Σήμερα, οι Ινδοί ομιλούν την Αγγλική εκτός από τις μητρικές διαλέκτους αλλά μήπως και τ’ Αγγλικά δεν στηρίζονται στα αρχαία Ελληνικά; Πρόσφατη επίσκεψη στον Βοτανικό κήπου του Εδιμβούργου διαπίστωσε ότι όλα τα ονόματα των δένδρων είχαν Ελληνική ρίζα γλωσσολογικώς. Οποία η μεγίστη ευθύνη των νεοελλήνων να διατηρήσουν την γλωσσική κληρονομιά που απηλείται από βαρβαρισμούς και σολοικισμούς του πολιτικού συρμού. Επανέρχομαι.
Τι θέλει ο Ινδός πρωθυπουργός και μας επεσκέφθη; Τι μπορεί να προσδοκά από την μικρή αλλά γενναία Ελλάδα και δεν πήγε στην «ανερχομένη Τουρκία» των «100 εκατομυρίων μουσουλμάνων»;
Προφανώς εκτιμά την υπεροχή της Ελλάδος ως μέλους της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης , της Βορειατλαντικής συμμαχίας , της πρώτης στον κόσμο εμπορικής ναυτιλίας , της Ελληνόκτητης και του κράτους Δικαίου και του Νόμου – με κάποιες εξαιρέσεις βέβαια.
Απ’ εδώ , η απόσταση μέχρις τις αγορές της δύσεως είναι μικρότερη απ’ ό,τι μέσωτου Ινδικού ωκεανού για τα προϊόντα της Ινδίας, υψηλής τεχνολογίας, ποιότητος και ανταγωνιστικών τιμών. Μάλιστα καθυστέρησε έναντι της Κόσκο.
Ποτέ δεν είναι αργά κι ο Ινδός πρωθυπουργός επέλεξε την χώρα μας κι όχι την Ιταλία που προσπαθεί να απαλλάγεί από τα «δεσμα του μεταξιού» που την έμπλεξε η πολιτική μαφία.
Εδώ, επιπολάζει το ιδιωτικό επιχειρηματικό πνεύμα αλλού σχολάζει από τις πολιτικές έριδες. Εδώ το ξένο κεφάλαιο και προστατεύεται συνταγματικώς (Ν.2687/53). Εξαιρούνται οι Έλληνες επιχειρηματίες (Ανδρεάδης, Σκαλιστήρης, Σοφιανόπουλος κλπ).
Η Ελλάδα τι αποζητεί από την μακρυνή Ινδία; Καλά τα περί αμυντικής συνεργασίας, άριστες σχέσεις με την απουσία διαφορετικών επιδιώξεων αλλά μην ξεχνάμε τις ανάγκες του Ελληνισμού που βάλλεται από Ανατολάς και βορρά.
Πρώτα να αρθή η αδικία πού έγινε στους Ελληνοκυπρίους το 1974 και πολύ ενωρίτερον – είχαν δυστυχώς ένα Μακάριο αντί ενός Γκάντι. Δεύτερον, όπως η Ινδία απηλείται από το Πακιστάν έτσι κι η Ελλάς απ’ τον Τούρκο εισβολέα στα νησιά που είπε ότι «θα έρθη ένα βράδυ»…
Μη το ξεχνάμε ως πρόθεση του Τούρκου νεοχαλίφη επειδή το λησμόνησε ο κ. Γεραπευτρίτης. Αλλά τότε, την κρίσιμη ημέρα, ο Ελληνικός λαός θα προβάλλει την παραδοσιακή του αντίσταση. Πρέπει όμως να τύχη και της υποστηρίξεως στα διεθνή Fora, από ισχυρές και μεγάλες χώρες, διότι οι «συμμαχίες» μας δεν επαρκούν για την ελευθερία του.
Η Ινδία την απέκησε με ποταμούς αίματος από την αναλγησία των αποικιοκρατών και η Ελλάς πολεμά από το 1204 μ.Χ.(το σχίσμα με τους Ευρωπαίους) να αποκτήσει την αυτοδιάθεση της , με μεγάλες θυσίες του λαού της (επιβολή αθλίων μνημονίων υπό του παρατύπου ΓΙΟΥΡΩΓΚΡΟΥΠ).
Να λοιπόν το κοινό σημείο μεταξύ Ελλάδος και Ινδίας κι όχι η προσεδάφιση στη Σελήνη που βεβαίως αποσπά τον θαυμασμό μας για την πρόοδο του Ινδικού λαού.