Η ενέργεια καθοδηγεί τις στρατηγικές αποφάσεις σε επίπεδο χωρών και επιχειρήσεων, και αποτελεί πρόβλημα και απάντηση, συνάμα, σε όλα τα προβλήματα που ανακύπτουν στη σφαίρα της γεωστρατηγικής.  Αυτό αποδεικνύεται και στην περίπτωση της νέας σοβαρής κρίσης στην πολύπαθη γειτονιά της ΝΑ Μεσογείου. Η απειλή είναι προφανής για την οικονομία, με τη μορφή αναζωπύρωσης των ήδη ισχυρών πληθωριστικών πιέσεων, τις ανατιμήσεις των υγρών καυσίμων και άλλων βασικών αγαθών και την ζοφερή προοπτική περαιτέρω καθήλωσης των αναπτυξιακών δεικτών για το «ορατό» μέλλον.

Τα αμερικανικά αεροπλανοφόρα που κατευθύνονται στη διακεκαυμένη ζώνη των συγκρούσεων δεν έχουν σταλεί από την Ουάσιγκτον για να προσφέρουν εγγύς στρατωτική υποστήριξη στο Ισραήλ, αλλά -και- για να εγγυηθούν την ακεραιότητα των ενεργειακών υποδομών της περιοχής –ήδη το ισραηλινό κοίτασμα Tamar έχει διακόψει τη λειτουργία του για λόγους ασφαλείας – που αποτελούν εχέγγυο για την ομαλή τροφοδοσία με φυσικό αέριο, τόσο του εβραϊκού κράτους, της Αιγύπτου και της Ιορδανίας, όσο και –σε δεύτερο στάδιο- της Ευρώπης.

Στο σημείο αυτό επισημαίνεται για άλλη μια φορά από το energia.gr, η στρατηγική σημασία που ενέχει η επιτάχυνση της ολοκλήρωσης των ερευνών για τον εντοπισμό υδρογονανθράκων στον ελλαδικό υποθαλάσσιο –κυρίως- χώρο και η ακόμη πιο κεφαλαιώδους αξίας απόφαση της ηγεσίας της χώρας να ενδώσει στην εκμετάλλευση των πιθανών κοιτασμάτων – αν και η στήλη δεν υποκύπτει στον πειρασμό να υιοθετήσει τα νούμερα που διακινούνται από ανθρώπους της αγοράς και τους επαΐοντες.

Για μια χώρα όπως η δική μας, που εισάγει το 75% ή και περισσότερο των αναγκών της σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο και δαπανά αδιανόητα κονδύλια για αυτό το σκοπό, θα έπρεπε η επιδίωξη της ενεργειακής ανεξαρτησίας να θεωρούταν υπόθεση εκ των ων ουκ άνευ, ακόμη και αν τούτο απαιτεί την παραγωγή «βρώμικων» ορυκτών.

Το οραματικό σχέδιο για την πράσινη ανάπτυξη δεν εμποδίζει, αυτή τη στιγμή που γράφονται τούτες οι γραμμές, πρωτοπόρες στην καθαρή ενέργεια χώρες, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Νορβηγία και η Δανία, να παραχωρούν νέες άδειες εκμετάλλευσης ορυκτών κοιτασμάτων στις θάλασσές τους, ακόμη και στην Αδριατική (περίπτωση Δανίας) ήγουν, μια ανάσα από την βαμμένη πράσινη πόρτα μας!  

Άλλωστε, η χώρα μας μπορεί να επικαλεστεί το γεγονός ότι βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της παραγωγής ενέργειας από τον ήλιο, τον άνεμο και τα νερά, μεταξύ των χωρών της Ευρώπης και δεν έχει να "απολογηθεί" σε κανέναν και για τίποτα. Και όμως, παρά την άνευ προηγουμένου πρόοδο που έχουμε καταγάγει σε αυτό τον τομέα αιχμής και έντασης εργασίας, δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι μπορούμε να νιώθουμε ασφαλείς ενεργειακά στο βαθμό που και επάρκεια ισχύος να διαθέτουμε και χαμηλές τιμές για τους καταναλωτές να προσφέρουμε. Τουναντίον!

Το μοντελάκι που φοράμε σήμερα έγινε, εκ των πραγμάτων, "ντεμοντέ" και πρέπει να το αλλάξουμε!        

ΥΓ. Έχει σημασία να σχολιαστεί, στο περιθώριο όλων των παρατηρήσεων και επισημάνσεων στο παρόν άρθρο, το γεγονός της προθυμίας των Ισραηλινών, από πολλές χώρες της Γης, να ανταποκριθούν στο κάλεσμα της πατρίδας τους και να στελεχώσουν τις μονάδες των ενόπλων δυνάμεων του Ισραήλ. Σε αντίθεση με τους Ουκρανούς εφέδρους που έσπευδαν κατά εκατοντάδες χιλιάδες να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους μετά την ρωσική εισβολή, για να αποφύγουν τη στράτευση και την υποχρέωση να την υπερασπιστούν. Είναι ίδιο των ελεύθερων πολιτών από τις δυτικές δημοκρατίες, που λοιδωρούνται για «ψύλλου πήδημα», να μην γίνονται ριψάσπιδες όταν καλεί το ύψιστο πατριωτικό καθήκον.