την επανεκλογή του. «Η έκπληξη» των Τούρκων για την υποχώρηση της Ελλάδος στο ζήτημα της αποστρατικοποιήσως των Αιγαιακών νήσων υποδηλώνει ότι δεν περίμεναν τόσον γρήγορα υποχώρηση του ΚΜ στις διαπραγματεύσεις για την συντήρηση του «θετικού κλίματος». Αλλ’ η παρασπονδία του ΚΜ εις όσα έλεγε μέχρι τούδε , για την αδιαπραγμάτευτη «εθνική κυριαρχία» ήταν «έπεα πτερώεντα», δηλ. αέρας φρέσκος, που δεν μένει άνευ πολιτικών συνεπειών.
Όσο κι αν ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης αποφεύγει να διαψεύσει την έωλο πληροφορία κι ο φιλοκυβενητικός τύπος αποκρύπτει το δημοσίευμα της Τουρκικής εφημερίδος, τόσον η ανησυχία του «πατριωτικού κόμματος» μέσα στην Νέα Δημοκρατία (γιατί υπάρχει εκτός των κατευναστών) θα εντείνεται και η αυτοδιοικητικοί υποψήφιοι της τουλάχιστον στο ΒΑ Αιγαίον θα χάσουν ψήφους. Που θα πάνε στην άκρα δεξιά. Τα ποσοστά θα μετρήσουν για την επομένη Κυριακή.
Έπειτα είναι ο κ. Αντώνης Σαμαράς που επισκεφθείς την Κύπρο – ένα άλλο Ελληνικό νησί που όταν αφοπλίσθηκε υπέστη την Τουρκική εισβολή και κατοχή- δήλωσε ότι είναι «παρών» και ανυποχώρητος (ελπίζουμε). Την ενδοτική πλειοψηφία δεν θα σώσουν ευκαιριακές συμμαχίες με τα αριστερά κόμματα. Περιμένουμε να δούμε τι θα πει ο κ. Κασσελάκης, επισκεπτόμενος την Μεγαλόνησο. Ελπίζουμε να διαψεύσει εαυτόν.
Χάριν αναλογίας, θα αναφέρουμε ότι ο συμβιβασμός δεν έσωσε τον τρίτο πολιτειακό παράγοντα στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Ρεπουμπλικάνο πρόεδρο της Γερουσίας Κέβιν Μακάρθι, που έχασε την θέση του εξ αιτίας της επιψηφίσεως του νομοσχεδίου για την αποφυγή της στάσεως πληρωμών του Αμερικανικού δημοσίου. Ούτε οι Δημοκρατικοί των έσωσαν. Την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τον προδότη ουδείς.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός πρέπει να προσέξει. Ιστορικώς η παράδοση του Ρούπελ στους Βουλγάρους, στο πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, δεν έσωσε τους Κωνσταντινικούς από την πτώση της κυβερνήσεως των, παρά την αντιβενιζελική πλειοψηφία τους κι η απόσυρση της μεραρχίας Γεωργίου Παπανδρέου από την Κύπρο το 1967 υπήρξε η Αχίλλειος πτέρνα του Γ. Παπαδόπουλου κι η αιτία της καταστροφής της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τέλος αλλά όχι τόσον ξεχασμένα, η ακύρωση του δημοψηφίσματος το 2016 που έκαμε το ΟΧΙ στα άσκεπτα μνημόνια, ΝΑΙ στο ευρώ εν μια νυκτί, δεν έσωσε τον Αλέξη Τσίπρα. Ενός κακού δοθέντος μύρια έπονται: Το τρίτο επαίσχυντο μνημόνιο Τσακαλώτου και η κατάπτυστη συμφωνία των Πρεσπών.
Εάν το εθνικό τίμημα 152 νησίδων του Αιγαίου, πλείστες των οποίων κείνται εντός των 6 μιλίων χωρικών υδάτων της Ελλάδος που αναγνωρίζει η Τουρκία και εκτός των 3 μιλίων που θέτει ως όριο η Συνθήκη της Λωζάννης για τα Τουρκικά θαλάσσια σύνορα, καλύτερα είναι να επανέλθουμε στην περίοδο της εντάσεως με τον Ερντογάν. Στο κάτω της γραφής, η Πολεμική μας αεροπορία και συντόμως το Ναυτικό θα έχουν το πάνω χέρι στο Αιγαίον.
Αλλ’ ως εξ αρχής γράφομε, να πρόκειται για προβοκάτσια των Τούρκων…