Με τρέχουσες τιμές η αξία των αποθεμάτων πετρελαίου υπερβαίνει τη μικτή αξία των διεθνών αγορών μετοχών και ομολόγων. Οι χώρες εισαγωγής πετρελαίου πληρώνουν στους εξαγωγείς «μαύρου χρυσού», σχεδόν 1,5 τρις. δολάρια ετησίως για την αγορά του ενεργειακού προϊόντος, δηλαδή, ποσοστό που προσεγγίζει το 2,5% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Κατά τη γνώμη ορισμένων αναλυτών, πρόκειται για τη μεγαλύτερη ανακατανομή εισοδήματος στα χρονικά.

Με τρέχουσες τιμές η αξία των αποθεμάτων πετρελαίου υπερβαίνει τη μικτή αξία των διεθνών αγορών μετοχών και ομολόγων. Οι χώρες εισαγωγής πετρελαίου πληρώνουν στους εξαγωγείς «μαύρου χρυσού», σχεδόν 1,5 τρις. δολάρια ετησίως για την αγορά του ενεργειακού προϊόντος, δηλαδή, ποσοστό που προσεγγίζει το 2,5% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Κατά τη γνώμη ορισμένων αναλυτών, πρόκειται για τη μεγαλύτερη ανακατανομή εισοδήματος στα χρονικά.

Αυτά τα δύο στατιστικά στοιχεία υπογραμμίζουν την κλίμακα της περιόδου των «παχιών αγελάδων» για το πετρέλαιο, ακόμη και μετά την πρόσφατη διολίσθηση των τιμών, κάτι που είναι πιθανό να επηρεάσει την οικονομική δραστηριότητα αλλά και τις τιμές των στοιχείων ενεργητικού, σε παγκόσμιο επίπεδο.

Το γεγονός αυτό θέτει δύο θεμελιώδεις μακροοικονομικές προκλήσεις. Η πρώτη είναι να διατηρηθεί η παγκόσμια ζήτηση σε επίπεδα που να είναι συμβατά με την πλήρη απασχόληση.

Οι χώρες εξαγωγείς πετρελαίου τείνουν να δαπανούν λιγότερα  και να εξοικονομούν περισσότερα χρήματα από τις χώρες εισαγωγής, επομένως, μια ανακατανομή εισοδήματος από τους καταναλωτές στους παραγωγούς συμπιέζει την παγκόσμια ζήτηση.

Το δεύτερο είναι να βρεθούν τρόποι που θα επιτρέψουν στους παραγωγούς πετρελαίου να μετασχηματίσουν τον πλούτο που τους αποφέρει η πώληση των ενεργειακών πόρων τους σε χρηματοοικονομικά και εμπράγματα στοιχεία ενεργητικού σε γιγαντιαία κλίμακα.  

Αυτό είναι πολύ πιο δύσκολο από ό,τι μπορεί να φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Ασφαλώς, κανείς δεν γνωρίζει που θα κυμανθεί η μελλοντική τιμή του πετρελαίου, ωστόσο, αν ληφθούν υπόψη οι υφιστάμενες τιμές, τότε η αξία των αποθεμάτων «μαύρου χρυσού» ανέρχεται στα 162 τρισ. δολάρια (107,659 τρισ. ευρώ), δηλαδή, περισσότερο από τη συνολική αποτίμηση των διεθνών αγορών μετοχών και ομολόγων (52,3 τρισ. και 67 τρισ. δολάρια αντιστοίχως) που     

Φυσικά, μέρος του εισοδήματος που έχει αντληθεί από τον πετρελαϊκό πλούτο θα δαπανηθεί και δεν θα εξοικονομηθεί. Τα νούμερα για τα στοιχεία ενεργητικού δεν περιλαμβάνουν τα ακίνητα. Και ο μετασχηματισμός του πετρελαϊκού πλούτου σε απαιτήσεις άλλων στοιχεία ενεργητικού θα συντελεστεί σε χρονικό διάστημα περισσότερο από μια πεντηκονταετία, στου οποίου τη διάρκεια, η αξία των υφιστάμενων χρηματοοικονομικών στοιχείων ενεργητικού θα αυξηθεί.

Στη διάρκεια μιας τόσο μεγάλης χρονικής περιόδου, οι παγκόσμιες κεφαλαιαγορές θα μπορέσουν να απορροφήσουν τις ροές των πετροδολαρίων, ωστόσο, θα συναντήσουν σοβαρές δυσκολίες εξαιτίας των προβλημάτων σε επίπεδο πολιτικής.

Ο Κεν Ρόγκοφ, ο καθηγητής του Χάρβαρντ, υποστηρίζει πως πολλά θα εξαρτηθούν από το βαθμό στο οποίο οι χώρες παραγωγής πετρελαίου θα αρχίσουν να δαπανούν περισσότερα και να εξοικονομούν λιγότερα από τον πακτωλό χρημάτων που θα τους αποφέρουν οι εξαγωγές «μαύρου χρυσού».

(Financial Times, 11/08/2008)