Στην Τουρκία, τρία μηνύματα αποκρυπτογράφησε ο έξω κόσμος από τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης Ερντογάν- στην οποία δεν μετέχει κανένας βουλευτής, καθώς η συμμετοχή στην κυβέρνηση είναι πλέον ασυμβίβαστη με την συμμετοχή στο κοινοβούλιο. Στην Οικονομική πολιτική: Το ένα- σαφέστερο και σημαντικότερο- είναι η πλήρης ευθυγράμμιση με την οικονομική «ορθοδοξία» και τις απαιτήσεις των αγορών. 

Δεν είναι μόνον ο. νέος υπουργός οικονομικών, ο γνώριμος και έμπιστος των αγορών Σιμσέκ, που δήλωσε ότι «η Τουρκία επιστρέφει στον οικονομικό ορθολογισμό». Της ίδιας αντίληψης είναι και ο μοναδικός πλέον αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Τσεβντέτ Γιλμάζ και η φερόμενη ως επόμενη διοικητής της κεντρικής τράπεζας Ερκάν.

Στην Αμυντική πολιτική: Το δεύτερο είναι ότι η άμυνα παραμένει στα χέρια των στρατιωτικών, με τον θεωρούμενο πιστό στον Ερντογάν στρατηγό Γιασάρ Γκιουλέρ να διαδέχεται τον Ακάρ.

Στην Εξωτερική πολιτική: Το τρίτο είναι ότι η εξωτερική πολιτική παραμένει στα χέρια του συστήματος εθνικής ασφάλειας, το οποίο ισχυροποιείται και παραμένει υπό τον απόλυτο έλεγχο του Προέδρου, με τον Ιμπραήμ Καλίν επικεφαλής της ΜΙΤ και τον Χακάν Φιντάν του υπουργείου εξωτερικών. Ο διορισμός του Φιντάν- επί 13 χρόνια επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών ήταν ο άνθρωπος των δύσκολων μυστικών αποστολών, όπως οι συνομιλίες για την ειρήνευση με Κούρδους και με Ιράν, Ρωσία, Συρία και Αίγυπτο- είναι ταυτόχρονα ένα σημάδι συνέχειας και εξορθολογισμού, ευρασιατικής και δυτικής προσέγγισης. Ο ίδιος έδωσε έμφαση στις πρώτες του δηλώσεις στην ανεξαρτησία της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, εδώ. Τέλος η αντικατάσταση του εκπροσώπου της πιο ακραίας αντιδυτικής και εθνικιστικής ρητορικής Σοϊλού από την κυβέρνηση, θα μπορούσε να εκληφθεί ως σήμα μιας στροφής προς μια μετριοπαθέστερη, ηπιότερη πολιτική.

Αλλά, πάνω απ’ όλα αυτά, αιωρείται το ερώτημα που πάντα στα προσωποπαγή, αυταρχικά καθεστώτα παραμονεύει: Πόση αληθινή εξουσία έχουν τα νέα πρόσωπα και πόσο προστατευμένα είναι από μια ξαφνική αλλαγή άποψης ή διάθεσης του ηγεμόνα;

kreport.gr