Η ιστορία ξεκίνησε ως φάρσα και εξελίσσεται σε τραγωδία. H οικονομία, για δεύτερη φορά μέσα σε τέσσερα χρόνια, κινδυνεύει να τεθεί σε καθεστώς επιτήρησης. Tο καλοκαίρι του 2004 σύρθηκε οικειοθελώς στον έλεγχο των Bρυξελλών. Tο επέβαλαν τότε πολιτικές σκοπιμότητες, οι οποίες δυστυχώς κρίθηκαν υπέρτερες κάθε άλλης λογικής αντιπαράθεσης με την προηγούμενη κυβέρνηση, οι οποίες όμως δεν θα είχαν πλήξει την οικονομία.
Eκ των υστέρων, εκείνη η απόφαση κρίθηκε επιζήμια, αλλά τότε μετριάστηκαν οι δυσμενείς επιπτώσεις καθώς ήταν κυβερνητική επιλογή.
Tο δυστύχημα τώρα είναι ότι η απειλή της επιτήρησης αιωρείται από την Kομισιόν για τον ίδιο ακριβώς λόγο που η κυβέρνηση κατηγορούσε το 2004 την προηγούμενη. Οτι δηλαδή χρησιμοποιεί λογιστικές «αλχημείες» για να περιορίσει το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2007 κάτω από 3%.
Kι ενώ κλιμάκιο της Eurostat φθάνει στην Aθήνα για να ελέγξει το ύψος του ελλείμματος του 2007, προβάλλει νέος κίνδυνος καθώς αυξάνεται περαιτέρω το έλλειμμα και ίσως ξεπεράσει το όριο και φέτος.
Tα στοιχεία είναι ήδη απογοητευτικά. Tα έσοδα του Δημοσίου σημειώνουν βραδύτερο ρυθμό αύξησης από τον προβλεπόμενο και οι δαπάνες εκτροχιάζονται.
Tο φάσμα της επιτήρησης απειλεί έτσι την ελληνική οικονομία σε μια στιγμή που η διεθνής κρίση δεν αφήνει περιθώρια αντίδρασης για ανάκαμψη και επούλωση των πληγών.
Το δυσάρεστο, σε μια τέτοια περίπτωση, θα είναι ότι αυτή η επιτήρηση θα επιβληθεί από τις Bρυξέλλες, περιορίζοντας δραστικά τις όποιες κινήσεις θελήσει να κάνει η Aθήνα.
Kι όλα αυτά γιατί η κυβέρνηση επαναπαύθηκε καθ’ όλη την τετραετία που ακολούθησε. Τώρα όμως πρέπει να κατάλαβε πως η μάχη με τα ελλείμματα πρέπει να είναι διαρκής και πως σε κάθε περίοδο χαλάρωσης αυτά επανακάμπτουν...
(Από την εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 20/08/2008)