Μάχες που δίδονται χωρίς εφεδρείες θεωρούνται χαμένες. Η μάχη της λαγάνας, των απογευματινών χειρουργείων, της Πανεπιστημιούπολης στου Ζωγράφου και των ευρωεκλογών για να κερδηθούν, χρειάζονται προεργασία και προϋποθέσεις. Για να φθηναίνει η λαγάνα πρέπει το πετρέλαιο και το ηλεκτρικό ρεύμα να μην είναι ακριβότερα από πέρυσι. Για τα χειρουργεία - απογευματινά ή πρωϊνά - χρειάζονται αναισθησιολόγοι 

που λείπουν - έφυγαν για την Γερμανία επί των μνημονίων Σόιμπλε. Με τους μπαχαλάκηδες του Ζωγράφου πρέπει ο κ. Χρυσοχοΐδης ν’ αδειάσει πρώτα τα κοιτώνες από τους αιώνιους φοιτητές κι οι ευρωεκλογές δεν κερδίζονται με «καρατομήσεις» όπως της εύθικτης Άννας-Μισέλ Ασημακοπούλου αλλά με διαλεύκανση του εγκλήματος των Τεμπών και την απονομή δικαιοσύνης. Διαφορετικά μόνο τι 17,5% των ψηφοφόρων θα ψηφίσει την «Νέα Δημοκρατία» (ΝΔ), ως απεκάλυψε η τελευταία δημοσκόπηση του «Σταρ».

Με τον πρωθυπουργό ασχολούμενο συνεχώς  με συνάξεις των δικαιωματιστών επειδή του είναι ευχάριστες και την κυβέρνηση να ενδιαφέρεται αποκλειστικά με το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ, σπαταλάται πολύτιμο, πολιτικό κεφάλαιο που χρειάζεται η δύσκολη ευρωεκλογή για να διασφαλίσει ένα αξιοπρεπές αποτέλεσμα στη ΝΔ.

Ο κόσμος είναι δυσαρεστημένος από την πενιχρά απόδοση της κυβερνήσεως στην δεύτερη θητεία της και για πρώτη φορά η αντιπολίτευση μαζί με την αποχή προβάλλει απειλητική. Όχι τόσο της αριστεράς όσον από τα δεξιά και την Εκκλησία , με τους πολλούς θρησκευόμενους  οπαδούς της.

Η αποχή μπορεί ν συμφέρει το πρώτο κόμμα για να δείξει υψηλό ποσοστό επιψηφίσεως αλλά εάν οι μη ψηφίζοντες υπερβούν το 50% ανακύπτει πρόβλημα νομιμοποιήσεως των εκλεγμένων βουλευτών, που θα το βρουν μπροστά τους στην Ευρωβουλή.

Να μην επαναπαύεται η ΝΔ με την υποψηφιότητα της Ούρσουλας βαν ντε Λάιεν από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα γιατί μπορεί στην ολομέλεια να απορριφθεί για πρόεδρος της Κομισιόν κι αντ’ αυτής να επιλεγεί ο «σούπερ Μάριο» (Ντράγκι)…

Όποτε η τεχνοκρατική αξιολόγηση της Ελληνικής οικονομίας θα αποκαλύψει σοβαρά προβλήματα που σήμερα αποσιωπώνται όπως ο μηδενισμός της εθνικής αποταμίευσης κι η απουσία παραγωγικών επενδύσεων, μ’ αποτέλεσμα να διευρύνεται το εξωτερικό έλλειμμα της Οικονομίας, αφετηρία νέας κρίσεως.

Η κλεψύδρα του εκλογικού χρόνου αδειάζει και νέα προβλήματα ανακύπτουν όπως η προκλητικότητα των Τουρκικών ακταιωρών στα Ίμια που δυναμιτίζει το «ήπιο κλίμα» των Ελληνοτουρκικών σχέσεων. Οι σχέσεις με την Αλβανία δεν εξομαλύνονται με τους «τακτικισμούς» του Ράμα, όσο χρόνον ο εκλεγείς δήμαρχος Χειμάρρας παραμένει έγκλειστος στις φυλακές. Η κυβερνητική κρίση στα Σκόπια φέρει τους πρώην κομιτατζήδες στην εξουσία και η συντριπτική νίκη του Πούτιν στις Ρωσικές προεδρικές εκλογές προσδίδει νέα δυναμική στη διείσδυση των Ρώσσων στα Βαλκάνια. Οι Αμερικανικές προεδρικές εκλογές, από την άλλη μεριά , υπονομεύουν την Ευρωπαϊκή πολιτική στην Ουκρανία, που στερείται στρατηγικής.

Συμπερασματικά επαληθεύεται ο εμπειρικός κανόνας ότι η δεύτερη θητεία κάθε κυβερνήσεως είναι δυσχερεστέρα της πρώτης και καταλήγει σε πλήρη αποτυχία του κυβερνητικού έργου.

 

Στην αγορά της βρίσκεις Νομοθέτας

Που δεν γελά κανένας τυχοδιώκτης.

Εδώ που έφθασες λίγο δεν είναι

Τόσο που έκαμες μεγάλη δόξα.(*)

 

(*) Κ. Π. Καβάφη:ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΚΑΛΙ. 1899