Στην κυβέρνηση, εδόθη το σήμα να επιβοηθεί το κράτος αντί να το υποκαθιστά. Στο κυβερνών κόμμα, να απαρτίζεται από πρόσωπα που θέλουν να προσφέρουν στα κοινά κι όχι από ανεπάγγελτους που ψάχνουν για παχυλή απασχόληση. Στην Βουλή, να ελέγχει το νομοθετικό έργο κι όχι να εισάγει καινά δαιμόνια.
Ειδικότερα, η «είδηση» για τον πρωθυπουργό, να μάθει ν’ ασχολείται με την απόδοση των υπουργών και να απολύει τους ανικάνους. Δεν του χρειάζονται 61 πρόσωπα που δεν γνωρίζει και άλλους 61 γενικούς γραμματείς υπουργείων, για να απαλλάσσεται της ανασφάλειας του. Η επιτυχία του θα κρίνεται συνεχώς σε ορισμένα κρίσιμα προβλήματα, όπως η δημογραφική ανάταξης της χώρας, η ασφάλεια των πολιτών, η Παιδεία, η γραφειοκρατία κι η αρνησιδικία και τινά άλλα που θα αρκούσαν για να καλύψουν τις 12 ώρες που εργάζεται ημερησίως, αντί να κάνει τον πυροσβέστη, τον διασώστη πλημμυροπαθών, τον ομιλητή κάθε συνάξεως αργόσχολων και τον «εισηγητή» της Ευρωπαϊκής πολιτικής, η οποία, ως γνωστόν, αλλού αποφασίζεται κι όχι στην Ελλάδα που αδυνατεί ν’ απορροφήσει δημιουργικά τους Κοινοτικούς πόρους που της έχουν διατεθεί από την Κομισιόν.
Ανεπίκαιρες ιδέες, όπως ο γάμος ομοφύλων κι η… «τεκνοθεσία», η κλιματική αλλαγή και τα πράσινα παράλογα δεν θα κρίνουν την επανεκλογή του πρωθυπουργού το 2027 αλλά το εάν θα αποφύγει εντέχνως τις Τουρκικές αξιώσεις, αν θα πατάξει την ακρίβεια της ζωής που επιβάλλουν τα καρτέλ, αν θα εξευρωπαΐσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας και το ΕΚΑΒ, όταν παύσουν να ξεπαγώνουν οι γέροντες τον χειμώνα με το πανάκριβο ηλεκτρικό ρεύμα της καταργηθείσης ΔΕΗ, εάν τέλος, μπορέσει να τερματίσει την λαθρομετανάστευση κι όχι να σκέπτεται πώς θα πολιτογραφήσει 300.000 ασύλους.
Η Αξιωματική αντιπολίτευση. Ποία αντιπολίτευση; Η υπάρχουσα του ΣΥΡΙΖΑ είναι υπό διάλυσιν. Η επερχομένη του Πασόκ πρέπει να σοβαρευθεί. Όλοι άλλοι είναι ασήμαντοι, ως άλλωστε αποδεικνύεται από την κυριαρχία του Κυρ. Μητσοτάκη στην πολιτική κονίστρα.
Δυο λόγια για τους χαμένους υποψηφίους στις «αυτοδιοικητικές»: Στην Θεσσαλονίκη μετά τον Μπουτάρη υπάρχει μέτρον συγκρίσεως. Στην Αθήνα, ο νεαρός που κατεψηφίσθη ούτε που κατάλαβε πόσο την έβλαψε και με τον γνωστό του «υφάκι» εδήλωσε ότι «παίρνει την πολιτική ευθύνη πάνω του» και πάει σπίτι του: Οι Λατίνοι θα έλεγαν SIC TRANSIT GLORIA MUNDI. Ήγουν, «ούτως παρήλθε η εγκόσμιος δόξα».
Ελπίζομεν ανεπιστρεπτί.