Παρά την άνοδο των πωλήσεων στο α΄ εξάμηνο του έτους, οι εισηγμένες βιομηχανίες πλαστικών είδαν τα κέρδη τους να πλήττονται από μία σειρά εξωγενών, συναλλαγματικών κυρίως, παραγόντων. Συνέπεια αυτών ήταν η μείωση των καθαρών κερδών τους, εξέλιξη που χαρακτηρίζεται ως άμεσα αναστρέψιμη αν ευνοήσει το διεθνές οικονομικό περιβάλλον.
Μερικοί από τους βασικότερους παράγοντες που επηρέασαν αρνητικά την κερδοφορία των εταιρειών πλαστικής συσκευασίας και πλαστικών ειδών είναι η άνοδος της τιμής του πετρελαίου που οδήγησε σε αύξηση των τιμών των α’ υλών. Παράλληλα, το ασθενές δολάριο και ο διεθνής ανταγωνισμός οδήγησαν σε συμπίεση των περιθωρίων κέρδους, δεδομένου ότι οι εταιρείες αυτές έχουν έντονη εξωστρέφεια. Εξάλλου, ορισμένες εξ αυτών, έχουν επηρεασθεί αρνητικά όχι μόνο από την αύξηση του κόστους των πρώτων υλών, αλλά και από τη μείωση της οικοδομικής δραστηριότητας στην Ελλάδα. Εκτός όμως από τα γενικά αίτια που «ζόρισαν» τον κλάδο στο σύνολό του, υπήρξαν και μεμονωμένες εξελίξεις, που αφορούν ξεχωριστά την κάθε εταιρεία. Ενδεικτικά αναφέρεται η συναλλαγματική υποτίμηση του Ραντ κατά 21,4% έναντι του ευρώ, επηρέασε αρνητικά την Πετζετάκις που έχει ισχυρή παρουσία στην Αφρική, επιφέροντας μείωση του τζίρου κατά 7,8 εκ. ευρώ.
Στην περίπτωση της Πλαστικά Θράκης, η αστάθεια ισοτιμιών δολαρίου ΗΠΑ και στερλίνας επιβάρυναν τα αποτελέσματα με συναλλαγματικές διαφορές, ενώ και η αύξηση των επιτοκίων και οι επενδύσεις που υλοποιεί η εταιρεία δημιούργησαν περισσότερες πιέσεις.Από την άλλη πλευρά, το κόστος των α’ υλών που χρησιμοποιεί η Πλαστικά Κρήτης -όλες παράγωγα πετρελαίου- εκτινάχθηκε στα ύψη λόγω της τιμής του πετρελαίου, ενώ και το ισχυρό ευρώ έναντι του δολαρίου δυσκόλεψε περαιτέρω τις εξαγωγές της.
Στο σημείο αυτό, υπενθυμίζεται ότι και στο α’ τρίμηνο του έτους η χρονιά ξεκίνησε για τον κλάδο με δυσοίωνες προοπτικές, καθώς καταγράφηκε μειωμένη ζήτηση στα πετροχημικά προϊόντα τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Η κατάσταση αυτή είχε επιδεινωθεί τόσο από την ευρύτερη πιστωτική κρίση όσο και από τις διαδοχικές απεργίες στα λιμάνια, στις μεταφορές και στους μηχανικούς δημοσίου. Τότε το κόστος των α’ υλών, παρέμενε στάσιμο, κατάσταση που όμως άλλαξε σταδιακά.Τώρα, οι διοικήσεις των εταιρειών συντάσσουν τις δυνάμεις τους προκειμένου να επιτύχουν βελτίωση των αποτελεσμάτων τους στο σύνολο του έτους. Ετσι, κοινή συνισταμένη της στρατηγικής τους είναι η αύξηση της κερδοφορίας τους που εστιάζεται πρωτίστως στη μετακύλιση στις τιμές πώλησης της αύξησης του κόστους των πρώτων υλών, στη προώθηση νέων προϊόντων, στην αναδόμηση των καναλιών πωλήσεων και στη διεύρυνση των μεριδίων αγοράς στις χώρες όπου δραστηριοποιούνται.
(Από την εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 11/09/2008)