Ο Παλαιστινοϊσραηλινός πόλεμος μοιάζει με την πρόσφατη Πανδημία του Κινεζοϊού: εξαπλούται γρήγορα και μεταλάσσεται ταχύτατα. Τ’ αποτελέσματα του γίνονται αισθητά σε πολλά μήκη και πλάτη του πλανήτου, υπονομεύοντας την πολιτική σταθερότητα, μετά την κλιματική αστάθεια. Απ’ αρχηγού άρξασθαι, ο Αμερικανός πρόεδρος Τζo Μπάϊντεν κατηγορείται από Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους πvς δεν κάνει αρκετά για να ειρηνεύσει την Γάζα κι ότι απώλεσε τον μοχλό πιέσεως του Ισραήλ που είχαν προηγούμενοι πρόεδροι ως ο Αϊζενχάουερ κι ο Ρίτσαρντ Νίξον

Στην Γερμανία, ο καγκελάριος Όλαφ Σόλτς υπέστη προσβολές από τον Ερντογάν που θίγουν ευαισθησίες του Γερμανικού λαού εν σχέσει με το Ολοκαύτωμα, το οποίο εξομοιώθη, απ’ τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν μέσα το Βερολίνο, με την εισβολή του Ισραηλινού στρατού στην Γάζα για την εξόντωση των τρομοκρατών Χαμάς. Σύντομα, η πατριωτική δεξιά της «Εναλλαγής στη Γερμανία» θα γίνη δεύτερο κόμμα στις περιφρειακές εκλογές της χώρας.

Για την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση, η διαμάχη της Γάζας αποτελεί άλλη μία δοκιμασία της συνοχής της με τους αντιρρησίες της εξωτερικής πολιτικής, να πυκνώνουν τις τάξεις των. Πολλοί δεν συμφωνούν με την αναφανδόν υποστήριξη του Ισραήλ στον πόλεμο της Γάζας, παρ’ ότι οι Εβραίοι υπέστησαν την αιφνιδιαστική επίδεση με θύματα αμάχους. Εικόνες που θυμίζουν τα δολοφονικά «Αΐνζατζ-γκρούπεν» του Αδόλφου, στη Πολωνία κατά τον Β΄Παγκ. Πόλεμο.

Αλλα ακόμη και μέσα στο Ισραήλ, ο πρωθυπουργός Νετανιάχου επικρίνεται για την ανυποχώρητη στάση του απέναντι στο Παλαιστινιακό αίτημα εκεχειρίας, προτού απελευθερωθούν οι όμηροι της Χαμάς. Ο εμίρης του Κατάρ προσπαθεί την απελευθέρωση τους αλλ' οι Χαμάς άρχισαν τα παζάρια. Το δόγμα «δεν συζητούμε με όσους κρατούν ομήρους» επλήγη ανεπανόρθωτα.

Εκεί όπου η υποστήριξη των Χαμάς ευρίσκει όλους συμφώνους είναι στην γειτονική Τουρκία, όπου η κοινή γνώμη χειραγωγείται από τον έλεγχο των ΜΜΕ υπό του Ερντογάν, ο οποίος αδίκως λαϊκίζει, με τίμημα την απόκτηση των ΓΙΟΥΡΟΦΑΪΤΕΡ μετά την απώλεια της παραγγελίας 170 Αμερικανικών F -16. Ας πάρει Σουηδικά μαχητικά ΓΚΡΙΠΕΝ αλλ’η Σουηδία παραμένει εκτός ΝΑΤΟ προς τέρψιν του Πούτιν που, όμως, αντιμετωπίζει εξέγερση στο εσωτερικό της Ρωσσίας εξαιτίας ενός άλλου τοξικού πολέμου που κοντεύει τα δύο χρόνια.

Βεβαίως, στην εριστική μας χώρα δεν θα έλειπαν ποτέ οι διαδηλώσεις – ευκαιρίας δοθείσης από τις Ισραηλινές ωμότητες στην Γαζά – αλλ’ οι διαδηλούντες δεν εσκέφθησαν ότι οι Χαμάς κι οι Χετζμπολάχ ήσαν υπέρ της Τουρκικής καταλήψεως της Κύπρου και του κατοχικού διωγμού 200.000 Κυπρίων στον νότο της Μεγαλονήσου, το 1974. Ουδέποτε οι Αραβικές χώρες υπεστήριξαν τα Ελληνικά δίκαια πλήν ίσως του Αιγυπτίου προέδρου Αλ Σίσι τελευταίως, που ανεγνώρισε της Ελληνική ΑΟΖ - με κάποια έκπτωση ασφαλώς.

Εάν δεν λήξει συντόμως ο τοξικός πόλεμος της Γάζας, θα μολύνει την παγκόσιο πολιτική ατμόσφαιρα και θ’ανοίξει την όρεξη διαφόρων καιροσκόπων, που θα επιδιώξουν να επωφεληθούν από την ανικανότητα της διεθνούς κοινότητος να τους αντιμετωπίσει μέσω του Συμβουλίου (αν)Ασφαλείας.

Μεταξύ αυτών η Ρωσσία, Κίνα, Β. Κορέα κι η Τουρκία που εποφθαλμιά ολόκληρη την Κύπρο. Δεν μπορεί λ. χ. το Αμερικανικό «Σταίητ Ντηπάρτμεντ» να διακρίνει την εισβολή και κατοχή της Κύπρου από την ανάλογη Ρωσσική επιβουλή της Ουκρανικής ανεξαρτησίας και να συζητεί μονομερώς την «διζωνική-δικοινοτική ομοσπονδία» για το Κυπριακό, την οποία απορρίπτει για την Κριμαία.

Τοξικός ο πόλεμος στην Γάζα αλλ’ όχι και να ανατρέψει την κοινή λογική και να περάσουν διακηρύξεις όπως της «Γαλάζιας Πατρίδας» Τούρκου ναυάρχου του γλυκού νερού, που θα αντιμετωπίσει ο κ. Γεραπετρίτης στην Αθήνα, τον προσεχή Δεκέμβριον.