Η ιστορία μπορεί να μην επαναλαμβάνεται αλλ’ έχει ομοιοκαταληξίες. Οι πόλεμοι της Μέσης Ανατολής έχουν πάντοτε επιδράσεις επί της τιμής του πετρελαίου, της βασικής πρώτης ύλης των μεταφορών και της βιομηχανίας αλλά και της Γεωργίας. Έτσι, η αιφνιδιαστική επίθεση της ΧΑΜΑΣ την πρωία του Σαββάτου από τον θύλακα της Γάζας κατά του Ισραήλ, που ήδη εξελίσσεται σε «ανοικτό πόλεμο»

(Νετανιάχου) κατά των Παλαιστινίων, δυνατόν να οδηγήσει σε μία πετρελαϊκή κρίση όπως το 1967 (πόλεμος των 6 ημερών), το 1973 (Γιόμ-Κιπούρ) και το 1979 (Ιρανική επανάσταση). Ήδη, η τιμή του αργού πετρελαίου που κινείτο πέριξ των 80 δολλαρίων το βαρέλι, προξενούσε ανησυχίες μήπως φθάσει τα 100 $/Β αν μερικοί (Γκόλντμαν Ζάξ) το ανέμεναν να υποχωρήσει πέριξ των 60 $/β λόγω της υφέσεως της Κινεζικής και Ευρωπαϊκής οικονομίας.

Η εκ νέου ανάφλεξη στη πετρελαιοπαραγωγό Μέση Ανατολή έχει πολιτικά αίτια και όχι γεωστρατηγικά. Το διχασμένο Παλαιστινιακό έθνος ανησύχησε από την αναγνώριση του Ισραήλ υπό των  Αραβικών χωρών - πρώτα τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα κι εν εξελίξει διαδικασία, από την Σαουδική Αραβία με την προτροπή του Αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν.

Η διακοπή ή εν πάση περιπτώσει, η αναστολή της διαδικασίας αυτής που αφήνει το Παλαιστινιακό πρόβλημα άλυτο, θορύβησε όχι μόνο την ΧΑΜΑΣ και τους εν Λιβάνω Χετζμπολάχ αλλά κυρίως το ιερατείο που κυβερνά το Ιράν, που η Σαουδική Αραβία θεωρεί ως τον υπ’ αριθμόν ένα κίνδυνο της  μοναρχίας της αλλά και το Ισραήλ λόγω του πυρηνικού προγράμματος του.

Από την άλλη πλευρά, η εθνικιστική κυβέρνηση του Ισραήλ υπό τον Νετανιάχου εφαίνετο να σταθεροποιείται και να προωθεί το σχέδιο απομονώσεως των Παλαιστινίων. Το γεγονός κινητοποίησε τον ηγέτη της ΧΑΜΑΣ Ισμαήλ  Χανίγια, οποίος διάταξε τους μαχητές του να κτυπήσουν το Ισραήλ πάλι την προτέρα μιας Εβραϊκής εορτής που έπιασε τον Ισραηλινό στρατό στον «ύπνο», όπως στη εορτή του Γιομ Κιπούρ το 1973.

Ακριβώς όμως το προηγούμενο του πολέμου αυτού δείχνει ότι το Ισραήλ δεν πρόκειται να ηττηθεί. Άρα , η τιμή του πετρελαίου δεν πρόκειται να εκτοξευθεί στα ύψη. Άλλωστε τα Αμερικανικά Στρατηγικά Αποθέματα πετρελαίου, αν και στα χαμηλά τους, είναι έτοιμα να ρευστοποιηθούν μέχρις ότου περάσει η μπόρα.

Η «κόπωση των προμηθευτών» πετρελαίου επίσης (Αμοιβαία Κεφάλαια και μεταπράτες) έχουν περιορίσει την κερδοσκοπική ζήτηση του αργού και η ύφεση της Κινεζικής οικονομίας χαλαρώνει την εξάρτηση της που συνήθως επηρεάζει τις τιμές.

Πόσο θα διαρκέσει η αναταραχή στις αγορές πετρελαίου είναι άγνωστο – θα παρακολουθήσει της διάρκεια του νέου Παλαιστινιακού πολέμου με το Ισραήλ αλλά όπως δείχνει η εμπειρία δεν μπορεί να διαρκέσει ούτε το Ισραήλ να καταλάβει την ζώνη της  Γάζας , με 2,5 εκατομμύρια Παλαιστινίους και να εφαρμόσει ένα νέο «Απαρτχάιντ». Σύντονα η διπλωματία θα αντικαταστήσει τον πόλεμο, που αποτελεί την συνέχιση της με άλλα μέσα , κατά την ρήση του Καρλ Κλαούζεβιτς και το πετρέλαιο δεν πρόκειται να συνεχίσει πάνω από τις σημερινές τιμές στα  83 $/β. Πολλές χώρες-παραγωγοί θα αυξήσουν τη προσφορά.