και Ταμάρ, εκ των οποίων τα 9 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα διοχετεύθηκαν με αγωγούς στην Αίγυπτο και την Ιορδανία. Η Chevron είναι βασικός μέτοχος και στους δύο τομείς. Η NewMed Energy του Ισραήλ κατέχει το 45% του Leviathan, ενώ η Mubadala του Άμπου Ντάμπι κατέχει το 22% της Tamar.
Η είδηση ότι το Τελ Αβίβ χορήγησε άλλες 12 άδειες εξερεύνησης το Σαββατοκύριακο, σε φορείς όπως η ιταλική Eni και η BP, υπογραμμίζουν τις φιλοδοξίες της χώρας για ανάπτυξη.
Η άμεση συνέπεια της σύγκρουσης ήταν το κλείσιμο του πεδίου Tamar. Αυτό έχει προκαλέσει τη μείωση των εξαγωγών στην Αίγυπτο, γεγονός που αποτελεί σοβαρό πρόβλημα για τον πιο πολυπληθή γείτονα του Ισραήλ.
Η περικοπή των ισραηλινών εισαγωγών έρχεται εν μέσω πτώσης της εγχώριας παραγωγής στην Αίγυπτο η οποία μειώθηκε κατά 10% τους πρώτους 8 μήνες του έτους, σύμφωνα με τον Γκρεγκ Μόλναρ στον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας. Η χώρα παρουσίασε διακοπές ρεύματος κατά τη θερινή περίοδο. Τον περασμένο χειμώνα, η Αίγυπτος κατάφερε να εξάγει 4,5 bcm φυσικού αερίου μέσω της υποδομής υγροποίησης της. Χωρίς την επανέναρξη των ισραηλινών εισαγωγών, θα δυσκολευτεί να επαναλάβει αυτό το κατόρθωμα.
Το Ισραήλ έχει τη δυνατότητα να αυξήσει την παραγωγή του φυσικού αερίου, ίσως κατά 15 bcm έως το 2026, μέσω της αύξησης και της ανάπτυξης των υπαρχόντων κοιτασμάτων. Η νέα εξερεύνηση — όπως αυτή που προβλέπεται από τις πρόσφατα χορηγηθείσες άδειες — θα μπορούσε να προσθέσει πόρους.
Αν και δεν είναι τεράστιοι για τα διεθνή πρότυπα, οι πόροι φυσικού αερίου του Ισραήλ έχουν περιφερειακή και γεωπολιτική σημασία. Για παράδειγμα, είναι μια δυνητικά ελκυστική πηγή —μη ρωσικού— αερίου για την Ευρώπη. Νέες εξαγωγικές διαδρομές, συμπεριλαμβανομένου ενός τερματικού σταθμού LNG στα ισραηλινά ύδατα, ή ενός αγωγού προς την Ευρώπη, έχουν κατά συνέπεια δρομολογηθεί, αν και ο τελευταίος θα μπορούσε να χρειαστεί να ξεπεράσει δαπανηρές τεχνικές προκλήσεις. Ωστόσο, για τον εκκολαπτόμενο τομέα φυσικού αερίου του Ισραήλ, ο χρόνος είναι ουσιαστικός. Οι ΗΠΑ και το Κατάρ σπεύδουν να αυξήσουν την ικανότητα παροχής LNG. Περισσότερο από αυτό το καύσιμο προβλέπεται ευρέως για τα μέσα της δεκαετίας. Εάν η σύγκρουση επιβραδύνει τον ρυθμό των επενδύσεων, η χώρα κινδυνεύει να χάσει τη δυναμική της σε αυτόν τον τομέα.