Η σχέση ενός πετρελαιά από το Τέξας με τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας μοιάζει με τη σχέση του φάντη με το ρετσινόλαδο. Αν έτσι νομίζετε, πέφτετε έξω, γιατί ο σημερινός πρωταγωνιστής αυτής εδώ της σελίδας είναι ένας καθαρόαιμος άνθρωπος του πετρελαίου, ο οποίος στα γεράματά του «μετανόησε» και αποφάσισε να σώσει τον κόσμο και το περιβάλλον.

Η σχέση ενός πετρελαιά από το Τέξας με τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας μοιάζει με τη σχέση του φάντη με το ρετσινόλαδο. Αν έτσι νομίζετε, πέφτετε έξω, γιατί ο σημερινός πρωταγωνιστής αυτής εδώ της σελίδας είναι ένας καθαρόαιμος άνθρωπος του πετρελαίου, ο οποίος στα γεράματά του «μετανόησε» και αποφάσισε να σώσει τον κόσμο και το περιβάλλον.

Ο Τόμας Μπουν Πίκενς δεν είναι απλώς ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στις Ηνωμένες Πολιτείες και ένας χαρακτηριστικός εκπρόσωπος του πετρελαϊκού κατεστημένου - αυτού που προώθησε στην προεδρία δύο προέδρους με το επώνυμο Μπους. Είναι το αρχέτυπο του αμερικανού καπιταλιστή, αυτού που δεν σέβεται τίποτε προκειμένου να πετύχει τον στόχο του. Τώρα όμως στα 80 χρόνια του ο Πίκενς αλλάζει πορεία και στρέφεται στην αιολική ενέργεια. Θέλει να περιορίσει την εξάρτηση των συμπατριωτών του από το πετρέλαιο και να τους στρέψει στις εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Γι' αυτόν τον σκοπό ξεκίνησε μια πολυδάπανη εκστρατεία ενημέρωσης της κοινής γνώμης, ενώ παράλληλα χτίζει στο Τέξας το μεγαλύτερο αιολικό πάρκο στον κόσμο διαθέτοντας γι' αυτόν τον σκοπό περισσότερα από 10 δισ. δολάρια.

Όσοι έχετε δει την ταινία «Wall Street» με τον Μάικλ Ντάγκλας θα θυμάστε τον Γκόρντον Γκέκο, τον διαβολεμένα κακό και απάνθρωπο χρηματιστή που πατάει επί πτωμάτων για να πετύχει τον στόχο του. Λέγεται ότι πηγή έμπνευσης για τον σεναριογράφο της ταινίας αποτέλεσε ο Τόμας Μπουν Πίκενς, ο οποίος εκείνη την εποχή - μέσα της δεκαετίας του '80 - βρισκόταν στο απόγειο της δόξας του. Ηταν η εποχή που το περιοδικό «Time» τού αφιέρωνε το εξώφυλλό του παρουσιάζοντάς τον ως τον κατ' εξοχήν εκπρόσωπο του ανάλγητου καπιταλισμού. Το ομογάλακτο «Fortune» τον είχε αποκαλέσει «πιο μισητό άνθρωπο της επιχειρηματικής Αμερικής» για τις επιθετικές εξαγορές που είχαν συνταράξει τη Γουόλ Στριτ την εποχή εκείνη.

Γεννημένος μέσα στο πετρέλαιο, αφού ο πατέρας του διαπραγματευόταν δικαιώματα άντλησης πετρελαίου, ο Πίκενς εργάστηκε στη Philips Petroleum μετά την αποφοίτησή του από το πολιτειακό πανεπιστήμιο της (γενέτειράς του) Οκλαχόμα και στη συνέχεια δημιούργησε την πρώτη του εταιρεία πετρελαίου, από την οποία εξελίχθηκε η περίφημη Mesa Petroleum, μία από τις μεγαλύτερες ανεξάρτητες εταιρείες πετρελαίου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σήμερα είναι επικεφαλής της εταιρείας επενδύσεων ΒΡ Capital Management, μέσω της οποίας έχει επενδύσει κυρίως στο πετρέλαιο και στο φυσικό αέριο.

Στα 80 χρόνια του ο Πίκενς διαθέτει μια περιουσία της τάξεως των 3 δισ. δολαρίων και βρίσκεται στην 117η θέση της λίστας του περιοδικού «Forbes» με τους πλουσιότερους Αμερικανούς (και 369ος στην παγκόσμια κατάταξη). Θα μπορούσε να συνεχίζει τις φιλανθρωπίες του, που είναι πολλές και σημαντικές, αφού έχει διαθέσει ως τώρα περισσότερα από 700 εκατ. δολάρια. Αντί όμως να απολαμβάνει τα προνόμια της τρίτης ηλικίας, ο Πίκενς έχει μπει σε νέες περιπέτειες που καθόλου δεν ταιριάζουν στο προφίλ του.

