Η ένταξη της Ελλάδας στην 3SI – μια πλατφόρμα οικονομικής συνεργασίας μεταξύ των κεντροευρωπαϊκών χωρών της ΕΕ – είναι πιθανή κατά την επικείμενη σύνοδο κορυφής στο Βουκουρέστι τον Σεπτέμβριο, δήλωσε την Τρίτη ο πρόεδρος της Ρουμανίας Κλάους Γιοχάνις στην Ετήσια Συνάντηση της Ρουμανικής Διπλωματίας

Εν μέσω των γεωπολιτικών μετατοπίσεων που προκάλεσε ο πόλεμος στην Ουκρανία, η Πρωτοβουλία των Τριών Θαλασσών έχει αποκτήσει σημασία και «πρέπει να εξελιχθεί σε μια πιο κομβική πλατφόρμα, ενισχύοντας τόσο την περιφερειακή όσο και την ευρωπαϊκή ανθεκτικότητα», δήλωσε ο Γιοχάνις.

«Χωρίς να προδικάζουμε τις αποφάσεις που θα ληφθούν (στη Σύνοδο Κορυφής της 6ης Σεπτεμβρίου), προοιωνίζεται η επέκταση της Πρωτοβουλίας με ένα νέο κράτος συμμετέχει, την Ελλάδα», πρόσθεσε.

Τα κράτη μέλη πρόκειται επίσης να χορηγήσουν στη Δημοκρατία της Μολδαβίας το καθεστώς συμμετέχοντος εταίρου, πρόσθεσε.

Τα κράτη μέλη της Πρωτοβουλίας Τριών Θαλασσών παραχώρησαν στην Ουκρανία το καθεστώς συμμετέχοντος εταίρου σε σύνοδο κορυφής στη Ρίγα το 2022.

Η Πρωτοβουλία Τριών Θαλασσών ιδρύθηκε το 2016 από τον Πολωνό Πρόεδρο Αντρέι Ντούντα και την πρώην ομόλογό του της Κροατίας Κολίντα Γκράμπαρ-Κιτάροβιτς ως πλατφόρμα οικονομικής συνεργασίας μεταξύ των κεντροευρωπαϊκών χωρών της ΕΕ. Αριθμεί δώδεκα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα οποία βαδίζουν σε έναν άξονα βορρά-νότου από τη Βαλτική Θάλασσα έως την Αδριατική και τη Μαύρη Θάλασσα.

«Υπάρχει μια ισχυρή πολιτικοοικονομική λογική για το ενδιαφέρον της Ελλάδας προς την 3SI, καθώς η χώρα επιδιώκει να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη έργων υποδομής μετά από αρκετά χρόνια βαθιάς κρίσης χρέους που συρρίκνωσε τα δημόσια οικονομικά της», γράφει η Παναγιώτα Μανώλη (PhD, University of Warwick) σε έγγραφο με τίτλο «Anticipating the 2023 Three Seas Initiative Bucharest Summit. Advancing the common agenda», που δημοσιεύθηκε από το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο της Ρουμανίας.

Η 3SI «εξακολουθεί να στερείται μιας ολοκληρωμένης, περιφερειακής προσέγγισης για τη συνεργασία με τους ανατολικούς μας γείτονες», γράφει η Julita Wilczek, ερευνήτρια στο Ινστιτούτο της Νέας Ευρώπης στη Βαρσοβία, στο αναφερόμενο έγγραφο εργασίας.

Οι δραστηριότητες που διεξάγονται είναι διάσπαρτες και αφήνονται στη διακριτική ευχέρεια μεμονωμένων κρατών ή μικρότερων αυτοσχέδιων συνασπισμών.

Υπάρχει μεγάλος ενθουσιασμός, ιδίως για τη βοήθεια προς την Ουκρανία και τη Δημοκρατία της Μολδαβίας, αλλά «ο ενθουσιασμός από μόνος του δεν αποτελεί στέρεη βάση για μελλοντικές καλές σχέσεις. Αυτό που χρειαζόμαστε αντ’ αυτού είναι ένα ισχυρό πλαίσιο για τη συνεργασία των Τριών Θαλασσών+, που θα βασίζεται στην κοινότητα συμφερόντων και θα συμπληρώνει την υπάρχουσα, αν και σε μεγάλο βαθμό ξεχασμένη, Ανατολική Εταιρική Σχέση», γράφει η Wilczek.

Ο Sergiy Gerasymchuk, αναπληρωτής εκτελεστικός διευθυντής στο Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής «Ουκρανικό Πρίσμα», αναμένει την ανακοίνωση συγκεκριμένων έργων, ιδίως υπό το πρίσμα της απόκτησης του καθεστώτος υποψήφιας χώρας για την ένταξη στην ΕΕ από την Ουκρανία και τη Δημοκρατία της Μολδαβίας.

(από euractiv.gr)