Χωρίς κόμπλεξ «συμμαχικής συνέπειας» ως προς το αν παρεξηγηθεί η στάση της στην Ουκρανία, πότε «με τον αστυφύλαξ» και πότε «με τον χωροφύλαξ», η Άγκυρα ζηλοί πλέον τη θέση που είχε η Οθωμανική Υψηλή Πύλη στην ακμή της: μία αυτοκρατορία με δεσπόζουσα θέση στο Rimland της Ευρασίας και η οποία πότε θα παζαρεύει με τους Αγγλοσάξωνες την ανάσχεση της ρωσικής «καθόδου στις θερμές θάλασσες» και πότε θα μεσιτεύει – αλλά και, ταυτόχρονα, θα διαγκωνίζεται - προς τα συμφέροντα της Μόσχας (ή, για ένα διάστημα, της Αγίας Πετρούπολης) στη Μέση Ανατολή και τον Καύκασο, (θα συμβουλεύαμε τους αναγνώστες μας να παρακολουθούν ιδίως τις αναλύσεις του κ. Δημήτρη Σταθακόπουλου, νομικού και έγκριτου αναλυτή σχετικά με την Τουρκία και ο οποίος «έβαλε τα γυαλιά» σε αρκετούς τουρκολογούντες επαληθευόμενος στις προβλέψεις του σχετικά με τις πρόσφατες τουρκικές εκλογές αλλά και τις μετέπειτα κινήσεις του προέδρου της γείτονος).
*Ολόκληρο το άρθρο στη στήλη Σχόλιο εδώ