Προϋπόθεση ομαλής λειτουργίας της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας είναι η ύπαρξη και λειτουργία ενεργού αξιωματικής αντιπολιτεύσεως. Να υφίσταται δηλαδή ένα κόμμα εξουσίας, δυνάμενο να αντικαταστήσει το κυβερνών, κάθε στιγμή. Όταν όμως δεν υφίσταται στην ουσία αντιπολίτευση, διότι το μεγαλύτερο κόμμα αυτής υπολειτουργεί ή περισπάται σε εσωτερικά προβλήματα και δεν ελέγχει την Κυβέρνηση, τότε υπάρχει έλλειμμα δημοκρατίας. Αυτό βεβαίως δεν αναπληρούται από το γεγονός ότι ορισμένοι Βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος διατυπώνουν ριζικές διαφωνίες σε ορισμένες θέσεις της κυβερνητικής πολιτικής.
Η Κυβέρνηση δεν είναι δυνατόν να επαναπαύεται στην ανυπαρξία ή αδράνεια της αντιπολιτεύσεως. Ούτε στην προοπτική ανακτήσεως της εξουσίας, δι΄ επαναληπτικών εκλογών, με ηυξημένη πριμοδότηση κατά 10 Βουλευτές υπέρ του πρώτου κόμματος, όπως προβλέπει ο νέος εκλογικός νόμος. Οφείλει να αντιμετωπίσει αμέσως και με όλες τις δυνάμεις της, τα εθνικά θέματα και συγχρόνως τα μεγάλα εσωτερικά προβλήματα της Χώρας:
Και πρώτο είναι αυτό της ακρίβειας, για το οποίο τόσα έχουν γραφεί. Η εμμονή της στην άποψη ότι αυτή μπορεί να αντιμετωπισθεί δια του ανταγωνισμού και της πλήρους ελευθερίας των τιμών, είναι πλέον αδικαιολόγητη. Η κερδοσκοπία οργιάζει και έχει καταστήσει την χώρα μας μία από τις ακριβότερες των 27 χωρών της ΕΕ. Κατ΄ επανάληψη έχει προταθεί ο τρόπος αντιμετωπίσεώς της με την εφαρμογή των Νόμων του Κράτους. Αλλά οι αρμόδιοι κωφεύουν.
Μείζον πρόβλημα είναι όμως και η διαφθορά για την οποία μίλησε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Αλλά δεν έγινε μνεία: Πότε άρχισε η διάβρωση του ηθικού ιστού της ελληνικής κοινωνίας. Ποία η επίδραση της πρωθυπουργικής παρατηρήσεως της εποχής «είπαμε να κάνει ένα δωράκι στον εαυτό του –ένας διευθύνων σύμβουλος γνωστής ΔΕΚΟ– αλλά όχι και 500 εκατομμύρια»! Όπως και της πωλήσεως ενός Νόμου, στα μέτρα ιδιοκτήτου Τραπέζης, αντί δύο εκατομμυρίων δολλαρίων. Ούτε και των συνεπειών της προθυμίας υπουργών να εμφανισθούν ως δήθεν δανειστές της πρωθυπουργικής συζύγου, για να καλυφθεί το πόθεν έσχες της «ροζ βίλλας» της Εκάλης.
Για να αντιμετωπισθεί η διαφθορά πρέπει να αλλάξει ο τρόπος αναθέσεως των δημοσίων έργων και των κρατικών προμηθειών. Να αποφασίζονται από πολυπρόσωπα όργανα, αδιαβλήτου συνθέσεως, ώστε να μην είναι εφικτός ο επηρεασμός των μελών των. Να επεμβαίνει δε η Εισαγγελική Αρχή σε κάθε καταγγελία σκανδάλου. Αν οι Εισαγγελείς έπρατταν το καθήκον τους, η διασπάθιση του δημοσίου χρήματος θα είχε εκλείψει.
Σε εβδομαδιαία εφημερίδα αναγράφηκε η είδηση ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, με σύμβαση, που δεν εγκρίθηκε από την Νομική Υπηρεσία της, ανέθεσε το 2006 σε αγγλική εταιρεία, αντί αμοιβής 5 εκατομμυρίων ευρώ, την διοργάνωση «φιέστας» στην Αθήνα, για την βράβευση των καλυτέρων Ευρωπαίων ποδοσφαιριστών της χρονιάς! Με την υπογραφή της συμβάσεως, δόθηκε προκαταβολή αμοιβής 2,5 εκατομμυρίων ευρώ, αν και αυτή δεν έπρεπε να υπερβεί το 5% του όλου ποσού αυτής.
Στην αυτή σύμβαση προβλέφθηκε, ότι σε περίπτωση διενέξεως μεταξύ των μερών, αρμόδια για την επίλυση της διαφοράς θα είναι μόνον τα βρεταννικά δικαστήρια. Η εκτέλεση της συμβάσεως δεν πραγματοποιήθηκε και η ΓΓΑ κατέφυγε στα βρεταννικά δικαστήρια. Για τα έξοδα όμως εκπροσώπων της, φέρεται δαπανηθέν το ποσόν του ενός εκατομμυρίου ευρώ! Αν η είδηση είναι αληθής, γίνεται προκλητικώτερη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος;
Τέλος μέγα πρόβλημα είναι και η γραφειοκρατία. Για την αντιμετώπισή της κανένα αποτελεσματικό μέτρο δεν εφαρμόζεται. Ένα τούτων θα ήταν η δυνατότητα χορηγήσεως αδείας ιδρύσεως οιασδήποτε μονάδος βιομηχανικής ή βιοτεχνικής, με μόνη την υποβολή σχετικής αιτήσεως. Ο έλεγχος της συνδρομής των προϋποθέσεων να επακολουθεί. Κανένας δεν θα διεκινδύνευε να δαπανήσει χρήματα αν δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις ιδρύσεως της επιχειρήσεώς του.
Αν η Κυβέρνηση εξακολουθήσει να διαχειρίζεται την εξουσία με νωχέλεια, μοιραίως θα υπάρξει κίνδυνος εμφανίσεως κάποιας νέας πολιτικής κινήσεως, με ενδεχόμενο να αποβεί αυτή εσχάτη πλάνη χείρων των προηγουμένων. Ο κορμός του πολιτικού κόσμου υπάρχει στα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα. Οι προσωπικότητες τούτων δεν έχουν το δικαίωμα να μην ανταποκριθούν στην αποστολή τους και να παραδώσουν την Ελλάδα σε τυχοδιώκτες. Διότι όσοι περιφρόνησαν τους ηθικούς κανόνες για να πλουτίσουν, γιατί τάχα θα τους εφαρμόσουν στη διαχείριση της κρατικής εξουσίας;
(Από την εφημερίδα ΕΣΤΙΑ, 08/08/2008)