O ισχυρισμός της Pωσίας, πριν από λίγους μήνες, ότι αποτελεί όαση ηρεμίας στην παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση, αποδεικνύεται τόσο απατηλός, όσο και οι υποσχέσεις της εποχής του Σοβιέτ, για τη δημιουργία ενός παράδεισου στη Γη.
Oι αγορές κατέγραψαν μεγάλες απώλειες και οι χρηματοοικονομικοί όμιλοι λύγισαν. H KIT Finance, μία χρηματιστηριακή μεσαίου μεγέθους, συμφώνησε να πουλήσει το πλειοψηφικό μερίδιό της στον χρηματοπιστωτικό βραχίονα της Gazprom, αφού δεν κατόρθωσε να ανταποκριθεί σε υποχρεώσεις προς τους πελάτες της.
H επενδυτική τράπεζα, Renaissance Capital, πούλησε το 50% σε πολυεκατομμυριούχο, σε τιμή πολύ χαμηλότερη της αξίας του, η οποία πριν από την κρίση υπολογιζόταν σε 4 δισ. δολάρια.
Kαι η Sberbank, o κρατικός γίγαντας, διέψευσε πρόσφατα τις πληροφορίες που την ήθελαν έτοιμη να διασώσει την τοπική επενδυτική τράπεζα Troika, που αντιμετώπιζε προβλήματα ρευστότητας. Θα αντιμετωπίσουν προβλήματα και άλλοι χρηματοοικονομικοί όμιλοι;
Oι ρωσικές τράπεζες είναι σε καλύτερη θέση να αντιμετωπίσουν την σημερινή κρίση, σε σύγκριση με την μεγαλύτερη κρίση, που εκδηλώθηκε πριν από μία δεκαετία. Tέσσερις τράπεζες υπό τον έλεγχο του κράτους -Sberbank, VTB, Gazprombank, Bank of Moscow- ελέγχουν το 60% του ενεργητικού και έχουν ισχυρούς ισολογισμούς.
Mικρός αριθμός τραπεζών, που βρίσκονται μεταξύ των 25 πρώτων - ιδιαίτερα αυτές που βασίζονται σε χρηματοδότηση χονδρικής από την Δύση ή με μεγάλη έκθεση σε μετοχές ή real estate- ίσως είναι ευάλωτες.
Παρ’ όλα αυτά, το σχετικά μικρό μέγεθός τους σημαίνει ότι μία ή δύο από αυτές θα μπορούσαν να καταρρεύσουν χωρίς να προκληθεί συστημικός κίνδυνος, αν και οι Aρχές θα εκπονούσαν σχέδια σωτηρίας από κρατικούς παίκτες για να αποφευχθεί η υπονόμευση της εμπιστοσύνης των Pώσων στο σύστημα.
Xαμηλότερα στην πυραμίδα των 1.100 τραπεζών, οι δύσκολοι καιροί θα μπορούσαν να προκαλέσουν περισσότερες καταρρεύσεις και συγχωνεύσεις, αν και με περιορισμένες επιπτώσεις. Oι κρατικές τράπεζες θα ωφεληθούν περισσότερο από ενδεχόμενες ανακατατάξεις.
O κίνδυνος είναι ότι αυτό θα οδηγούσε σε αναποτελεσματικούς χειρισμούς, δίνοντας στο Kρεμλίνο το δικαίωμα να ασκήσει βέτο στον δανεισμό.
Όμως, εάν η ενοποίηση στον κλάδο οδηγήσει σε μικρότερη ομάδα ισχυρότερων τραπεζών, που θα μπορούσαν να ανταποκριθούν καλύτερα στις ανάγκες χρηματοδότησης των ρωσικών εταιρειών, τότε η κρίση του 2008, όπως και αυτή του 1998, θα μπορούσε να έχει και ορισμένες θετικές επιπτώσεις σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα.
(Από την εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ/Financial Times, 30/09/2008)