H Ινδονησία είναι η νέα αυτοκράτειρα της παγκόσμιας αγοράς νικελίου, ο θρόνος της όμως είναι «βρόμικος» και, σύμφωνα με τους επικριτές της, αφήνει βαρύ περιβαλλοντικό αποτύπωμα

Μέσα σε μόλις τέσσερα χρόνια, η βιομηχανία νικελίου της Ινδονησίας έχει υποστεί ολικό μετασχηματισμό, καθιστώντας τη χώρα τον μεγαλύτερο παγκοσμίως προμηθευτή του βασικού μετάλλου για τις μπαταρίες ηλεκτρικών οχημάτων. Η έκρηξη της παραγωγής νικελίου άρχισε όταν η κυβέρνηση απαγόρευσε τις εξαγωγές ακατέργαστου νικελίου, δίνοντας κίνητρα στις ξένες επιχειρήσεις να πάνε στην Ινδονησία και να μεταφέρουν εκεί την παραγωγή επεξεργασμένου νικελίου. Οι πρώτες που ανταποκρίθηκαν ήταν οι κινεζικές εταιρείες, που άντλησαν δισεκατομμύρια δολάρια για να εξασφαλίσουν τις παγκόσμιες προμήθειες νικελίου - του μετάλλου που έχει ζωτική σημασία για τη μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση. Η επιτάχυνση αυτής της μετάβασης ενίσχυσε τις εξαγωγές της Ινδονησίας, έφερε ρεκόρ άμεσων ξένων επενδύσεων και μεταμόρφωσε το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της.

Πιο βιώσιμες πρακτικές

Όμως, όπως επισημαίνουν οι Financial Times, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις και οι ειδικοί για το κλίμα προειδοποιούν πως ο μετασχηματισμός αυτός έχει τεράστιο περιβαλλοντικό κόστος. Η δε κυβέρνηση της Ινδονησίας κατηγορείται ότι δίνει προτεραιότητα στην εξόρυξη νικελίου σε βάρος των τροπικών δασών της χώρας. Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις ζητούν από τη βιομηχανία και την κυβέρνηση να υιοθετήσουν πιο βιώσιμες πρακτικές, καταγγέλλοντας τη μαζική αποψίλωση των δασών που προκαλείται από την εξόρυξη και τη σχεδόν αποκλειστική χρήση σταθμών παραγωγής ενέργειας με καύση άνθρακα για την τροφοδοσία των χυτηρίων νικελίου. Υποστηρίζουν, επίσης, ότι οι μονάδες επεξεργασίας ρυπαίνουν τις πηγές νερού.

Η Ινδονησία δίνει ήδη το 57% της παγκόσμιας προσφοράς ευγενούς νικελίου και σύμφωνα με το Benchmark Mineral Intelligence το μερίδιο αυτό θα ανέβει στο 69% έως το 2030. Σε απάντηση στις επικρίσεις, η κυβέρνηση της Τζακάρτα ανακοίνωσε φέτος ότι θα καθορίσει έναν «οδικό χάρτη απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές» για τη βιομηχανία νικελίου μέχρι τις αρχές του 2025.

Σε βάθος χρόνου

Η Ινδονησία εκπέμπει κατά μέσο όρο 58,6 τόνους διοξειδίου του άνθρακα για κάθε τόνο νικελίου που παράγεται, δέκα τόνους περισσότερο από άλλους παραγωγούς νικελίου. Ορισμένες εταιρείες ήδη αναζητούν εναλλακτικές λύσεις αντί του άνθρακα, κατασκευάζοντας ηλιακούς σταθμούς για την τροφοδοσία των μεταλλουργείων. Μία, όμως, ολική μετάβαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας απέχει ακόμη δεκαετίες. Η κυβέρνηση της χώρας έχει θέσει το 2060 ως στόχο καθαρών μηδενικών εκπομπών και η βιομηχανία και οι βαριές μεταφορές θα είναι μεταξύ των τελευταίων τομέων που θα κάνουν τη μετάβαση. Υποστηρίζει, δε, πως η μετάβαση στο μηδενικό ενεργειακό αποτύπωμα δεν πρέπει να γίνει εις βάρος της οικονομικής ανάπτυξης και έχει επιλέξει το φυσικό αέριο ως το κύριο μεταβατικό καύσιμο.

(από την εφημερίδα "ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ")