Ο ἐκπρόσωπος τοῦ Ἰσραήλ στον ΟΗΕ κατηγόρησε τήν Ρωσσία ὅτι «στρώνει τό χαλί» στήν Χαμάς, ἐνῶ ἀπεκάλεσε «σύμμαχο» τήν Οὐκρανία, τήν ὁποία καί θά προμηθεύσει ἡ χώρα του μέ συστήματα ἐγκαίρου προειδοποιήσεως ἐναντίον πυραύλων.
Ποιός εἶναι ὁ ἀντίπαλος τοῦ Ἰσραήλ στήν Λωρίδα τῆς Γάζας; Πέραν τῶν ὅσων νομίζαμε, ἀποκαλύπτεται, ἀπό τά πλέον ἐπίσημα χείλη, ὅτι τό ἑβραϊκό κράτος πολεμᾶ καί... μέ τήν Ρωσσία. Αὐτό εἶναι τό συμπέρασμα τῆς ἀγορεύσεως τοῦ ἐκπροσώπου τοῦ Ἰσραήλ στά Ἡνωμένα Ἔθνη, Γκιλάντ Ἐρντάν, σχετικῶς μέ τήν συμπλήρωση δύο ἐτῶν ἀπό τήν ἔναρξη τῆς ρωσσικῆς εἰσβολῆς στήν Οὐκρανία. Σέ ἰδιαιτέρως ὑψηλούς τόνους, ὁ Ἰσραηλινός διπλωμάτης κατήγγειλε τήν Ρωσσία, ἐνῶ ἀπεκάλεσε «σύμμαχο» τήν Οὐκρανία, τήν ὁποία καί θά προμηθεύσει ἡ χώρα του μέ συστήματα ἐγκαίρου προειδοποιήσεως ἐναντίον πυραύλων, ὅπως προανήγγειλε. Ἐξέφρασε δέ τά αἰσθήματα ἀλληλεγγύης του πρός τήν οὐκρανική πλευρά, ἐπικαλούμενος ὅσα ὑπέστησαν οἱ Ἰσραηλινοί κατά τίς ἐπιθέσεις τῆς 7ης Ὀκτωβρίου, ταυτίζοντας οὐσιαστικῶς τήν μεσανατολική σύγκρουση μέ αὐτήν πού ἐκτυλίσσεται στήν Ἀνατολική Εὐρώπη. Ἐπί πλέον, κατηγόρησε τήν Ρωσσία ὅτι «στρώνει τό χαλί» στήν Χαμάς, τῆς ὁποίας ἀντιπροσωπεῖες δέχεται κατά καιρούς στήν Μόσχα.
Σέ ἀνεπίσημο ἐπίπεδο, εἶχε προηγηθεῖ ἡ διόλου ψύχραιμος τοποθέτησις, στό ρωσσικῶν συμφερόντων δίκτυο RT, τοῦ γνωστοῦ ἐκ τῆς διαδικτυακῆς του παρουσία στελέχους τοῦ κυβερνῶντος κόμματος Λικούντ, Ἀμίρ Βάιτμαν, ὁ ὁποῖος προειδοποίησε ὅτι «ἡ Ρωσσία θά πληρώσει τό τίμημα, διότι ὑποστηρίζει τούς ἐχθρούς τοῦ Ἰσραήλ». «Ἀφοῦ κερδίσουμε τόν πόλεμο, θά ἐξασφαλίσουμε ὅτι ἡ Οὐκρανία θά νικήσει. Ὅλοι οἱ ἐχθροί τοῦ Ἰσραήλ καί ὅσοι ὑποστηρίζουν τήν γενοκτονία τοῦ λαοῦ μας θά ἡττηθοῦν. Δέν ξεχνοῦμε» συνέχισε στόν ἴδιο τόνο, ἐκπλήσσοντας ὅσους δέν εἶχαν ἀντιληφθεῖ τό μέγεθος τοῦ ἀντιρωσσικοῦ μένους πού τρέφουν ἰσχυροί κύκλοι τοῦ Ἰσραήλ.
