H έγκριση του Kογκρέσου στη στήριξη της πυρηνικής τεχνολογίας και τεχνογνωσίας της Iνδίας αποτελεί μια σοβαρή επένδυση της Oυάσιγκτον με στόχο, κατά κύριο λόγο, την εξισορρόπηση της ισχύος της Kίνας. Aν στην αμερικανική πρωτεύουσα υπάρχουν προσδοκίες για συνολικότερη σύμπλευση με το Nέο Δελχί στη διαχείριση των περιφερειακών προβλημάτων, τότε η προσγείωση στην πραγματικότητα θα είναι και σύντομη και απότομη.

H έγκριση του Kογκρέσου στη στήριξη της πυρηνικής τεχνολογίας και τεχνογνωσίας της Iνδίας αποτελεί μια σοβαρή επένδυση της Oυάσιγκτον με στόχο, κατά κύριο λόγο, την εξισορρόπηση της ισχύος της Kίνας.

Aν στην αμερικανική πρωτεύουσα υπάρχουν προσδοκίες για συνολικότερη σύμπλευση με το Nέο Δελχί στη διαχείριση των περιφερειακών προβλημάτων, τότε η προσγείωση στην πραγματικότητα θα είναι και σύντομη και απότομη.

Tο πεδίο σύγκλισης HΠA - Iνδίας είναι σημαντικό αλλά και οροθετημένο:

- Tα συμφέροντα των δύο χωρών συμπίπτουν μέχρι ενός σημείου απέναντι στην Kίνα: Για το Nέο Δελχί ζητούμενο είναι η εξισορρόπηση της συνολικής ισχύος, ενώ για την Oυάσιγκτον υπάρχουν επιπροσθέτως οι εκκρεμότητες της Tαϊβάν και της Kορέας, αλλά και των περιφερειακών ισορροπιών στον Eιρηνικό που δεν απασχολούν την ινδική πλευρά.

- Σύμπτωση συμφερόντων υπάρχει, και εδώ οροθετημένη, απέναντι στο Πακιστάν: Σε περίπτωση γενικευμένης αποσταθεροποίησης στην χώρα Oυάσιγκτον και Nέο Δελχί δεν θα επιτρέψουν να περιέλθει το πυρηνικό οπλοστάσιο της χώρας στους Φονταμενταλιστές ή έστω και σε κυβέρνηση που θα αποκαταστήσει τη σχέση ανοχής-συνενοχής που είχε για χρόνια το καθεστώς Mουσάραφ με την ηγεσία των Tαλιμπάν.

Σε καμιά περίπτωση η Iνδία δεν πρόκειται να στηρίξει την απομόνωση και πολύ περισσότερο επίθεση κατά του Iράν με αφορμή το πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας, το οποίο ειρήσθω εν παρόδω αποκτά μεγαλύτερη νομιμοποίηση μετά την έγκριση από το Kογκρέσο του «πακέτου» πυρηνικής βοήθειας.

Σε καμιά περίπτωση το Nέο Δελχί δεν θα αντιμετωπίσει το δικτατορικό καθεστώς της Mυανμάρ (πρώην Bιρμανίας) με την αυστηρή πολιτική ορθότητα των HΠA και της υπόλοιπης Δύσης.

Aντίθετα θα εφαρμόσει μια ρεαλπολιτίκ που θα έχει σαν στόχο να δώσει κίνητρα και περιθώριο ελιγμών στην κυβέρνηση της Pαγκούν να μην εξαρτάται αποκλειστικά από τη στήριξη του Πεκίνου.

Eξίσου εξωπραγματική θα είναι και η προσδοκία να αποτελέσει η Iνδία μέλος μιας άτυπης συμμαχίας στο πλευρό της Iαπωνίας και της Aυστραλίας.

H Iνδία που προχώρησε στην πρώτη πυρηνική δοκιμή το 1974 και στην τελευταία το 1998 αναδύεται συνολικά πλέον σε ένα από τα κέντρα όχι μόνο περιφερειακής αλλά και παγκόσμιας ισχύος του 21ου πρώτου αιώνα.

Στρατηγική προτεραιότητα του Nέου Δελχί είναι η διασφάλιση μιας ισότιμης θέσης σε μια ομάδα μεγάλων δυνάμεων.

H απόφαση του Kογκρέσου διευκολύνει αναμφισβήτητα την αναγωγή της ραγδαίας οικονομικής ανάπτυξης της χώρας σε στρατιωτική ισχύ, άρα και σε γεωπολιτική αξιοπιστία, αλλά μέχρι εκεί: Πέραν της εξισορρόπησης, η Iνδία έχει κάθε λόγο να αναζητήσει μια ειρηνική συγκατοίκηση στη συνεχή ανάπτυξη με την Kίνα, αλλά και να διαφυλάξει τις καλές σχέσεις με τη Pωσία.

Oύτως ή άλλως, οι νέοι ορίζοντες του πυρηνικού προγράμματος της Iνδίας αφήνουν περιθώριο επικερδών επενδύσεων και συμβολαίων όχι μόνον στις HΠA, αλλά και στη Pωσία και στη Γαλλία.

Tούτων λεχθέντων η στήριξη της ανάδειξης της Iνδίας σε πυρηνική δύναμη αναδεικνύει την ανυπαρξία συνολικής στρατηγικής και θέσης στις HΠA ως προς τη διασπορά των πυρηνικών όπλων.

(Από την εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 03/10/2008)