Πολλοί οπαδοί του κυβερνώντος κόμματος αισθάνονται προδομένοι και περιφρονημένοι. Όχι μόνο από στελέχη της παρατάξεως, αλλά και από εξωτικούς, στους οποίους παραχωρήθηκαν υπερεξουσίες. Ο λαός έφερε τη Νέα Δημοκρατία στην εξουσία, μετά από δεκαοκταετή ολέθρια διακυβέρνηση της χώρας από το ΠΑΣΟΚ, για να εξυγιάνει τη διοίκηση και να επιβάλει κράτος δικαίου. Αυτή την προσδοκία του ικανοποιούσε η πρωθυπουργική υπόσχεση περί επανιδρύσεως του Κράτους. Αντί της τελευταίας όμως διατηρήθηκαν ανέπαφες οι πράσινες εστίες εξουσίας στον κρατικό μηχανισμό, όπως και η σύνθεση του ΕΣΡ, που είχε επιλέξει η Αντιπολίτευση, με αποτέλεσμα να συνεχίζεται και να αυξάνεται η δυσμενής επίδραση των ΜΜΕ στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης.
Η Κυβέρνηση παρέδωσε στους αντιπάλους της το «σχοινί για να την κρεμάσουν». Έγιναν πολλά λάθη σε επιμέρους θέματα. Στα βασικά όμως, ιδιαίτερα στα εθνικά, δόθηκαν ορθές λύσεις. Αποκρούσθηκε έμμεσα το επονείδιστο σχέδιο Αννάν. Έγινε η συμφωνία με τη Ρωσία για τον αγωγό μεταφοράς αερίου. Και κατέστησαν οι Έλληνες υπερήφανοι με την προβολή του βέτο για την είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Ακόμα αποσαφηνίσθηκε η έννοια του πανεπιστημιακού ασύλου, η αοριστία του οποίου διευκόλυνε τα έκτροπα στα ΑΕΙ. Όσοι με την συμπεριφορά τους έδωσαν αφορμές δυσμενών εντυπώσεων, απομακρύνθηκαν. Δεν συνέβη το ίδιο κατά τα χρόνια των Κυβερνήσεων του Κινήματος. Αυτά δεν πρέπει να τα λησμονούν οι Έλληνες.
Είναι φανερό ότι η σημερινή Κυβέρνηση των ΗΠΑ, περιφρονεί την ηθική δέσμευσή της, εκ της δηλώσεως του Αμερικανού Υπουργού Εξωτερικών αειμνήστου Στετίνιους, ότι ουδέποτε θα αναγνωρισθούν τα Σκόπια με το όνομα «Μακεδονία», που αποβλέπει σε επέκταση των Σλάβων σε βάρος της Ελλάδος. Και προωθεί προτεκτοράτο με το όνομα αυτό. Θέλει μάλιστα να του αναγνωρισθεί ανύπαρκτη μακεδονική εθνότητα και γλώσσα, εναντίον της λογικής και της ιστορικής πραγματικότητας. Προς τούτο δε επείγεται να επιτύχει την είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και να καταστήσει αυτά μέλος της ΕΕ εντός του 2008.
Για να πραγματοποιηθούν οι επιδιώξεις της αυτές προσπαθεί να επιτύχει κυβερνητική μεταβολή στην Ελλάδα. Και χρησιμοποιεί τα ΜΜΕ, δια των οποίων πάντοτε επιχειρεί επεμβάσεις και επιρροές σε άλλα κράτη. Ο τρόπος που ενεργούν τα Μέσα αυτά στην Ελλάδα όζει αμερικανικής μεθοδεύσεως. Ομοίως και οι έρευνες που πραγματοποιούν. Δεν διαφέρουν εκείνων οι οποίες χρησιμοποιούνται στις αμερικανικές εκλογές. Ο Ελληνικός λαός πρέπει να σκεφθεί το αληθές συμφέρον του. Δεν δικαιούται να πλανηθεί. Αντιθέτως οφείλει να διδαχθεί από τα παθήματα του παρελθόντος.
Το 1920 οι Έλληνες παρασύρθηκαν από την προπαγάνδα του «οίκαδε» και έφεραν στην εξουσία τους αντιπάλους του Ελ. Βενιζέλου, δημιουργού της Μεγάλης Ελλάδος, με αποτέλεσμα την επελθούσα Μικρασιατική Καταστροφή. Το 1963, όταν ο Καραμανλής ετοιμαζόταν να μας συνδέσει με την Ευρωπαϊκή Ένωση, οπότε θα άλλαζε η πορεία της χώρας, ο λαός παρασύρθηκε από την πολιτική προπαγάνδα, και οδηγήθηκε στις γνωστές μεταβολές, περιπέτειες και εθνικές απώλειες. Και το 1981, ο αυτός λαός, πάντοτε εύπιστος, εξέλαβε τον Ανδρέα Παπανδρέου ως «πολιτικό μεσσία» και έφθασε στην αποθέωση του αμοραλισμού και την πλήρη διάλυση του ηθικού ιστού της κοινωνίας του. Οι αριστερίζοντες ας σκεφθούν πώς θα ήταν η Ελλάδα υπό το Σταλινικό Καθεστώς και πόσο σκληρά αυτό φέρθηκε στους αντιπάλους του. Η μεταχείριση τούτων δεν μπορεί να συγκριθεί με καμιά Μακρόνησο ή Γυάρο.
Τώρα, ο κ. Πρωθυπουργός καλείται να διαδραματίσει επιτέλους τον ιστορικό του ρόλο:
-Να αλλάξει ριζικά την επικοινωνιακή του πολιτική, που ωφελεί μόνο ορισμένους συνεργάτες του.
-Να πραγματοποιηθούν ταχύτατα οι εξαγγελίες της Κυβερνήσεως για την Ολυμπιακή, τον ΟΣΕ, τις άλλες ζημιογόνες ΔΕΚΟ και τον Καποδίστρια 2. Και
-Να καταργηθούν τα άστοχα φορολογικά μέτρα. Αυτά δεν είναι δυνατό να θίγουν τα χαμηλότερα εισοδήματα. Αν ένας συνταξιούχος έτυχε να αποκτήσει μία πολυτελή κατοικία ή ένα πανάκριβο αυτοκίνητο, δεν είναι νοητό να αποτελούν αυτά τεκμήρια.
Είναι γνωστό ότι οι άμεσοι φόροι αποδίδουν στο Δημόσιο έσοδα μικρότερα εκείνων των εμμέσων. Επομένως αποτελούν σκιαμαχία ρυθμίσεις, που δημιουργούν ψυχολογικές αντιδράσεις και αποφέρουν ασήμαντη αύξηση των κρατικών εσόδων. Η λύση είναι μία. Η άριστη λειτουργία μηχανισμού ελέγχου της εμμέσου φορολογίας. Χωρίς αυτόν όλα τα άλλα φορολογικά μέτρα είναι αστειότητες.
(Από την εφημερίδα ΕΣΤΙΑ, 19/09/2008)