Η Ελλάς έχει κατοχυρωμένα, από το διεθνές δίκαιο των θαλασσών, δικαίωμα επεκτάσεως των χωρικών της υδάτων στα 12 μίλια και κηρύξεως της ΑΟΖ, που δεν έχει ακόμη ασκήσει. Ο Μητσοτάκη επιδιώκει την παραπομπή της «μοναδικής διαφοράς» στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης κι ο Ερντογάν απαιτεί την παράπλευρη υποβολή, προς εκδίκασιν, τον αφοπλισμό των Ελληνικών νήσων του ΒΑ Αιγαίου και παραίτηση της Ελλάδος από «γκρίζες ζώνες» που έχει αυτό χαράξει, ως λ. χ. των Ελληνικοτάτων νησιών Οινούσες κλπ.
Πρώτη παρατήρηση: Όταν διεκδικούν κάτι από την περιουσία σου, δεν πάς εσύ στον διεκδικητή αλλ’ έρχεται εκείνος στο σπίτι σου. Τον τρατάρεις φοντάν και μετά του λές: «άντε στο καλό».
Δεύτερη , ο Τουρκικός στρατός δεν αρκείται ότι εισέβαλε και παρανόμως κατέλαβε το 38% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1974 αλλά προ εβδομάδος επεχείρησε να καταλάβει την ουδετέρα ζώνη της Κύπρου, στο μεικτό χωριό Πύλα , καταδικασθείς προς τούτο από το Συμβούλιο Ασφαλείας.
Ο Ελληνισμός δεν είναι διατεθειμένος να δεχθή άλλα «τετελεσμένα» από τον Ερντογάν. Aν πράγματι επιθυμεί ύφεση στις σχέσεις των δύο χωρών, óπως έκαμε πίσω στα πρωτοφανή του δόγματα για τη Τουρκική οικονομία (τα νέα Τουρκικά επιτόκια ανήλθαν στο 25% και έπεται συνέχεια αν πιστεύσουμε την Γκόλντμαν Σάξ , στο 35%), καλείται τώρα να αφήσει τις επεκτατικές του εμμονές εις βάρος της Ελλάδος και Κύπρου (Τουρκολιβυκή συμφωνία που καταπατά την Ελληνική ΑΟΖ, το casus belli, τις λαθρομεταναστευτικές ροές στον Έβρο, κατοχή της Αμμοχώστου κλπ.) και να σεβασθή το διεθνές δίκαιο.
Μία κυρίαρχος κυβέρνηση, ως η Ελληνική, δεν συζητεί εν πνεύματι ανισοτιμίας με τον γείτονα. Διαφορετικά ανοίγει την όρεξη και σ’άλλους ταραξίες όπως ο Αλβανός πρωθυπουργός Έντυ Ράμα, που έχει φυλακίσει τον εκλεγμένο δήμαρχο της Χιμάρα Φρέντυ Μπελέρη.
Η Τουρκία έχει ανάγκη σήμερα την Ελλάδα κι όχι αντιστρόφως. Εάν επιθυμεί να επικαιροποιήσει την Τελωνειακή συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη παροχή βίζας στους Τούρκους υπηκόους, χρειάζεται την έγκριση των αιτημάτων της όχι μόνο από την Ελλάδα αλλά και από την Κύπρο-αμφότερα κράτη-μέλη της ΕΕ.
Περαιτέρω, η Τουρκική οικονομία, με πληθωρισμό 43% τον περασμένο μήνα, προσπαθεί να δελεάσει τους ξένους επενδυτές που έχουν αποσύρει τα κεφάλαια απ’ τα Τουρκικά κρατικά ομόλογα με υψηλά επιτόκια. Ματαίως , εάν συνεχίσειη υποτίμηση της Τουρκικής λίρας καιη προκλητική στάση της Τουρκίας έναντι της Δύσεως (ακόμη δεν έχει επικυρώσει την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ).
Σημειούται επίσης ότι για πρώτη φορά, η Αμερική έχει δηλώσει την κατηγορηματική της αντίθεση τόσο στην φιλορωσσική πολιτική του ΄Ερντογάν όσο και στις αυθαιρεσίες στην ουδετέρα ζώνη της Κύπρου.Όταν Τούρκος πρόεδρος μεταβεί τον επόμενο μήνα στην Γ.Σ. των Ηνωμένων Εθνών, όπου θα συναντήσει και τον κ. Μητσοτάκη, έχει ν’ ακούσει πολλά παράπονα – ελπίζομε κι από Ελληνικής πλευράς.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει απογοητεύσει την Ελληνική κοινή γνώμη , με τον ερασιτεχνισμό στον τρόπο που αντιμετώπισε εφέτος τους εμπρησμούς στην Πάρνηθα και στον ΄Εβρο. Μην προσθέσει κι άλλες απογοητεύσεις με ήττες στο μάτς με τον Ερντογάν- ήδη 1-0 εις βάρος της Ελλάδος.
Έπονται αυτοδιοικητικές εκλογές στις 8 Οκτωβρίου ε.έ και εκεί θα διαπιστωθή ότι ο «μάνατζερ»έχει χάσει μέρος της εμπιστοσύνης των οπαδών - για να μιλήσωμε με ποδοσφαιρικούς όρους.
Τέλος πάντων, κατευόδωσιν (=Καλήν επιτυχία) ευχόμεθα στον κ.Γεραπετρίτη. Δεν είναι εύκολος ο ρόλος του.