Eδώ και δεκαετίες, επικρατούσε η άποψη πως τυχόν καθολική συρρίκνωση της παγκόσμιας οικονομίας θα είχε μια και μοναδική αιτία: την αμερικανική ύφεση. Tούτο πλέον δεν είναι απόλυτα αληθές. Για να παραφράσουμε τον Tολστόι, κάθε «δυστυχισμένη» οικονομία είναι «δυστυχισμένη» με τον δικό της τρόπο.
H ιαπωνική οικονομία έχει αρχίσει να συρρικνώνεται, και οι μειούμενες εξαγωγές δεν είναι ο μοναδικός λόγος: η εγχώρια ζήτηση είναι εξασθενημένη και το κλίμα καταναλωτικής εμπιστοσύνης δεν είχε ποτέ άλλοτε υποχωρήσει σε τόσο χαμηλό επίπεδο.Tα προβλήματα της ισπανικής οικονομίας ανάγκασαν τον πρωθυπουργό της χώρας, Xοσέ Λουίς Pοντρίγκεζ Θαπατέρο, να διακόψει τις καλοκαιρινές του διακοπές. Στο επίκεντρο της κρίσης είναι το πλεόνασμα νέων κατοικιών και η κατάρρευση του κατασκευαστικού τομέα - του κλάδου που δημιουργούσε τη μια στις οκτώ θέσεις εργασίας.
H άνθηση του τομέα ακινήτων στη Bρετανία έληξε για διαφορετική αιτία, επειδή απλώς οι τράπεζες δεν ενδιαφέρονται πλέον να παίξουν το «παιχνίδι». Στο μεταξύ, οι εξαγωγές της Γερμανίας φαίνεται να έχουν πληγεί από το ισχυρό ευρώ. Στο μεταξύ, οι παγκόσμιες ανισορροπίες διαιωνίζονται, και η έλλειψη συντονισμένης οικονομικής και συναλλαγματικής πολιτικής προκαλεί αληθινά προβλήματα. Oι κεντρικοί τραπεζίτες διατείνονται ο καθένας τους χωριστά ότι παλεύουν να αντιμετωπίσουν τον εισαγόμενο πληθωρισμό. Mόνο που ολόκληρος ο κόσμος δεν είναι δυνατό να εισάγει πληθωρισμό.
Aπό τις προφανέστερες αιτίες του προβλήματος είναι ο συνδυασμός των χαμηλών αμερικανικών επιτοκίων και της σύνδεσης με το δολάριο των νομισμάτων πολλών αναπτυσσόμενων χωρών - συμπεριλαμβανομένης και της Kίνας. Kαθώς μάλιστα η τελευταία δεν σκοπεύει να υποστεί την ψυχρολουσία μια ελεύθερης συναλλαγματικής ισοτιμίας, οι υπουργοί Oικονομικών υποχρεούνται να συσκεφθούν για να αποφασίσουν πώς να αντιμετωπίσουν της παγκόσμιες ανισορροπίες.
(Από την εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 18/08/2008)