Το Πλαφόν και ο Παθών

Η επιβολή πλαφόν, δηλαδή ανώτατης τιμής πώλησης στα καύσιμα για πωλήσεις πετρελαϊκών προϊόντων, προβλέπεται ξεκάθαρα από τον ισχύοντα νόμο 3054/2002 βάσει του οποίου λειτουργεί η εσωτερική αγορά πετρελαιοειδών. Το πλαφόν μπορεί να επιβληθεί με Υπουργική Απόφαση και να ισχύσει για συγκεκριμένη χρονική περίοδο και για ορισμένες περιοχές της χώρας προκειμένου να προφυλαχθούν τα συμφέροντα των καταναλωτών από πράξεις αισχροκέρδειας
Energia.gr
Παρ, 22 Αυγούστου 2008 - 14:35

Η επιβολή πλαφόν, δηλαδή ανώτατης τιμής πώλησης στα καύσιμα για πωλήσεις πετρελαϊκών προϊόντων, προβλέπεται ξεκάθαρα από τον ισχύοντα νόμο 3054/2002 βάσει του οποίου λειτουργεί η εσωτερική αγορά πετρελαιοειδών. Το πλαφόν μπορεί να επιβληθεί με Υπουργική Απόφαση και να ισχύσει για συγκεκριμένη χρονική περίοδο και για ορισμένες περιοχές της χώρας προκειμένου να προφυλαχθούν τα συμφέροντα των καταναλωτών από πράξεις αισχροκέρδειας είτε αυτές προέρχονται από τους πρατηριούχους, είτε από τις εταιρείες, είτε από μεσάζοντες ή και από όλους τους ανωτέρω μαζί. Η επιβολή πλαφόν είναι ένα ισχυρό μέτρο για να επιβληθεί τάξη στην αγορά, όπου αυτή έχει εκλείψει, για αυτό και από τότε που ίσχυσε ο ανωτέρω νόμος πολύ σπάνια έχει χρησιμοποιηθεί  από τους εκάστοτε υπουργούς Ανάπτυξης.

Τα τελευταία χρόνια κατά τους καλοκαιρινούς μήνες παρατηρούνται σοβαρές ανατιμήσεις στις τιμές βενζίνης και ντίζελ κυρίως στις Κυκλάδες, την Κρήτη, την Ρόδο αλλά και σε πολλές άλλες περιοχές του νησιωτικού χώρου. Μια πρακτική που κάνει εύπορους τους πρατηριούχους αλλά βλάπτει σοβαρά την οικονομία και τον τουρισμό. Η συνήθης δικαιολογία που προβάλλουν οι πρατηριούχοι και οι κατά τόπο ενώσεις τους είναι ότι τους κοστίζει πολύ ακριβότερα η προμήθεια σε σύγκριση με άλλα μέρη της χώρας λόγω των μεταφορικών και των ακριβών αποθηκευτικών χώρων. Πράγματι η προμήθεια πετρελαιοειδών στα νησιά επιβαρύνεται με επιπλέον κόστος όχι όμως τόσο υψηλό που να δικαιολογεί αποκλίσεις της τάξης των 15,20 ή ακόμη και 30 cents άνω της μέσης τιμής που διαμορφώνεται στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Τα φαινόμενα αισχροκέρδειας που παρατηρήθηκαν εκτεταμένα φέτος το καλοκαίρι στην Κρήτη ήσαν τόσο προκλητικά και εζημείωναν σοβαρά την αγορά και την τουριστική προοπτική της χώρας, ώστε δικαίως το Υπουργείο Ανάπτυξης επενέβη την ύστατη ώρα με την επιβολή πλαφόν. Όπως πολύ χαρακτηριστικά εδήλωσε ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Χρήστος Φώλιας, «η παρέμβαση (της επιβολής πλαφόν) θα είναι οριζόντια, συνολική και άμεση. Η ελεύθερη και υπεύθυνη λειτουργία της αγοράς καυσίμων είναι στόχος υψηλής προτεραιότητας».

Σε απάντηση της επιβολής του πλαφόν, η Ένωση Βενζινοπωλών στην Κρήτη αποφάσισε όπως τα πρατήρια στην μεγαλόνησο να μην πωλούν βενζίνη για όσο καιρό διαρκέσει το πλαφόν ενώ συγχρόνως κατηγορούν την κυβέρνηση για παράβαση των κανόνων ελεύθερου ανταγωνισμού της Ε.Ε. Κάτι που ασφαλώς δεν στέκει αφού ο Ν. 3054/2002 είναι απόλυτα εναρμονισμένος με το Κοινοτικό Δίκαιο όπου σαφέστατα προβλέπονται μέτρα και διατάξεις και δυνατότητα παρέμβασης της κεντρικής κυβέρνησης για πάταξη φαινομένων αισχροκέρδειας και προστασίας του καταναλωτή. Οι κινητοποιήσεις των βενζινοπωλών στην Κρήτη, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι πωλούν ακριβότερα από ότι αγοράζουν και εισηγούνται ταυτόχρονη επιβολή πλαφόν σε εταιρείες και διυλιστήρια, είναι μεμονωμένες αφού το μέτρο ήδη εφαρμόζεται με επιτυχία στις υπόλοιπες περιοχές της χώρας, οι δε καταναλωτές αισθάνονται επιτέλους ανακούφιση από το ότι δεν είναι στο έλεος του ενός ή του άλλου μεταπράτη.

Η ταυτόχρονη, άμεση και επιτυχής επιβολή του μέτρου σε διάφορες περιοχές δεν είναι μία εύκολη υπόθεση σε μία χώρα όπου τους καλοκαιρινούς μήνες όλες οι δημόσιες υπηρεσίες υπολειτουργούν η δε αστυνόμευση είναι ελλιπής έως ανύπαρκτη λόγω πλήρους ανεπάρκειας του διοικητικού μηχανισμού της χώρας. Για αυτό πράγματι και παρατηρείται το φαινόμενο ότι πάρα πολλά πρατήρια, ακόμα και σήμερα, αγνοούν προκλητικά την εφαρμογή του μέτρου και πωλούν πολύ άνω των τιμών του πλαφόν με τους καταναλωτές, εν μέσω διακοπών να αποφεύγουν να κινήσουν διαδικασίες καταγγελίας.

Εάν για κάτι πρέπει να ψεχθεί το ΥΠΑΝ είναι η ελλιπής προετοιμασία και ο χαλαρός συντονισμός στην επιβολή του μέτρου. Όμως το ΥΠΑΝ εξαρτάται από όλον τον υπόλοιπο διοικητικό μηχανισμό του κράτους, ιδιαίτερα τις Νομαρχίες και την Αστυνομία, οι οποίες εν μέσω θέρους μάλλον αδρανούν. Άρα το πρόβλημα είναι γενικότερο και αφορά την οργάνωση και λειτουργία του σύγχρονου ελληνικού κράτους η οποία κατά την άποψη μας κρίνεται ανεπαρκέστατη και όπου η εφαρμογή νόμων και διατάξεων γίνεται πλέον «α λα καρτ» και ο καταναλωτής και φορολογούμενος πολίτης είναι στο στόχαστρο κάθε «έξυπνου» επιδηματία.