Αρχή της Δυτικής Όχθης στην διαμάχη, ανοίγοντας δεύτερο μέτωπο για τον Ισραηλινό στρατό. Αμφότερες οι προθέσεις είναι λανθασμένες επιδιώξεις.
Η μεν γενίκευση της συγκρούσεως θα δώσει την ευκαιρία στο Ισραήλ να διευρύνει τα σύνορα του, η δε ήττα της ΧΑΜΑΣ στην Γάζα θα καταστεί οριστική και αμετάκλητη. Πρέπει το ταχύτερο δυνατόν να επικρατήσει η αυτοσυγκράτηση και να επιβληθεί εκεχειρία, προτού τα πολεμικά πράγματα πάρουν ανεξέλεγκτη διάσταση.
Η Αμερική και η Σαουδική Αραβία είναι οι μόνες δυνάμεις που μπορούν να επιβάλλουν την ειρήνευση στη Μέση Ανατολή, υποσχόμενες βοήθεια στον Παλαιστινιακό λαό και ασφάλεια στο Ισραήλ, με αποχώρηση των ανδρών της ΧΑΜΑΣ από την Γάζα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ελάχιστα μπορεί να κάμει, καθώς της λείπουν τα μέσα. Μπορεί όμως να υποσχεθεί οικονομική βοήθεια, για την ανασυγκρότηση της Γάζας που έχει υποστεί μεγάλες ζημίες από τους βομβαρδισμούς της Ισραηλινής αεροπορίας.
Οι μόνοι κερδισμένοι από την διαμάχη ΧΑΜΑΣ-Ισραήλ είναι ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν που έπαυσε να συγκεντρώνει τα φραστικά πυρά της δύσεως για την εισβολή του στην Ουκρανία κι ο Ερντογάν που το «παίζει» ειρηνοποιός αλλά χωρίς σχέδιο. Η πρόταση του για Παλαιστινιακό κράτος με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ δεν βρίσκει μόνον αντίθετο το Ισραήλ άλλα και διχασμένους τους Παλαιστινίους. Οι φραστικές επιθέσεις του κατά των ΗΠΑ στερούνται τεκμηρίωσης αλλά διευρύνουν το χάσμα μεταξύ Αμερικής και Τουρκίας.
Η Ελληνική κυβέρνηση ορθώς ετήρησε μία μετριοπαθή στάση απέναντι στους αντιμαχόμενους. Κατηγόρησε την ΧΑΜΑΣ για απρόκλητη επίθεση και αναγνώρισε στο Ισραήλ το δικαίωμα της ένοπλης άμυνας. Εδώ όμως τελειώνει η ανάμιξη της και επ’ ουδενί να δεχθεί νέο κύμα προσφύγων από την Γάζα. Το ίδιο ισχύει και για την Κύπρο. Το μόνο ασφαλές «θύμα» από την σύγκρουση είναι η επάνοδος στην εποχή των αγγελιαφόρων επικοινωνίας μετά από την εγκατάλειψη των ηλεκτρονικών μέσων .Έτσι εξηγείται η οδυνηρά αφύπνιση της Ισραηλινής ΜΟΣΑΝΤ.
Όσοι ανεγκέφαλοι προετοίμασαν τον νέον πόλεμο στη Μέση Ανατολή δεν διάβασαν τον Πρώσο στρατηγό Μόλτκε που έγραψε ότι μετά τον πρώτο πυροβολισμό, όλα τα επιτελικά σχέδια ακυρώνονται. Οι στόχοι του τρίτου πολέμου της ΧΑΜΑΣ κατά του Ισραήλ, ήταν εξαιρετικά ασαφείς και δεν άξιζαν την αιματοχυσία. Πρόκειται για ένα αδιέξοδο πόλεμο. Ούτε το Ισραήλ μπορεί να ηττηθεί, μήτε οι Παλαιστίνιοι να καταστραφούν. Πρόβλημα παραμένει το Ιράν με τους μεταφυσικούς μουλάδες του.