Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν και ο διάδοχος του θρόνου της Σαουδικής Αραβίας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν πανηγύριζαν την περασμένη εβδομάδα τις πρόσφατες περικοπές της παραγωγής τους, οι οποίες οδήγησαν σε άνοδο της τιμής του αργού κατά 23% από τα τέλη Ιουνίου. Το ακριβότερο πετρέλαιο σημαίνει περισσότερα χρήματα για την πολεμική μηχανή της Μόσχας και την κατασκευαστική έκρηξη του Ριάντ, αλλά και υψηλότερες τιμές βενζίνης για τους καταναλωτές των ΗΠΑ. Ψάχνοντας μια ευκαιρία να αναδείξει τη σημασία του γιουάν, η Κίνα έχει εν τω μεταξύ μεταφέρει σχεδόν όλες τις εισαγωγές αργού ρωσικού πετρελαίου στο δικό της νόμισμα και έχει πιέσει το Ριάντ να πράξει το ίδιο.
Οι γραμμές μάχης έχουν τραβηχτεί και η κυβέρνηση του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, η οποία έχει συνείδηση του κλίματος, απειλείται με θανάσιμο πλήγμα από μια συμμαχία απολυταρχιών βαμμένων στο μαύρο χρώμα του πετρελαίου.
"Χημικό όπλο"
Όχι τόσο γρήγορα. Ένας από τους κινδύνους των χημικών όπλων είναι ότι μπορούν να ανατιναχτούν στη δική σας πλευρά και δεν είναι διαφορετικά όταν το "χημικό όπλο" είναι ένα μόριο υδρογονάνθρακα. Όσοι θεωρούν ότι ένας πόλεμος τιμών πετρελαίου μπορεί να λειτουργήσει ως έξυπνη βόμβα η οποία να στοχεύει τις ανοιχτές κοινωνίες και να γλιτώνει τους δικτάτορες, μπορεί να εκπλαγούν από το τελικό αποτέλεσμα.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Κίνα - η μεγαλύτερη πηγή πρόσθετης ζήτησης πετρελαίου τις τελευταίες δεκαετίες, που αντιπροσωπεύει περίπου τα τρία τέταρτα της οριακής αύξησης το 2023 - βρίσκεται σε μια κρίσιμη στιγμή της ενεργειακής της μετάβασης. Η ζήτηση βενζίνης της θα κορυφωθεί φέτος, σύμφωνα με την China Petroleum & Chemical, το τεράστιο κρατικά ελεγχόμενο διυλιστήριο γνωστό ως Sinopec. Τα οδικά καύσιμα στο σύνολό τους θα ακολουθήσουν το επόμενο έτος, προβλέπει το BloombergNEF.
Κάθε δολάριο που προσθέτουν τώρα η Ρωσία και η Σαουδική Αραβία στην τιμή του πετρελαίου θα οδηγήσει σε ταχύτερη πτώση της μακροπρόθεσμης ζήτησης από τη σημαντικότερη αγορά τους, καθώς και από τη χώρα που θα πάρει τη σκυτάλη της κατανάλωσης αργού: την Ινδία. Οι ακτιβιστές για το κλίμα θα πρέπει να ευχαριστούν τη Μόσχα και το Ριάντ. Η λανθασμένη φασαρία των εξαγωγέων θα κάνει τόσο πολλά για να μειώσει το αποτύπωμα άνθρακα στον κόσμο όσο μια βιβλιοθήκη γεμάτη σοβαρές εκθέσεις ESG.
Μεταξύ των μεγάλων οικονομιών, Κίνα και Ινδία είναι εκείνες με τη μεγαλύτερη εξάρτηση από τις εισαγωγές πετρελαίου
Υπάρχει ένας απλός εμπειρικός κανόνας για να κατανοούμε τις βραχυπρόθεσμες οικονομικές επιπτώσεις των σοκ προσφοράς πετρελαίου (η κατάσταση όπου οι παραγωγοί μειώνουν την παραγωγή τους κάτω από τα επίπεδα ζήτησης των καταναλωτών, όπως βλέπουμε τώρα): οι εξαγωγείς γίνονται πλουσιότεροι και οι εισαγωγείς φτωχότεροι. Αυτό συνέβη στο αραβικό εμπάργκο πετρελαίου το 1973 και στην ιρανική επανάσταση του 1979.
Ο παράγοντας Κίνα
Η Κίνα ξεπέρασε τις ΗΠΑ ως ο μεγαλύτερος εισαγωγέας πετρελαίου στον κόσμο το 2017. Οι εγχώριες γεωτρήσεις καλύπτουν πλέον μόνο περί το 30% των αναγκών της, επίπεδα όχι πολύ καλύτερα από το 22% της Ευρώπης. Η Ινδία, την οποία τόσο το δημοκρατικό όσο και το αυταρχικό μπλοκ επιθυμούν να προσελκύσουν, είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος καθαρός εισαγωγέας και μπορεί να καλύψει μόνο περί το 14% των αναγκών της στο εσωτερικό. Οι ΗΠΑ, από την άλλη πλευρά, είναι καθαρός εξαγωγέας πετρελαίου εδώ και τρία συνεχόμενα χρόνια.