Ἡ περιλάλητος φιλία Νετανυάχου-Πούτιν ἀποτελεῖ πλέον παρελθόν
Ἡ ἄμεσος ἀφορμή γιά τά ἐν λόγῳ ξεσπάσματα εἶναι ἀσφαλῶς ἡ πρωτοβουλία τῆς ρωσσικῆς διπλωματίας νά παρεμβληθεῖ ἐνεργῶς στό ζήτημα τῆς παλαιστινιακῆς ἐθνικῆς ἐπανασυμφιλιώσεως, καλῶντας στήν Μόσχα, γιά συνομιλίες πού ἄρχισαν προχθές, ἐκπροσώπους τόσο τῆς Φάταχ (τοῦ Προέδρου τῆς Παλαιστινιακῆς Ἀρχῆς, Μαχμούντ Ἀμπάς), ὅσο καί τῆς Χαμάς, πού ἐλέγχει τήν Λωρίδα τῆς Γάζας, καθώς καί ἄλλων 12 ὀργανώσεων (ἰσλαμιστικῶν, ἐθνικιστικῶν, ἀριστερῶν κ.ο.κ.). Μέ ἄλλα λόγια, ἐνῶ ὁ Ἀμπάς ἀντικαθιστᾶ τήν ὑπό τόν Πρωθυπουργό Μοχάμαντ Στάγιε κυβέρνηση τῆς Παλαιστινιακῆς Ἀρχῆς μέ ἕνα σχῆμα τεχνοκρατῶν, καί ἐνῶ ἐντείνονται οἱ ζυμώσεις γιά τήν ὑπό ὅρους ἔνταξη τῆς Χαμάς στήν Ὀργάνωση γιά τήν Ἀπελευθέρωση τῆς Παλαιστίνης (PLO), ἡ ρωσσική πλευρά ἀναλαμβάνει νά διευκολύνει τήν δημιουργία ἑνός ἑνιαίου παλαιστινιακοῦ ἐθνικοῦ μετώπου, ὥστε νά ἐπιταχυνθοῦν οἱ ἐξελίξεις γιά τήν «ἑπόμενη ἡμέρα» καί τήν προσδοκώμενη (ἀπό ὅλους, πλήν Ἰσραήλ) ἐπανεκκίνηση τῆς πολιτικῆς διαδικασίας γιά μία «λύση δύο κρατῶν» στό Μεσανατολικό.
Ὁ ἴδιος ὁ Στάγιε, ὁμιλῶντας στήν Διάσκεψη Ἀσφαλείας τοῦ Μονάχου, ἄφησε «ὀρθάνοικτη τήν πόρτα» στήν συμπερίληψη τῆς Χαμάς στήν PLO, ἀρκεῖ αὐτή νά ἀποδεχθεῖ τό πολιτικό πρόγραμμα τῆς λύσεως δύο κρατῶν καί τῆς εἰρηνικῆς ἀντιστάσεως. Ὁ δέ Ρῶσσος ὑπουργός Ἐξωτερικῶν Σεργκέι Λαβρώφ εἶχε προαναγγείλει τίς διαβουλεύσεις πού ξεκίνησαν προχθές μέ ὁμιλία του στό ρωσσικό Valdai Club, ἀφιερωμένη στό Μεσανατολικό, ὅπου τήν ἴδια ὥρα πάντως μέ ψυχρό ρεαλισμό διεπίστωνε ὅτι δέν ὑπάρχει προοπτική μιᾶς ἰσραηλινο-παλαιστινιακῆς συμφωνίας στήν παροῦσα φάση.
Καθίσταται, πάντως, σαφές ὅτι ἡ ἀγόρευσις τοῦ Γκιλάντ Ἐρντάν (τόσο διαφορετική ἀπό τίς «ἴσες ἀποστάσεις» πού λίγο-πολύ κρατοῦσε τό Ἰσραήλ στό οὐκρανικό ζήτημα κατά τήν τελευταία διετία, ἰδίως ὅσο τήν πρωθυπουργία κατέχει ὁ Μπενιαμίν Νετανυάχου) δέν θά εἶχε ἐκφωνηθεῖ δίχως συνεννόηση μέ τούς πολιτικούς του προϊσταμένους. Συνεπῶς, μποροῦμε νά συμπεράνουμε ὅτι ἡ περιλάλητος φιλία τοῦ Νετανυάχου μέ τόν Βλαντιμήρ Πούτιν ἀποτελεῖ πλέον παρελθόν.
