Μετά την αποτυχία του επιπολαίου εγχειρήματος Σαακασβίλι στην Γεωργία, νέες συνθήκες έχουν δημιουργηθεί, όχι μόνο για τις χώρες της Βαλτικής, αλλά και για αυτές των Βαλκανίων. Η επακολουθήσασα αναγνώριση από τη Ρωσία της ανεξαρτησίας της Οσσετίας και της Αμπχαζίας, με την αιτιολογία, ότι το αυτό έπραξαν οι Αμερικανοί στο Κόσσοβο, επιδείνωσε την κατάσταση.
Είναι φανερό ότι μεταξύ των αντιδράσεων των ΗΠΑ είναι και η σπουδή της κ. Κοντολίζας Ράις να πραγματοποιηθεί η είσοδος των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, πριν λήξει η θητεία του κ. Μπους, ως ελάχιστο επίτευγμα τούτου. Χωρίς αυτή δεν υφίσταται θετική προοπτική για το γειτονικό κρατίδιο, εδήλωσε η Αμερικανίδα πρέσβειρα κ. Μιλοβάνοβιτς στην τελευταία συνέντευξή της, πριν από τη λήξη της θητείας της.
Προφανώς τον σκοπό αυτό επιδιώκει και η από τα ΜΜΕ των Σκοπίων γνωσθείσα πρωτοβουλία της Αμερικανίδος Υπουργού των Εξωτερικών προς επίλυση της διαφοράς για το όνομα του κρατιδίου τούτου, με τον απαράδεκτο όμως όρο της τροποποιήσεως του Συντάγματος των Σκοπίων, ως προς το όνομα, εντός δέκα ετών! Στο μεταξύ η Ελλάδα εξακολουθεί να παραλείπει εγκληματικώς την συστηματική ενημέρωση της διεθνούς κοινής γνώμης και να αρκείται σε καθόλου εύστοχες φραστικές απαντήσεις του εκπροσώπου του Υπουργείου των Εξωτερικών.
Δεν αρκεί ο μονολεκτικός χαρακτηρισμός των ισχυρισμών του Γκρούεφσκυ με τη λέξη «γραφικότητες». Ούτε η υπουργική παρατήρηση πως ο κ. Γκρούεφσκυ «προσπαθεί να ξεφύγει βάζοντας άλλα θέματα στο τραπέζι». Άλλωστε, με την απάντηση αυτή, έμμεσα αναγνωρίζεται η ύπαρξη «άλλων θεμάτων». Ενώ θα έπρεπε να καταγγελθεί η δημιουργία και η προβολή ανυπάρκτων και ανυποστάτων θεμάτων από τον οιηματία και μανιακό Πρωθυπουργό των Σκοπίων. Επιδιώκει να αναγνωρισθούν ανύπαρκτη Μακεδονική εθνότητα και μειονότητα, κατά παραβίαση της αποφάσεως του Συμβουλίου των Υπουργών της ΕΕ, για την αναγνώριση των Σκοπίων τον Δεκέμβριο του 1991, καθώς και της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του Σεπτεμβρίου του 1995, που αποκλείουν αυτές τις επιδιώξεις.
Ας κληθεί ο κ. Νίμιτς να περιοδεύσει δειγματοληπτικώς διάφορα μέρη της Μακεδονίας για να διαπιστώσει την ανυπαρξία της μειονότητας που επικαλείται, ο αδίστακτος πλαστογράφος της Ιστορίας. Και επειδή ο Πρόεδρος της «Βουλής» των Σκοπιανών δήλωσε, ότι θα εξετασθούν με ευμένεια τα αιτήματα «των Μακεδόνων του Αιγαίου ή Αιγαιατών Μακεδόνων», όπως ονομάζουν τους φυγάδες του εμφυλίου πολέμου, που ήσαν μέλη του λεγόμενου «Δημοκρατικού στρατού» του ΚΚΕ, ας τους δώσουμε την κατάλληλη απάντηση.
Θα πρέπει να υπομνησθεί η αλήθεια στους έχοντες ασθενή μνήμη και συνέπεια φίλους μας Αμερικανούς και τους εταίρους της ΕΕ. Αυτοί που ζητούν να αποκτήσουν ακίνητα που εγκαταλείφθηκαν πριν από εξήντα περίπου χρόνια, και να έχουν το δικαίωμα επανεγκαταστάσεως στην Ελλάδα, είναι κατά το πλείστον οι απόγονοι εκείνων οι οποίοι επεδίωξαν την απόσχιση της Μακεδονίας από την χώρα μας και την προσάρτησή της στο Σταλινικό στρατόπεδο.
Αυτούς υποστηρίζουν σήμερα οι κυβερνώντες την Αμερική, που βοήθησε την Ελλάδα για να διατηρήσει την εδαφική της ακεραιότητα. Τώρα οι ανωτέρω Σκοπιανοί ζητούν, κατά καταστρατήγηση των διατάξεων του Αστικού Κώδικα περί χρησικτησίας και παραγραφής, να ανακτήσουν τα πατρογονικά κτήματα, που εγκαταλείφθηκαν για την αναζήτηση του κομμουνιστικού «παραδείσου».
Η Ελληνική Κυβέρνηση δεν φαίνεται να γνωρίζει το σχέδιο της κ. Ράις στις λεπτομέρειές του. Εν όψει όμως της επικείμενης συνελεύσεως του ΟΗΕ δικαιούμεθα να πιστεύουμε, ότι αυτό δεν αποβλέπει στην ωφέλεια της Ελλάδος, αλλά στην ευόδωση των επιδιώξεων των Σκοπίων. Αυτών που εκτείνονται ακόμη και στην αλλαγή του ονόματος του αεροδρομίου «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης και την αναγνώριση της Εκκλησίας των Σκοπίων.
Με την βεβαιότητα αυτή ο Γκρούεφσκυ δεν διστάζει να προσβάλει την Κυβέρνηση της Ελλάδος, διακηρύσσων, ότι με τη στάση της επιδιώκει να συγκαλύψει τα σκάνδαλά της. Οι σκεπτόμενοι Έλληνες –και δεν είναι ολίγοι- μπορεί να συγχωρήσουν την ακυβερνησία, την αύξηση του δημοσίου χρέους σε 251 δις ευρώ και τα τελευταία σκάνδαλα, αλλά δεν θα συγχωρήσουν ποτέ μια ταπεινωτική λύση στο Σκοπιανό. Πολύ περισσότερο, διότι οι Κυβερνώντες παραλείπουν εγκληματικώς να προβάλλουν τα δίκαια της Ελλάδος σε όλα τα κράτη του ΟΗΕ και ιδιαιτέρως σε αυτά των μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας και της ΕΕ.
(Από την εφημερίδα ΕΣΤΙΑ, 29/08/2008)