Οι ψηφοφόροι της κυβερνήσεως είναι θυμωμένοι με την ανεπάρκεια του «επιτελικού κράτους» και διαρρέουν προς την ιδέα να τιμωρήσουν την αλαζονεία ορισμένων υποψηφίων (πχ. στην Αθήνα και στον Βόλο) δια της αποχής. Αντίθετα οι απογοητευμένοι αριστεροί βρίσκουν παρηγοριά στη προτίμηση του ΚΚΕ που κληρονομεί την αυτομόληση ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Στη θέση κεντρώου κόμματος , το Πασόκ δεν εμπνέει, ούτε ενθουσιάζει καθ’ όσον η ηγεσία του είναι ολίγη.
Οι Έλληνες κατά κανόνα δεν ψηφίζουν αλλά καταψηφίζουν από την εποχή του δικαίου Αριστείδη, στην Αθήνα. Τώρα όμως μετά λόγου γνώσεως. Το αν η Νέα Δημοκρατία εξακολουθεί να προηγείται στις σφυγμομετρήσεις οφείλεται περισσότερο στην ανυπαρξία εναλλακτικής προτάσεως κι ολιγότερο στην κινητικότητα του πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη, που κάνει για όλες τις δουλειές των 61 υπουργών του.
Η εικόνα του κ. Κασσελάκη, ξελασπώνοντας σπίτια στις πλημμυρόπληκτες περιοχές, ταιριάζει μάλλον στο …Τέξας παρά στην Καρδίτσα. Εκεί θα ήταν ευπρόσδεκτος αλλά εδώ, Στέφανε, είναι «Ellada, my boy» και μετράει ποίος θα φέρει τα χρήματα της ανεγέρσεως των αυθαιρέτων κατοικιών κι όχι ο πιο φωτογενής. Κι αυτή είναι η NΔ με τα κοπέλια της. Το ξέρουν καλά οι αγρότες, χρόνια μαθημένοι στην κρατική αρωγή.
Η κυβέρνηση ΚΜ όμως χρειάζεται να προσέξει. Μόλις τέσσαρες μήνες από τον εκλογικό της «θρίαμβο», την έχει πάρει η κατηφόρα. Τα προβλήματα του τόπου δεν αντιμετωπίζονται με παρηγορητικές επισκέψεις, οι λύσεις αναβάλλονται επ’ αορίστω χρόνω, το λιμάνι του Βόλου πήρε ένας ποδοσφαιρόφιλος που ελέγχει και της Θεσσαλονίκης – αν είναι δυνατόν! Το ταμείο εκποιήσεως των ασημικών της οικογενείας πρέπει να τεθεί υπό δικαστικό έλεγχο γιατί στο τέλος θα πωλήσει και την Ακρόπολη, όπως είχε προφητεύσει κάποτε ο Σοφοκλής Βενιζέλος.
Στην αρχαία Αθήνα, ο Κίμων κυρίαρχος στο Αιγαίο θα είχε εξοστρακισθεί με τα μισά λάθη του ΚΜ ενώ στην σημερινή πρωτεύουσα, δεν επαρκούν τα αντιγριπικά εμβόλια από λανθασμένες επιλογές ασχέτων προσώπων ως υπουργών.
Η περίπτωση του νέου αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να φρονηματίσει τον πολιτικό κόσμο και υπόκοσμο στις παρυφές του κράτους (Αστυνομία, Περιφέρειες, Κρατικά νοσοκομεία, ποδοσφαιρικά σωματεία κλπ). Ο κόσμος έχει κουρασθεί από τις αστοχίες της εικονικής πολιτικής κι αναζητεί έναν Μεσσία για να αντιμετωπίσει τ’ αδιέξοδα στο εσωτερικό και τις συνεχιζόμενες προκλήσεις απ’ το εξωτερικό.
Ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν συνεχίζει να εξαποστέλλει καραβιές λαθρομεταναστών στο Αιγαίο ενώ ο Έλλην πρωθυπουργός κάνει διαλέξεις στην Μάλτα για …«προληπτικότητα» κι όχι καταστολή των μεταναστευτικών ροών που ζητεί η Μελόνι. Αλλά τα άφθονα χρήματα της ΕΕ, διαρρέουν στον Ερντογάν, ο οποίος και την απειλεί σκαιώς. Η Σλοβενία δεν είναι μακριά κι αν φύγει τον επόμενο Νοέμβριο, ο Τζό Μπάιντεν απ’ τον Λευκό Οίκο, δεν θα ξέρουμε τι τέξεται η επιούσα. Συνεπώς χρειάζονται λίγα λόγια και πολύ δουλεία για ν’ αποφύγουμε τα χειρότερα.
Η αντιπολίτευση στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες δεν γίνεται με «βιντεάκια» και Τικ-ΤοΚ αλλά μέσα στη Βουλή, με δημιουργικές παρεμβάσεις και επιλεκτικούς ελέγχους. Όχι για ψύλλου πήδημα διαμαρτυρίες αλλά με νομοθετικές πρωτοβουλίες , όπως η τακτοποίηση των Τραπεζικών δανείων σε Ελβετικά φράγκα, τα σοβαρά κίνητρα σε αμφοτέρους, εργαζομένους γονείς γιατί μόνον οι εύποροι κάνουν παιδιά, η δυνατότητα των συνταξιούχων να εργάζονται με συμμετοχή στο ΑΜΚΑ. Οι επιθέσεις κατά της κυβερνήσεως για τις έστω υπερόψιμες επισκευές κακοτεχνιών του παρελθόντος ουδένα πείθουν, διότι είναι αναπόδραστες και χρειάζονται ειδικούς.
Τελικώς οι εκλογές σε δύο Κυριακές είναι άλλη μία σπατάλη δημοσίου χρήματος της Μεταπολίτευσης που θα μπορούσαν να αποφευχθούν με πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα. Ευτυχώς δεν ανατρέπουν ακόμη την κυβερνητική σταθερότητα όπως ενδεχομένως οι Ευρωεκλογές του επομένου έτους. Αποτελούν όμως πρόκριση των μελλοντικών εξελίξεων των οποίων δεν αποτελεί εκδοχή ούτε το ΚΚΕ μήτε η αποχή που αν ξεπεράσει το 51% του εκλογικού σώματος, θέτει εν αμφιβόλω την νομιμοποίηση των εκλεγέντων.