Με αυτά τα λόγια ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας κ. Peer Steinbruck εχαρακτήρισε προχθές την παγκόσμια οικονομική προοπτική ενόψει της κατάρρευσης της Αμερικανικής χρηματαγοράς. Μπορεί η δήλωση αυτή του κ. Steinbruck να έχει μία δόση υπερβολής όμως τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Αυτό που ήθελε να τονίσει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, και με το οποίο συμφωνούν οι περισσότεροι συνάδελφοί του στην Ευρώπη και την Ασία, είναι ότι μετά την απύθμενη κρίση των τελευταίων δύο εβδομάδων διαφαίνεται πλέον ξεκάθαρα το τέλος των ΗΠΑ ως της κατ’ εξοχήν παγκόσμιας οικονομικής δύναμης.
Οι Ευρωπαίοι ιθύνοντες περί των οικονομικών, υπουργοί, κεντρικοί τραπεζίτες, διευθυντές και οικονομολόγοι μεγάλων τραπεζικών ιδρυμάτων, επικεντρώνουν την κριτική τους κατά της Αμερικανικής κυβέρνησης στην χαλαρή επίβλεψη και την έλλειψη ουσιαστικής ρύθμισης των αγορών, κατά τα Ευρωπαϊκά πρότυπα, ως το βασικό αίτιο που οδήγησε στο «melt down» του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Μάλιστα δεν είναι ολίγοι από τους ανωτέρω ιθύνοντες οι οποίοι δεν κρύβουν τον θυμό τους γιατί η κυβέρνηση των ΗΠΑ και η FED δεν έλαβαν καθόλου υπ’ όψιν τις ανεπίσημες, αλλά σαφείς, προειδοποιήσεις των Ευρωπαϊκών οργάνων προς την Ουάσινγκτον περί της επερχόμενης καταιγίδας και της ανάγκης λήψης μέτρων, όταν πριν ένα χρόνο ξέσπασε η κρίση στην αγορά των subprimes.
«Δέκα χρόνια από σήμερα θα βλέπουμε την κρίση του 2008 ως μία ουσιαστική ρωγμή στο σύστημα, με το δολάριο βέβαια να μην χάνει το ρόλο του ως το βασικό αποθεματικό νόμισμα (reserve currency) αλλά με την αξία του σε σχέση με τα άλλα νομίσματα να υποβαθμίζεται» παρατηρεί μεταξύ άλλων ο κ. Steinbruck.
Το εάν οι ΗΠΑ θα εξακολουθήσουν σε δέκα χρόνια από σήμερα να κατέχουν τα σκήπτρα της παγκόσμιας οικονομικής ηγεμονίας είναι ένα ερώτημα το οποίο δεν είναι εύκολο να απαντηθεί όχι μόνο από τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών αλλά και από οποιονδήποτε άλλον. Αυτό όμως που είναι απολύτως βέβαιο είναι ότι θα επιταχυνθεί η ανάδειξη άλλων οικονομικών κέντρων, ιδίως στην Ευρώπη και την Ασία, όπου οι αγορές θα λειτουργούν καλύτερα, με μεγαλύτερη διαφάνεια, με λιγότερους κινδύνους προσελκύοντας ταυτόχρονα πολύ μεγαλύτερη κεφαλαιοποίηση. Όπως είναι επίσης βέβαιο ότι μέσα στα επόμενα 10 χρόνια θα δούμε μία στροφή από επενδύσεις σε σύνθετα χρηματοοικονομικά προϊόντα, (τα οποία εδώ και μερικά χρόνια ο Warren Buffet πολύ εύστοχα αποκαλεί Μέσα Μαζικής Καταστροφής) ή και απλά επενδύσεις σε εμπορεύματα και παραγωγικές μονάδες και συναφείς εμπορικές δραστηριότητες.
Όπως έχουμε ήδη παρατηρήσει μέσα από την στήλη ο τομέας της ενέργειας θα βγει κερδισμένος από αυτήν την καθαρκτική διαδικασία. Τα οφέλη και υπεραξίες που μπορεί να προσφέρουν σήμερα οι επενδύσεις σε ενεργειακές εταιρείες και προϊόντα είναι κατά γενική ομολογία υποεκτιμημένες και άρα μία στροφή προς παραγωγικές επενδύσεις, που ο ενεργειακός κλάδος προσφέρει απλόχερα, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιη. Οι ανάγκες για επενδύσεις σε ενεργειακά projects στην Ρωσία, την Ασία, την Νότιο Αμερική ακόμη και στην Ν.Α Ευρώπη είναι τεράστιες αφού η προσφορά άφθονης και με ανταγωνιστικές τιμές ενέργεια (ηλεκτρισμός, φυσικό αέριο, πετρέλαιο) θα καθορίσουν εν πολλοίς την οικονομική ανάπτυξη του πλανήτη για τα επόμενα αρκετά χρόνια.