Όταν η Ρωσία σταμάτησε να προμηθεύει φυσικό αέριο στη Γερμανία, η χώρα επρόκειτο να στερηθεί 50 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα (bcm). Γρήγορα, έγιναν σχέδια για εγκαταστάσεις επαναεριοποίησης ώστε να μπορεί η Γερμανία να εισάγει υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG).
Ο τερματικός σταθμός στο Brunsbüttel ανακοινώθηκε για πρώτη φορά δύο εβδομάδες μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022. «Ο νέος τερματικός σταθμός υγροποιημένου φυσικού αερίου στο Brunsbüttel θα βελτιώσει τον εφοδιασμό με φυσικό αέριο και τις υποδομές στη Γερμανία», διαβεβαίωσε την Πέμπτη (27 Ιουλίου) η Επίτροπος Ανταγωνισμού Μαργκρέτε Βεστάγκερ.
Για να δοθούν κίνητρα στην ολλανδική εταιρεία κοινής ωφέλειας Gasunie και στη γερμανική RWE να κατασκευάσουν τον τερματικό σταθμό, οι δύο θα λάβουν 40 εκατ. ευρώ μέσω μιας ειδικής ρύθμισης μερίσματος.
Ο νέος τερματικός σταθμός, που αναμένεται να λειτουργήσει το 2026/27, μπορεί να δέχεται 10 δισ. κυβικά μέτρα ετησίως, αντικαθιστώντας περίπου το ένα πέμπτο των ιστορικών ροών ρωσικού αερίου.
Το κόστος του εγχειρήματος προβλέπεται να ανέλθει σε 1,3 δισ. ευρώ. Περίπου το 50% των μετοχών κατέχει η γερμανική κρατική τράπεζα KfW, το 40% η Gasunie και το 10% η RWE.
Όταν ο τερματικός σταθμός τεθεί σε λειτουργία, θα αντικαταστήσει τον υφιστάμενο πλωτό τερματικό σταθμό LNG που βρίσκεται στο Brunsbüttel – και τη δυναμικότητα επαναεριοποίησης έως και 7,5 δισ. κυβικά μέτρα.
Καθώς ο στόχος της Γερμανίας για κλιματική ουδετερότητα το 2045 πλησιάζει, η κυβέρνηση ελπίζει ότι ο τερματικός σταθμός θα έχει ένα πράσινο μέλλον αντί να μείνει σε αχρηστία μετά από μόλις 15 χρόνια χρήσης.
«Τα στοιχεία των εγκαταστάσεων που δεν μπορούν να μετατραπούν ή μπορούν να μετατραπούν μόνο με δυσανάλογο κόστος πρέπει να σχεδιαστούν και να κατασκευαστούν έτσι ώστε να έχουν τη δυνατότητα να λειτουργούν με υδρογόνο ή τα παράγωγά του το αργότερο από το 2044», τονίζει η γερμανική κυβέρνηση σε ανακοίνωσή της.
Για την ΕΕ η αποφυγή του «εγκλωβισμού του φυσικού αερίου» ήταν ζωτικής σημασίας, τονίζοντας ότι ο τερματικός σταθμός «θα μετατραπεί μετά από 15 χρόνια λειτουργίας, το αργότερο έως το 2043».
(από euractiv.gr)