Το γεωλογικό πεπρωμένο σημαίνει ότι οι στρατηγικές και κλιματικές εκτιμήσεις δε λειτουργούν πάντα όπως θα περίμενε κανείς. Οι ΗΠΑ δυσκολεύονται να μειώσουν τη ζήτηση πετρελαίου επειδή είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός στον κόσμο, γεγονός που κινδυνεύει να αμβλύνει τις φιλοδοξίες των ηγετών τους για απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές ρύπων. Εν τω μεταξύ, η Κίνα - της οποίας η οικονομία που κινείται με άνθρακα αντιπροσωπεύει το ένα τρίτο των παγκόσμιων εκπομπών - ήταν εξαιρετικά αποτελεσματική στη συγκράτηση της ζήτησης πετρελαίου επειδή οι αυξανόμενες εισαγωγές αργού βλάπτουν την ενεργειακή της ασφάλεια, καθώς και το περιβάλλον της.
Για την Κίνα, αυτή είναι μια ιδιαίτερα κακή στιγμή για να ψαλιδίσει την ανάπτυξη. Ο κλάδος ακινήτων της, ο οποίος αποτελεί περίπου το 30% της οικονομίας, βρίσκεται δύο χρόνια σε μια ύφεση η οποία μειώνει τις τιμές με διψήφιους ποσοστά. Το δημόσιο χρέος υπολογίζεται σε 23 τρισεκατομμύρια δολάρια, περίπου το διπλάσιο του επιπέδου σε σχέση με το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν που παρατηρείτο στις ΗΠΑ την παραμονή της Παγκόσμιας Χρηματοοικονομικής Κρίσης του 2008. Οι απόπειρες τόνωσης της οικονομίας φαίνεται να μην πετυχαίνουν παρά μικρά αναπετάσματα. Τα βιομηχανικά κέρδη τρέχουν στο χαμηλότερο επίπεδό τους από την πανδημία της Covid-19 του 2020 – κάτι που είναι απίθανο να βοηθηθεί από τις υψηλότερες τιμές ντίζελ και πετροχημικών, βασικών παραγόντων κόστους για πολλές επιχειρήσεις.
Η κατά κεφαλήν κατανάλωση αργού στην Κίνα έχει τριπλασιαστεί από το 2001
Εν τω μεταξύ, οι πωλήσεις ηλεκτρικών οχημάτων ανθούν. Επτά από τα 10 αυτοκίνητα με τις μεγαλύτερες πωλήσεις τον Ιούλιο τροφοδοτούνταν με καλώδιο, ενώ τα ηλεκτρικά οχήματα σημείωσαν μερίδιο αγοράς 38% τον Αύγουστο. Οι υψηλότερες τιμές της βενζίνης θα ενθαρρύνουν περισσότερους οδηγούς να απομακρυνθούν από το αργό.
Η Κίνα έχει μερικά στρατηγικά πλεονεκτήματα έναντι των ΗΠΑ. Το πετρέλαιο εξακολουθεί να αποτελεί μικρότερο κομμάτι ενεργειακής ζήτησης από ό,τι στις ανεπτυγμένες χώρες, με αποτέλεσμα τα κέρδη των τιμών να επιβαρύνουν λιγότερο την οικονομική δραστηριότητα. Αυτό ωστόσο αλλάζει - σε κατά κεφαλήν βάση, η κατανάλωση της Κίνας έχει σχεδόν τριπλασιαστεί από τότε που εντάχθηκε στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου το 2001, ενώ πολλές ανεπτυγμένες οικονομίες έχουν δει τον ίδιο δείκτη να μειώνεται κατά ένα τρίτο ή περισσότερο. Μπορεί επίσης να αγοράζει ρωσικό και ιρανικό αργό με έκπτωση, αν και οι τιμές θα εξακολουθήσουν να αυξάνονται με τα διεθνή κριτήρια αναφοράς.
Έχει επίσης ένα απόθεμα για να βασιστεί. Ενώ το Στρατηγικό Αποθεματικό Πετρελαίου της Ουάσιγκτον τρέχει στα χαμηλότερα επίπεδα από το 1983, μετά τις απελευθερώσεις ποσοτήτων από την κυβέρνηση Μπάιντεν για τη σταθεροποίηση της αγοράς στον απόηχο του πολέμου στην Ουκρανία, τα αποθέματα πετρελαίου της Κίνας (των οποίων ο πραγματικός όγκος είναι αυστηρά φυλαγόμενο κρατικό μυστικό) φαίνεται να ξεχειλίζουν πάνω από τα 1 δισεκατομμύρια βαρέλια, περίπου τρεις φορές το μέγεθος των αποθεμάτων των ΗΠΑ.
Αυτό δεν αποτελεί παράγοντα άνεσης για τους εξαγωγείς. Εάν το Πεκίνο ανταποκριθεί σε υψηλότερες τιμές απελευθερώνοντας βαρέλια από τα αποθέματά του, το αποτέλεσμα θα είναι να μειώσει τη ζήτηση εισαγωγών και να μειώσει τις τιμές παγκοσμίως. Αυτό θα διαλύσει τον αντίκτυπο της προσπάθειας της Μόσχας και του Ριάντ να αυξήσουν την τιμή του αργού.
(από capital.gr)