«Σοβιετοποίηση» τῆς ρωσικῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς
Ἀλλά δέν πρόκειται γιά κάτι τό συγκυριακό. Ἡ πραγματικότης τοῦ πολέμου στήν Οὐκρανία ὠθεῖ τήν Μόσχα σέ μία ὁρισμένη «σοβιετοποίηση» τῆς ἐξωτερικῆς της πολιτικῆς, μέ ἐγκατάλειψη τῶν «καλῶν τρόπων», προβολή μιᾶς ἀντιαποικιακῆς-ἀντιδυτικῆς φιλοσοφίας πρός προσέλκυσιν τοῦ Παγκοσμίου Νότου, καθώς καί ἐντεινομένη συνεργασία, ὑπό τύπον «συσπειρώσεως τῶν ταραξιῶν», μέ καθεστῶτα ἤ μή κρατικούς δρῶντες ἀπό τούς ὁποίους μέχρι πρό τινος κρατοῦσε ἀποστάσεις. Ἀρκεῖ νά ἀναλογισθεῖ κανείς τήν σύναψη συμφωνιῶν μέ τό Ἰράν, τήν καλλιέργεια τῶν σχέσεων (καί στό ἐξοπλιστικό ἐπίπεδο) μέ τήν Βόρειο Κορέα ἤ τήν ὑποδοχή στήν Μόσχα ἀντιπροσωπειῶν τῆς Ἀνσαρουλλάχ τῆς Ὑεμένης καί τῆς Χαμάς (ἤδη ἀπό πέρυσι τόν Μάρτιο).
Σέ αὐτό τό πλαίσιο, μέ δεδομένη καί τήν στρατιωτική πίεση πού ἀσκεῖ τό Ἰσραήλ σέ συμμάχους τῆς Ρωσσίας, ὅπως ἡ Συρία, ἡ προηγουμένη ὁμολογουμένως καλή διάθεσις τῶν Ρώσσων ἰθυνόντων (κατ᾿ ἐξοχήν δέ τοῦ Πούτιν) ἀπέναντι στό Ἰσραήλ, χώρα στήν ὁποία ζοῦν ἕνα ἑκατομμύριο πρώην Σοβιετικοί πολῖτες, δείχνει νά ἐξανεμίζεται.
Ὡστόσο, σέ εὐρύτερο ἐπίπεδο δέν εἶναι τυχαῖον ὅτι τήν Μόσχα παρακολουθοῦν σέ αὐτήν τήν στροφή της σχεδόν ὅλοι οἱ ἑταῖροι τῆς ὁμάδος BRICS – ὁ καθείς μέ τήν ταχύτητα καί τό ὕφος πού τοῦ ἀναλογεῖ. Δέν εἶναι τυχαῖον, μέ ἄλλα λόγια, ὅτι ὁ Πρόεδρος τῆς Βραζιλίας Λούλα ντά Σίλβα προχωρεῖ σέ δηλώσεις οἱ ὁποῖες τόν κατέστησαν persona non grata στήν ἰσραηλινή κυβέρνηση. Οὔτε ὅτι ἡ Νότιος Ἀφρική πῆρε τήν πρωτοβουλία νά προσφύγει στό Διεθνές Δικαστήριο τῆς Χάγης κατηγορῶντας τό Ἰσραήλ γιά γενοκτονία.
Σημαντικωτέρα ὅλων, καίτοι ὄχι τόσο θεαματική, ὑπῆρξε ἡ τοποθέτησις τῆς Κίνας στήν ἑτέρα ἐν ἐξελίξει διαδικασία ἐνώπιον τοῦ Δικαστηρίου τῆς Χάγης, ἡ ὁποία προέκυψε μετά ἀπό παραγγελία τῆς Γενικῆς Συνελεύσεως τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν, σχετικῶς μέ τίς νομικές ἐπιπτώσεις τῆς κατοχῆς καί τοῦ ἐποικισμοῦ τῶν παλαιστινιακῶν ἐδαφῶν. Σέ αὐτήν ὁ νομικός σύμβουλος τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν τῆς Κίνας ὑπενεθύμισε ὅτι ἡ ἔνοπλος ἀντίστασις γιά τήν ἐξασφάλιση τῆς ἐθνικῆς αὐτοδιαθέσεως ἀπέναντι σέ καθεστῶτα κατοχῆς ἤ ἀποικιοκρατίας εἶναι νομιμοποιημένη ἀπό τό Διεθνές Δίκαιο. Τό δέ δικαίωμα στήν αὐτοάμυνα, πού συνήθως ἐπικαλοῦνται οἱ φίλοι τοῦ Ἰσραήλ, ἀφορᾶ ἐν προκειμένω περισσότερο στούς Παλαιστινίους ὡς κατεχομένους παρά τούς Ἰσραηλινούς ὡς κατέχοντες, ὑπεστήριξε ὁ ἐκπρόσωπος τῆς Κίνας, προκαλῶντας, ἀναμφίβολα, ρίγη στό Ἰσραήλ.
(ἀπό τήν ἐφημερίδα "ΕΣΤΙΑ")