Τι δουλειά έχει τώρα ένας άνθρωπος που αντί για αίμα στις φλέβες του έχει πετρέλαιο με τις ανεμογεννήτριες, τα αυτοκίνητα που κινούνται με φυσικό αέριο και γενικότερα με τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας; Μεγάλη και με πολλά μηδενικά! Ο Πίκενς θέλει να μειώσει την εξάρτηση των Αμερικανών από το εισαγόμενο πετρέλαιο και τη θέση του μαύρου χρυσού να πάρει η αιολική ενέργεια και το φυσικό αέριο. Γι' αυτόν τον λόγο χτίζει στο Τέξας ένα τεράστιο αιολικό πάρκο με 700 ανεμογεννήτριες της General Electric που, όταν ολοκληρωθεί, μετά το 2011, θα αρχίσει να τροφοδοτεί την πολιτεία με δωρεάν ηλεκτρική ενέργεια. Ο Πίκενς οραματίζεται έναν «αεροδιάδρομο» από τη Βόρεια Ντακότα ως το Τέξας που θα εκμεταλλεύεται τους ισχυρούς ανέμους που πνέουν σε αυτή την ευρεία περιοχή.

Πέρα όμως από αυτό, ο Πίκενς θέλει να αλλάξει τη νοοτροπία των Αμερικανών, οι οποίοι, ως γνωστόν, είναι εξαρτημένοι από τα ενεργοβόρα και μεγάλου κυβισμού αυτοκίνητά τους. Μπορεί να μη νοιάζονται για την τρύπα του όζοντος και για την άνοδο της θερμοκρασίας του πλανήτη μας, αλλά η αύξηση της τιμής του πετρελαίου αγγίζει τον μέσο Αμερικανό εκεί όπου τον πονάει περισσότερο: στην αίσθηση της ελευθερίας που του δίνει η μετακίνηση με το αυτοκίνητο. Η κατάσταση σήμερα είναι όμως διαφορετική. Καθώς η τιμή του μαύρου χρυσού δεν αποκλείεται να φτάσει και τα 200 δολάρια το βαρέλι, η ολοένα και μεγαλύτερη εξάρτηση των Ηνωμένων Πολιτειών από τις εισαγωγές πετρελαίου δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα στην οικονομία της χώρας.

Οπως λέει ο ίδιος ο Πίκενς, τη δεκαετία του '70 ο τότε πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον έλεγε ότι στη δεκαετία του '80 οι εισαγωγές πετρελαίου, που αποτελούσαν τότε το 20% της κατανάλωσης στις Ηνωμένες Πολιτείες, θα έπεφταν στο μηδέν. Διαψεύστηκε όμως οικτρά. Με τον πρώτο Πόλεμο του Κόλπου το ποσοστό ανέβηκε στο 42% και σήμερα βρίσκεται πολύ κοντά στο 70%. «Πού νομίζετε ότι θα βρισκόμαστε σε δέκα χρόνια όταν η οικονομία μας θα έχει καταστραφεί και θα εισάγουμε το 80% του πετρελαίου μας;» αναρωτιέται ο ίδιος στον «Independent». Γι' αυτόν τον λόγο παίρνει τα μέτρα του. Εκτός από το αιολικό πάρκο που κατασκευάζει, ο Πίκενς ξεκίνησε εκστρατεία διαφώτισης και επηρεασμού της κοινής γνώμης ώστε να αντικατασταθεί σταδιακά η βενζίνη από το φυσικό αέριο.

Σήμερα το μεγαλύτερο μέρος από το φυσικό αέριο στις Ηνωμένες Πολιτείες πηγαίνει για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Ο Πίκενς θέλει να το αλλάξει αυτό. Με τη στροφή στην αιολική ενέργεια θα αποδεσμευθούν μεγάλες ποσότητες αερίου που δαπανώνται σήμερα για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος και θα μπορέσουν να διατεθούν για την κίνηση των αυτοκινήτων. Κάτι τέτοιο προϋποθέτει φυσικά και τη σταδιακή αλλαγή ενός σημαντικού τμήματος του στόλου των αυτοκινήτων, όπως επίσης και τη μετατροπή των σημερινών βενζινάδικων σε σταθμούς ανεφοδιασμού με φυσικό αέριο.

Τα σχέδια του Πίκενς απέσπασαν κολακευτικά σχόλια από οικολογικές οργανώσεις και από λόμπι που μάχονται για την προστασία του περιβάλλοντος. Χρειάζονται όμως και τη στήριξη των πολιτικών για να γίνουν πράξη και η προεκλογική περίοδος είναι ίσως η πιο κατάλληλη για την εξασφάλιση των απαραίτητων υποσχέσεων. Ο Πίκενς είναι Ρεπουμπλικανός και δηλώνει ότι θα ψηφίσει τον Τζον Μακ Κέιν στις επερχόμενες εκλογές αλλά δεν θέλει να κόψει τις γέφυρες με τον Μπαράκ Ομπάμα γιατί, όπως λέει, η προσπάθειά του είναι υπερκομματική. Οι επικριτές του Πίκενς θυμίζουν εδώ την ανάμειξή του στη δυσφημιστική εκστρατεία κατά του γερουσιαστή Τζον Κέρι, υποψηφίου των Δημοκρατικών στις εκλογές του 2004, αλλά ο ίδιος υποστηρίζει ότι τα ενεργειακά ζητήματα είναι υπεράνω κομμάτων.

«Το θέμα είναι να σώσουμε τη χώρα μας από την καταστροφή που συνεπάγεται η δαπάνη 700 δισ. δολαρίων τον χρόνο για την εισαγωγή πετρελαίου» δηλώνει και ποιος μπορεί να διαφωνήσει μαζί του;

(Από την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ, 20/07/2008)