Ειδικότερα, σύμφωνα με τη Διάσκεψη Επισκόπων της Νότιας Αφρικής, οι δικηγόροι τηςκατέθεσαν έγγραφα στο Ανώτατο Δικαστήριο της Νότιας Αφρικής την Τρίτη. «Πολύ συχνά οι πρώην εργαζόμενοι στο ορυχείο δεν είναι πλέον μέλη συνδικαλιστικών οργανώσεων και επομένως δεν διαθέτουν τα μέσα και την ικανότητα για νομική προσφυγή ενάντια στις μεγάλες εταιρείες που ευθύνονται για τις πνευμονολογικές τους ασθένειες», δήλωσε ο Αρχιεπίσκοπος του Κέιπ Τάουν Στίβεν Μπρίσλιν. «Επομένως, εναπόκειται στην Εκκλησία να παρέχει βοήθεια όπου μπορεί... ώστε να έχουν πρόσβαση σε αποζημίωση που τους αναλογεί νόμιμα».
Οι ανθρακωρύχοι εκπροσωπούνται από τον Richard Spoors, έναν δικηγόρο που έχει κερδίσει αποζημιώσεις σε παρόμοιες υποθέσεις στο παρελθόν.
Η προσφυγή κατατέθηκε για λογαριασμό 17 πρώην και νυν εργαζομένων στα ορυχεία και στρέφεται ενάντια στον παγκόσμιο εξορυκτικό κολοσσό BHP, τη South32 και τη νοτιοαφρικανική Seriti, δήλωσε στο AFP η Dasantha Pillay, δικηγόρος της εταιρείας Spoors.
Η προσφυγή αξιώνει αποζημίωση για όλους τους ανθρακωρύχους που εργάζονταν σε αυτές τις εταιρείες από το 1965 και προσβλήθηκαν από πνευμονική νόσο, καθώς και για εξαρτώμενα άτομα εργαζομένων που πέθαναν από ασθένεια που προκλήθηκε από τη σκόνη άνθρακα.
Η South32, παρακλάδι της BHP που δραστηριοποιήθηκε στον τομέα άνθρακα της Νότιας Αφρικής μεταξύ 2015 και 2021, επιβεβαίωσε ότι ενημερώθηκε για την ομαδική αγωγή.
«Αυτό το θέμα εξετάζεται επί του παρόντος από την επιχείρηση. Δεν είμαστε σε θέση να σχολιάσουμε περαιτέρω αυτήν τη στιγμή», δήλωσε η εταιρεία. Η BHP και η Seriti δεν απάντησαν αμέσως σε αίτημα για σχολιασμό.Η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία αναφέρει ότι ξεκίνησε και διευκόλυνε την υπόθεση αφού την προσέγγισαν εργαζόμενοι στο ορυχείο για βοήθεια.
Ο άνθρακας είναι το θεμέλιο της οικονομίας της Νότιας Αφρικής, απασχολώντας σχεδόν 100.000 άτομα και αντιπροσωπεύει το 80 % της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας.
Η βιομηχανία είναι συγκεντρωμένη στην ανατολική περιοχή Mpumalanga, που, σύμφωνα με την Greenpeace, έχει τον πιο βρώμικο αέρα στον κόσμο. Παρά το γεγονός ότι γνώριζαν τους κινδύνους για τους ανθρακωρύχους, οι εταιρείες απέτυχαν να παράσχουν στους εργαζομένους τους επαρκή εκπαίδευση, εξοπλισμό και ασφαλές εργασιακό περιβάλλον, σύμφωνα με την ομαδική αγωγή.