Όπως διαβάσαμε σε περισπούδαστη ανάλυση που δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή της 28/4 η πράσινη μετάβαση είναι ένα τεράστιο εγχείρημα και άρα είναι απαραίτητος ένα πανευρωπαϊκός φορέας για τον συντονισμό της. Η εν λόγω ανάλυση καταλήγει με την επισήμανση ότι, «δεδομένου ότι διακυβεύονται τόσα πολλά για τόσους πολλούς στην ενεργειακή μετάβαση, ένας δημόσιος φορέας, όσο το δυνατόν πιο ανεξάρτητος, θα πρέπει

να αναλάβει την ευθύνη για την υποδομή ενημέρωσης και γνώσης. Απαιτείται ένας νέος Ευρωπαϊκός Οργανισμός Ενέργειας». Ουδείς αμφιβάλλει ότι η ενεργειακή μετάβαση είναι ένα τεράστιο και πολυσύνθετο εγχείρημα και ότι απαιτούνται συντονισμένες προσπάθειες, και μάλιστα σε διεθνές επίπεδο, για να μπορέσουμε μέσα στα επόμενα 20 με 25 χρόνια να επιτύχουμε την ουσιαστική μείωση του ποσοστού των ορυκτών καυσίμων στο ενεργειακό μίγμα. Ως γνωστό εδώ και χρόνια καταβάλλονται συστηματικές προσπάθειες μέσω των Ηνωμένων Εθνών (βλέπε Συμφωνία των Παρισίων 2015) και του μηχανισμού COP (conference of the parties)για την σύγκλιση απόψεων και δράσεων προκειμένου να υπάρξουν νέες δεσμευτικές συμφωνίες για την μείωση των εκπομπών του CO2 και του μεθανίου.
Σύμφωνα μάλιστα με την τελευταία ενημέρωση από το COP 28, που πρόκειται να συνέλθει στο Αμπού Ντάμπι το Α δεκαπενθήμερο του Δεκεμβρίου 2023 θα υπάρξει δεσμευτική συμφωνία για το μεθάνιο.

*Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στη στήλη Σχόλιο εδώ