείχαν στην εκδήλωση ήταν και ο David Schisler, πρόεδρος της CEER Schisler, κορυφαίου προμηθευτή επιτραπέζιων σκευών για εστιατόρια fast-food.
Απαντώντας σε σχόλια της γερουσιαστή Marta de Cidra, τόνισε ότι ο τομέας του χαρτιού και του χαρτονιού είναι μια πραγματικά ευρωπαϊκή βιομηχανία που προσφέρει τοπικές θέσεις εργασίας και οικονομική ανάπτυξη στις χώρες και τις περιφέρειες της ΕΕ.
«Αν η McDonald’s αλλάξει τα πιάτα της σε πορσελάνινα, σίγουρα δεν θα έρθουν από την Ευρώπη», σημείωσε.
Σε κάθε περίπτωση, οι συσκευασίες μίας χρήσης και οι συσκευασίες πολλαπλής χρήσης δεν αποκλείουν η μία την άλλη, τόνισε ο Jean Hornain, διευθύνων σύμβουλος της Citeo, μιας μη κερδοσκοπικής εταιρείας που είναι υπεύθυνη για την εφαρμογή της υποχρέωσης της βιομηχανίας συσκευασίας να ανακυκλώνει τα οικιακά απορρίμματα στη Γαλλία.
Ο καθορισμός της καλύτερης λύσης εξαρτάται από τις επιμέρους περιπτώσεις χρήσης, δήλωσε ο Hornain. Η επαναχρησιμοποίηση μπορεί όντως να είναι πιο φιλική προς το περιβάλλον εάν η συσκευασία κατασκευάζεται τοπικά, είναι τυποποιημένη και εάν τα ποσοστά επιστροφής είναι υψηλά, σημειώνει η Citeo.
Αλλά για άλλα προϊόντα, «η περιβαλλοντική και οικονομική ισορροπία της επαναχρησιμοποίησης είναι λιγότερο αποτελεσματική από την ανακυκλωμένη αντίστοιχη συσκευασία μιας χρήσης», λέει ο Citeo.
Ως εκ τούτου, «πρέπει να συνεχίσουμε να ανακυκλώνουμε για να δώσουμε στους πολίτες μας εμπιστοσύνη στην ικανότητά μας να αντιμετωπίσουμε την πρόκληση της κλιματικής αλλαγής», δήλωσε ο Hornain.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα καθώς το ζήτημα των συσκευασιών για φαγητό προς πώληση είναι πιθανό να γίνει όλο και πιο κρίσιμο, καθώς η κατανάλωση φαγητού προς πώληση γίνεται όλο και πιο διαδεδομένη, πρόσθεσε.
Η τάση αυτή επισημάνθηκε επίσης από τον γερουσιαστή de Cidrac, ο οποίος δήλωσε: «Σήμερα, ένας στους δύο νέους δεν μπορεί να κάνει χωρίς delivery φαγητού στο σπίτι». Πράγματι, το 60% των νέων 18-34 ετών είναι περισσότερο ή λιγότερο τακτικοί πελάτες των υπηρεσιών παράδοσης, όπως επιβεβαίωσε έρευνα του IFOP.
(από euractiv.gr)